Κόντρα σημαίνει πάθος (I) {GW15}

Κεφάλαιο 14ο

'Κάνε την να σε ερωτευτεί και κανόνισε το θέμα μας'

'Τα έγγραφα που μου έστειλες χτες είναι δεν αρκετά για την υποκλοπή, χρειάζομαι κι άλλα'

'Θέλω αμέσως τα έγγραφα που σου ζήτησα. Μην αργήσεις '

'Ελπίζω να παίζεις το παιχνίδι σου σωστά, πούλησε της κι άλλους έρωτες μέχρι να πάρεις τα αντίγραφα των ομολόγων"

Δεν διάβασα άλλο. Δεν μπορούσα, τα μάτια μου είχαν βουρκώσει και έκλαιγα με λυγμούς πριν καν το καταλάβω.

"Μωρό μου;" τον άκουσα να ρωτά, στεκόταν μπροστά στην πόρτα του μπάνιου με μια πετσέτα τυλιγμένη γύρω στην μέση του.

Μόλις με είδε στον υπολογιστή να κλαίω έγινε κάτασπρος.

"Αυγή, ηρέμησε. Μπορώ να σου εξηγήσω..." είπε και άρχισε να έρχεται προς το μέρος μου.

"Μην με πλησιάζεις" του είπα και έκανα 2 βήματα πίσω.

"Ήταν όλα ένα ψέμα, όλα" συνειδητοποίησα και ένιωσα τόσο απαίσια που ήθελα να εξαφανιστώ από την γη.

"ΌΧΙ! Αυγή άκουσε με σε παρακαλώ.."

"Σκάσε! Δεν θέλω να ακούσω τίποτα άλλο από εσένα! Μείνε μακριά μου" ούρλιαξα και έτρεξα προς την πόρτα.

Με πρόλαβε και με άρπαξε από τους καρπούς.

"Μείνε εδώ, μόνο 5 λεπτά να σου εξηγήσω μωρό μου, μην μ'αφήσεις"

"Μην με λες μωρό σου! Νόμιζα..νόμιζα πως..." προσπάθησα να πω αλλά ο λαιμός μου δέθηκε σε ένα γόρδιο δεσμό.

Ελευθερώθηκα από το κράτημα του και έτρεξα έξω. Μπήκα στο αμάξι μου κι άρχισα να τρέχω, όπουδήποτε ήταν καλύτερα από το σπίτι του. Έφτασα έξω από το σπίτι του Πέτρου κι άρχισα να χτυπάω την πόρτα δυνατά.

"Πέτρο άνοιξε μου" φώναξα και σκούπισα τα μάτια μου με τα μανίκια της μπλούζας μου. "Πέτρο" επέμεινα πιο δυνατά.

Άνοιξε η πόρτα και τον είδα με μια φόρμα και μια μπλούζα. Μόλις με είδε κλαμένη έσπευσε να με βάλει μέσα και να κλείσει την πόρτα.

"Αυγή, τι έγινε; Γιατί κλαις;" ρώτησε και με αγκάλιασε.

Δεν ήθελα να μιλήσω, μόνο να ξεχάσω.

"Αυγή; Θεέ μου, τι έχεις;" άκουσα την Κάτια.

Δεν μπόρεσα να τους απαντήσω, έκλαιγα με λυγμούς. Με πήραν στον καναπέ και μου έδωσαν ένα φλυτζάνι τσάι αλλά δεν μπορούσα να το πιώ με τίποτα.