...
Nayeon: Yalvarırım Jungsuk bırak o silahı Yalvarırım
Gözlerimden yaşlar akıyordu. Onu deli gibi seviyordum.
Jungsuk: UMRUMDA BİLE DEĞİL ARTIK!
Nayeon: NOLURSUN JUNGSUK BIRAK ŞU SİLAHI
Jungsuk başını iki yana salladı.
Jungsuk: Bitti, herşeyi bitiyorum, yeter
Gözlerini kapadı, şakağındaki silah göğsümü yakıyordu. Buna izin veremezdim.
Nayeon: BAK BANA HER ŞEYİ YAP, NE İSTİYORSAN YAP BANA AMA KENDİNE ZARAR VERME YALVARIRIM
Jungsuk: Merak etme seni zaaflarından vurmam
Tek zaafım sensin Jungsuk...
Silahı elinden çekiştirmeye başladım. Dayanamıyordum.
Jungsuk: Bana seni seviyorum de, yalandan bile olsa bir kere söyle
Nayeon: SENİ SEVİYORUM
Jungsuk gülümsedi.
Jungsuk: Gözüm açık gitmeyeceğim.
Nayeon: Tamam şimdi bırak o silahı
Jungsuk: Tamam
Silahı elime verdi ve kendine doğru yöneltti.
Jungsuk: Sen vur beni acımaz belki
Nayeon: Saçmalama asla yapmam
Jungsuk: Tamam
Elimden aldı ve kendine doğrulttu.
Nayeon: BENİ BİRAZCIK BİLE OLSA SEVİYORSAN BIRAK ŞU SİLAHI!
Jungsuk: Birazcık mı? Ölümüne de sen ona
Nayeon: TAMAM BAK BENİ ÜZÜYORSUN, SENİ SEVİYORUM!
Jungsuk silahı indirdi. Kollarına atladım ve sımsıkı sarıldım.
Jungsuk: Özür dilerim aptal kız bir daha seni asla üzmeyeceğim yemin ederim.
Nayeon: Bende özür dilerim. Sana inanıp affetmeliydim. İş bu raddeye sürüklenmemeliydi.
Jungsuk: Olsun herşey geçti güzelim
Nayeon: Geçti yakışıklım...
~~~
Y/N'ın ağzından
Şirketteki odamda kahve keyfi yapıp telefonumla uğraşıyordum. Birden kapı tıklandı.
Y/N: Buyrun içeri gelin
Kapı açıldı.
Sakura: Selam Y/N
Y/N: Sabır
Sakura: Buraya senle konuşmaya geldim
Y/N: Allah aşkına ne diyeceksin? Seni dinlemek istemiyorum. Çık odamdan!
Sakura silahı bana doğrulttu.
Bir anda ayağa sıçradım.
Y/N: Bırak onu!
Sakura: Dinliyor musun?
Y/N: E-evet
Sakura: Mükemmel, Konumuz Jeongin.
Ufak bir kahkaha attım.
Y/N: Sen manyaksın.
Sakura: Immm galiba
Y/N: Yeter artık nedir sizden çektiğim?!
Sakura aynı anda silahı bana tutarak kapıyı açtı. İçeriye iki tane boylu poslu adam girdi ve kapıyı geri kilitledi.
Y/N: N-neler oluyor? Derhal defolun odamdan!
Adamlar bana yaklaştı ve birisi elindeki kolanyalı bezi ağzıma kapadı...
***
Gözlerimi açtığımda karşımda Yeri duruyordu. Sandalyeye bağlıydım. Bir yandan bir adam bana silah tutuyordu.
Yeri: Vay vay, uyuyan güzel uyanmış
Y/N: Ne istiyorsun benden?
Yeri: Bilmem
Y/N: Daha doğrusu ne istiyorsunuz? O sürtük Sakura nerde ?
Yeri: Ağzım mühürlü
Yeri sırıttı.
Ve telefonunu eline aldı. Daha sonra bana çevirdi. Bu bir görüntülü konuşmaydı.
Yeri: Sakura beni duyuyor musun?
Sakura: Tabiki
Y/N: Ne yapıyorsunuz? Amacınız ne?!
Yeri: Ah be Y/N, çok safsın.
Sakura bir nikah masasında gelinlikle oturuyordu.
Y/N: S-sen n-neden gelinliklesin?
Sakura: Göreceksin
Yeri güldü.
Yeri: En sonunda sen istediğine ben istediğime Sakura
Sakura: Tabiki, de kamera açısı iyi mi? İyice görsün
Yeri: Evet evet
Y/N: Neden bahsediyorsunuz? Tahmin ettiğim şey olmayacak değil mi buna izin veremem
Sakura: Kapa çeneni!
Sakura'nın yanında şahit koltuğuna oturmuş iki insan daha vardı. Ve tabiki de nikah memuruda. Onlardan birinin telefonunu aldı ve birini aradı.
Sakura: Naber Jeongin'im
Hoparlörü açmadığı için Jeongin'in sesi gelmiyordu.
Y/N: Hayır hayır hayır
Çırpınıyordum.
Sakura: Hemen evine gel, Y/N elimde eğer gelmezsen Yeri onu uzak hiç bulamayacağın bir yere uçuracak!
Y/N: JEONGİN GELME SAKIN!
Yeri bir anda ağzımı kapadı.
Yeri: Kes sesini küçük sıçan
Orası nikah salonuna benzemiyordu. Ah bu bizim evdi!
Yeri ağzımı açtı ve iki üç kez öksürdüm.
Y/N: İkinizden de nefret ediyorum!
Yeri: Ay biz sana bayılıyoruz ha
Bir anda hızlı hızlı kapı vuruldu.
Sakura: Açın şu kapıyı!
Şahitlerden daha iri olanı eline silah alıp kapıya doğrulttu ve kapıyı açtı. Bu Jeongin'imdi. Daha da çok ağlamaya başlamıştım.
I.N: Ne istiyorsun? Y/N'ı hemen bırak yoksa acımam
Sakura güldü ve ayağı kalktı. Jeongin'in yakasından tuttu.
I.N ellerini ittirdi.
I.N: Benim Y/N'ım nerde?!
Sakura: Orda
Telefonu gösterdi.
I.N: Yalvarırım bırak onu lütfen
Sakura: Asla!
....
***
