62. BÖLÜM

131 8 2
                                    

12.35

Jungsuk'un ağzından

Şirkette yürüyordum, Nayeon'u bulmam gerekiyordu. Artık bir şirkette cio değil de bir koruma olmak gururuma dokunuyordu. Yeri için buna katlanmak zorundaydım. Hepsinden teker teker intikam almalıydık.

Nayeon'u gelirken görünce durdum. Yanıma geldi. Bağcıkları çözülmüştü. Yerdeki birşeye çarpıp kucağıma düştü.

Yüzlerimiz çok yakındı. Öyle bakakaldık.

Jungsuk: Hey aptal kız dikkatli olsana

Nayeon irkildi ve hemen kalktı. Biraz bana baktı ve daha sonra da yere çantasını yerden alıp telefonunu kontrol etti.

Nayeon: Ah, hastaneye gidiyoruz annem hastalanmış.

Jungsuk: Geçmiş olsun

Nayeon: Sağol, haydi çabuk gidelim

Jungsuk: Nasıl istersen

~

Y/N: Hey Yang biseyini de yerine koysan olmuyor mu

Jeongin: Tamam tatlı-

Jg_annesi: Oğluma karışma a aaa

Y/N: Kocama karışabilirim herhalde, odayı ben topluyorum dimi?

Jg_annesi: Saygı da kalmamış dil pabuç gibi puh gençlik öldü öldü

İçimden söyleniyordum, sadece Jeongin duyuyordu.

Y/N: Aman bu yaşlılarda bi laf bulamayınca geNçLik öLdüĞ öLdÜğ diyolar

Jeongin bıkmış gibiydi.

Jeongin: Anne sen ne zaman eve döneceksin

Jg_annesi: A aaa oğlim beni istemiyor musun yoksa ben fazlalık mıyım?

Jeongin: Olur mu anne öyle şey, ama yani şey işte-

Jg_annesi: Hee tamam anladım yük oluyorum ben size

Jeongin: Anne hayır hani biz yeni evliyiz, birlikte vakit falan geçirmeliyiz ya

Jg_annesi: Sende haklısın oğlum tabi özür dilerim

Jeongin: Yok anne estağfurullah özür dilemene gerek yok

Annesi içeriye gitti.

Y/N: Ayy kadın alındı mı acaba

Jeongin: Bilmem

Y/N: Çok mu ileri gittin Yang?

Jeongin bana doğru baktı.

Y/N: Ya da ben mi abarttım

Jeongin bana yakınlaştı, duvarla sırtım birleşmişti ve Jeongin beni duvara sıkıştırmıştı.

Jeongin fısıldayarak ve etkileyici bir biçimde konuşuyordu.

Jeongin: Biliyor musun eski karımı özledim

Y/N: N-nasıl yani

Jeongin: Annem geldiğinden beri senin herşeyin mahvoldu. Ne kadar sinirinin bozulduğunu anlayabiliyorum. Anneme çok kızıyorsun bunu da biliyorum. Annemi bir şekilde evine göndermek istiyorum çünkü-

Y/N: Çünkü ne

Jeongin: Çünkü annem geldiğinden beri beni görmüyorsun

Y/N: Nasıl yani

Jeongin çocuksu bir tavır almıştı.

Jeongin: Hiç benimle ilgilenmiyorsun mesela, bir hoşgeldini bile kaybettik ya cık cık cık

I.N | Mess ✓ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin