Κόντρα σημαίνει πάθος (I) {GW15}

Κεφάλαιο 1ο

"Τι θα μου εδίνες για να μείνω εδώ"

"Ό,τι θέλεις"

"Ό,τι ό,τι θέλω;" ρώτησε με το βλέμμα του να σκοτεινιάζει.

"Ναι"

Άρχισε να μου σκίζει τα ρούχα ενώ τα χέρια του άγγιζαν έντονα το κορμί μου. Τότε ένας εκωφαντικός ήχος ενόχλησε τα αυτιά μου. Ηλίθιο κινητό.

"Αυγή ξύπνα!" άκουσα την ενοχλητική φωνή του Πέτρου.

"Άσε με να κοιμηθώ κι άλλο" παραπονέθηκα.

"Έχεις δουλειά" συνέχισε.

"Να πάρει Πέτρο, έβλεπα ένα τέλειο όνειρο" τον μάλωσα, έκλεισα το κινητό και σηκώθηκα δυσανασχετόντας.

                Ο Πέτρος είναι ο αδελφός μου και έχει το σπαστικό συνήθειο να ξυπνάει από τις 6. Πήγα στο μπάνιο και σε μισή ώρα ήμουν ντυμένη για την δουλειά μου. Αυστηρή ενδυμασία όπως αρμόζει σε μια διευθύντρια.

                Έβαλα το bluetooth στο αυτί μου και άρχισα να οδηγάω.

"Καλημέρα Φανή, πες μου τα ραντεβού μου σήμερα"

"Καλημέρα κυρία Παπαναστασίου. Έχετε ραντεβού με τους μετόχους σε μια ώρα, στις 9:15 ραντεβού με τους διαφημιστές για το νέο προϊον και στις 3 έλεγχο από το υγειονομικό στα εργαστήρια"

"Μάλιστα. Σε ευχαριστώ"

                Ο πατέρας πέθανε πριν 2 χρόνια και άφησε όλες του τις επιχειρήσεις σε εμένα, ο Πέτρος ασχολείτο αποκλειστικά και μόνο με την μουσική. Η διοίκηση είναι δύσκολη αλλά έχω πλέον συνηθίσει. Οι επιχειρήσεις είναι χώρος ανδροκρατούμενος και πρέπει να είμαι πειθαρχιμένη 24 ώρες το 24ωρο.

"Καλημέρα σας κυρία Παπαναστασίου" έλεγαν όλοι μόλις με είδαν να μπαίνω ενώ εγώ αρκέστηκα σε ένα νέψιμο του κεφαλιού.

"Φανή την αλληλογραφία μου στο γραφείο μου" της είπα και προχώρησα μέχρι να φτάσω εκεί.

                 Κάθισα στην δερμάτινη καρέκλα μου και άνοιξα τον υπολογιστή να τσεκάρω τα mail μου.Άκουσα δύο χτυπήματα στην πόρτα.

"Κυρία Παπαναστασίου, έχω φέρει την αλληλογραφία σας και τον καφέ σας"

"Πέρασε μέσα Φανή"

"Ορίστε" είπε και τα έβαλε στο γραφείο μου. "Θέλετε κάτι άλλο;"

"Όχι, είμαι εντάξει. Ευχαριστώ"

                Έφυγε και έκλεισε την πόρτα πίσω της. Όλα τα mail ήταν για προσκλήσεις σε event, προτάσεις από εκπομπές για να μπει η εταιρεία σπόνσορας και άλλα παρόμοια. Η κύρια αρχή του πατέρα μου ήταν να μην κάνουμε απερίσκεπτες κινήσεις, αλλά λίγες και έξυπνες. Άρα ήταν αδύνατο να σπονσάρω οτιδήποτε.