38. BÖLÜM

155 8 2
                                    

***

Y/N: Ne yapabilir ki?

I.N: İnan hiç bilmiyorum Y/N

Y/N: Umarım bişey yapamaz

I.N: İnşallah

___

Dawn: Yeri hadi yemek yiyeceksin kalk

Yeri: Tamam

Dawn: Hadi yesene

Yeri: Yerim ama bir şartla

Dawn: Neymiş o şart ?

Yeri : Bana sen yedireceksin

Biraz iğrensemde kabul etmek zorunda kaldım.

Dawn: İyi tamam

Yedirmeye başladım fakat yanımıza Ha-ru geldi.

Ha-ru: Nasılsın kızım?

Yeri: Dawn yanımda olduğu sürece çok iyiyim babacığım

Dawn: Hıı tabi

Ha-ru bana ters bir bakış attı.

Dawn: Yani evet çok iyiyiz ikimizde mutluyuz

Yeri: Dawn hep yanımda kalacaksın değil mi?

Dawn: Evet evet

Ha-ru: Neyse ben çıkıyorum.

Dawn: Peki.

--

-I.N-

Dedikodu Grubu 🤫

I.N: Nasılsınız gençler

Miyeon: İdare eder, sen?

Shuhua: Yine mi dedikodu var?

I.N: Sayılır mı bilmiyorum ama
Anlatayım en iyisi

Hyuna: Anlat anlat

I.N: Ha-ru benim amcam

Dawn: nE?

Soobin: Oha lan

Lee Know: Ee

I.N: Ama çok kötü biri zamanında babama çok çektirdi
Sonra babamla küstüler ve birbirlerine kötülük yaptılar
Aralarında olan kavgada babamın yaptıklarını bana
çektireceğini söyledi.

Dawn: Aşağılık herif

Shuhua: Yok artık

Lee Know: Vay Şerefsiz ben zaten anlamıştım ya bu adamda
bir haltlar olduğunu

I.N: İşte böyle ayağımızı denk almalıyız
Ya siz benim yakınımsınız diye size de bulaşırsa?

Miyeon: Umarım hiç birşey yapamaz

Dahyun: Daha yeni gördüm vay adi köpek ya her neyse bizde ona kötülük falan yaparız

Y/N: Nasıl olucak o, bize herşeyi yapabilir

I.N: Siz sadece ayağınızı denk alın yeter

Miyeon: Öyle olsun madem...


Wheein: LAAN
Ben yeni görüyorum
I.N lütfen dikkat et tatlım

Lee Know: Ne kadar korktunuz şu adamdan

I.N: O herşeyi yapabilir, herşeyi...
____________________________________________________________________

Umarım arkadaşlarıma bişey yapamaz...


***

*Y/N'ın ağzından*

Y/N: Anne nereye gidiyorsun?

Anne: Babanı ziyarete gidiyorum

Y/N: Aa bugün müydü?

Anne: Evet sende gelmek ister misin özlemişsindir.

Y/N: Geleyim bari

Hazırlandım. Dışarı çıkarken babamın bana hediye ettiği kolyeyi de aldım.

Anne: Ben sürerim

Y/N: Hayır anne ben süreceğim, cezaevi buraya uzak.

Anne: Ah peki tatlım...

🚗<<<<

Geldik.

İçeri girdik ve suçluların gelmesini bekledik. Yüz yüze görüşecektik, heyecanlıydım.

Babam geliyordu.

Annem göz yaşı dökerek ayağa kalktı ve babama sarıldı.

Annem; (ağlayarak) Ah seni ne kadar özledik bir bilsen

Babam: (ağlayarak) çok az kaldı bebeğim çok az...

Bende babama sarıldım, ağlamasam da dudaklarım titriyordu.

Y/N: Baba ne zaman buradan çıkacaksın ?

Babam: Yakında kızım yakında

Diyip saçlarımdan öptü. O aslında bir suçlu değildi. O bir iftira kurbanıydı....

.....

I.N | Mess ✓ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin