Burning in Diamonds (COMPLETED)

Kabanata Dalawampu't Siyam

"THIS paint is called Burning in Diamonds, the story behind the brush and canvas was about the two person who's madly in love but things was not really for them. But all in all, they fight the demons and barrier until one day, they found them self winning in burning diamonds." I said as I heard a loud applause that occupy the whole room, masaya akong ngumiti sa lahat bago yumuko sa kanilang lahat.

My painting is simple, it's just with a blending color of black and white background and a hands of two people, there's also a torn design in the middle of them and a intersperse diamonds in every corner of my canvas. Black, red, blue, white, brown, iyan ang makikita sa gawa ko.

I also walked near my painting attached in the wall, pumirma ako gamit ang kulay pilak na painting sa ilalim ng ginawa kong likhang sining.

Bago pa man pumila ang mga manonood ay may isang activity pa ng launching, the question and answer. Ang pinakapaborito ko sa lahat, I like it kasi mas naipapakita ko pa ang sarili ko kapag ganun.

"Miss Gonzales, what is your inspiration in this painting?" Kaagad na tanong ng babaeng nasa unang silya, pasunod lang ang mic sa VIP seats hanggang sa pinakahuling nakaupo para makasiguro kung may mga tanong pa sila.

Kinuha ko ang mic sa gilid ng lamesa, "My parents. It's their wedding today, the story of my parents is so complicated to tell, there was a lot of barrier and tears that wasted. But finally in their 50's, they both pounced the sun to give another chance for love." I said while still smiling, lahat ng tao ay napangiti at ang ilan ay kinikilig.

"Ika-siyam na tanong, ilang slot po ang paintings mo na ito?" Tanong naman ng isang babae na ika-siyam sa upuan, ang sabi ng host ay hanggang sampung tao na lang dahil na uubusan kami ng oras.

"This painting has a hundred thousand of copies worldwide, I am also thankful dahil wala pang isang oras ay sold out kaagad ito. But don't worry sa hindi makakaavail ngayon, there's still a second batch soon. I heard in the Philippines, there's just one thousand people who availed it na narito ngayon sa event. Ang iba naman ay ordered lang, salamat po sa inyong lahat." Nagpalakpakan ulit ang mga tao, ang ilan ang napasinghap sa number of copies.

Well, my painting is not too expensive dahil public edition ito, which is not a limeted edition na aabot talaga sa million. This painting, nagkakahalaga lang ng fifty thousand to twenty thousand depende na sa kalaki ng canvas. It's my third anniversary as a painter kaya slash sale na rin ito.

Masaya akong uminom ng tubig habang hinihintay ang huling magtatanong, ilang minuto na lang ang natitira para sa question at answers so sana naman ay maganda ang itatanong nito.

"Are you taken?"

A deep and familiar baritone voice suddenly echo the whole room, lahat ng tao ay napatingin sa direksyon ng tanong nakaupo sa ika-sampung upuan.

Napatingin ako sa lalaking nagtanong at gano'n na lang ang sigaw ng puso ko nang makita ang buong mukha nito, the hell is he doing here?!

Komportable sa pagkakaupo si Mendoza habang nakatingin sa akin at hawak ang microphone, I look away and alert myself.

"Pardon? can you say it again?" Tanong ko kahit rinig na rinig ko naman.

Mendoza doesn't repeat what he said kaya naman sigurado akong iba na ang itatanong niya ngayon.

"I said, are you taken?" Kahit ako ay natigilan kasama ng mga tao sa paligid, ang iba ay suminghap habang naglalabas ng phone nila. Fuck, malamang kilala rin nila ang engineer at CEO na ito.

Huminga ako ng malalim, "That's a personal question, but no. I am single but not interested, engineer." I sound so sarcastic but I don't care.

Binaba ko ang microphone na hawak tsaka ngumiti sa host na nakatayo sa gilid ko at nakaawang pa rin ang labi hanggang ngayon.