Κεφάλαιο 13ο

12.1K 1K 37
                                    

«Εε, ναι Φάνη πες μου» φώναξα σχεδόν ευχαριστημένη που η πόρτα ήταν κλειδωμένη .

Σαν σφαίρα απομακρύνθηκα από τον Άλεξ και άρχισα να φοράω τα ρούχα μου. Εκείνος ήταν έτοιμος να σκάσει στα γέλια και φόρεσε στα γρήγορα το πουκάμισο του. Άδικος κόπος, ήταν ήδη τσαλακωμένο.

«Κάθισε στην πολυθρόνα και σταμάτα να γελάς!» του ψιθύρισα και τον έσπρωξα εκεί.

«Ένα φιλάκι»

«Τελείωνε παιδί μου!»

«Κυρία Παπαναστασίου είστε καλά;»

«Ναι Φάνη, μπορείς να έρθεις σε 5 λεπτά; Έχουμε μια διαφωνία με τον κύριο Πρωτοπαπά και δεν θέλω να είσαι παρόν όσο τον βάζω στην θέση του»

«Ένα φιλάκι μόνο!»

«Μάλιστα κυρία Παπαναστασίου»

Τον φίλησα πεταχτά και πήγα να τραβηχτώ αλλά με κράτησε από την μέση για να μείνω. Το φιλί πήρε περισσότερο βάθος και σχεδόν να βρεθούμε στο γραφείο ξανά αν δεν έβρισκα τα λογικά μου ώστε να τραβηχτώ.

«Στην πολυθρόνα!»

Φόρεσε το πουκάμισο του και το κούμπωσε στα γρήγορα όσο εγώ κούμπωνα το δικό μου πουκάμισο και έβαζα την φούστα μου στην σωστή της θέση. Ξεκλείδωνε την πόρτα όταν άρπαξα τον καθρέφτη από την τσάντα μου και κοίταξα την μούρη μου. Τέλεια.

«Μοιάζω με κλόουν» μονολόγισα και άρπαξα ένα χαρτομάντηλο.

Άρχισα να καθαρίζω το κραγιόν που είχε γίνει ένας τεράστιος κόκκινος λεκές. Ο Άλεξ άρπαξε ένα μαντήλι από την τσέπη του κι άρχισε να σκουπίζει το κραγιόν που 'πήρε' από τα χείλη μου. Με μια πούδρα κάλυψα την περιοχή γύρω από το στόμα μου και ξαναέβαλα κραγιόν. Πέρασα τα χέρια από τα μαλλιά μου και τα ίσιωσα.

«Είμαι εντάξει;» τον ρώτησα.

«Μου άρεσες περισσότερο πριν»

«Άλεξ!»

«Μια χαρά, ναι!»

«Κι εσύ» είπα. «Κάθισε απέναντι μου και κάνε πως διαφωνούμε για κάτι»

«Σοβαρά τώρα;»

«Άλεξ!»

«Αφού δεν συμφωνώ κυρία Παπαναστασίου! Ο Αμερικάνος ποτέ δεν θα δούλευε με αυτό το σύστημα!» είπε λίγο δυνατά.

Του χαμογέλασα αυτάρεσκα και έβαλα κάποια χαρτιά ανάμεσα μας.

«Κύριε Πρωτοπαπά, δεν ήταν γραμμένο πουθενά στο συμβόλαιο πως θα αποφασίζετε μόνο εσείς για τους κανονισμούς!»

Κόντρα σημαίνει πάθος (I) {GW15}Where stories live. Discover now