တမီစကားအားအသံမပီတပီလေးနဲ့လူကြီးလေးတယောက်လိုစကားလာပြောနေသောခလေးလေးအားသေချာကြည့်ရင်း
"မင်းအသက်ဘယ်လောက်လဲ"
"မသိဘူး
အ့ကိုဆရာမကြီးပဲသိမှာ"
သူပြောတဲ့ဆရာမကြီးကိုတော့
သူတို့မသိပါ
ခလေးကသူ့အသက်တောင်
သူမသိတဲ့ပုံပါလား
....
ဒါပေမယ့်ချစ်မွေးလေးတော့ပါ၏တစ်ခါမှမတွေ့ဘူးတဲ့
လူတွေကိုသူကစပြီးလာစကားပြောတာလေ။
"နာမည်ကဘယ်လိုခေါ်လဲ"
"ခူရှီးး"
"အော်မင်းနာမည်က
ပျော်ရွင်ခြင်းဆိုတဲ့အဓိပ္ပါယ်ပဲ "
"ခင်ဗျားတို့ကဒုက္ခရောက်နေကြတာမယား"
"မင်းဘယ်လိုသိ..."
ဒီခလေးတော်တော်အကင်းပါး၏
ကိုယ်တွေဘာဖြစ်နေလဲကိုသိ၏
"နာကချာမကြီးဆီအကူညီလာလာတောင်းတဲ့လူတွေကိုတွေ့ဘူးတာလေအ့ကြောင့်..."
"အင်းဟုတ်တယ်ငါတို့အခုဒုက္ခရောက်နေတယ်အဲ့တာ
မင်းရဲ့ဆရာမကြီးကငါတို့ကိုကူညီနိုင်မလား"
"သူအခုမရှိတော့ဘူးသေပြီ"
"ဒီဟာလေးကတော့ငါတို့ကိုလာစားနေတယ်"
အကြမ်းလေးဒေါကီးလေပြီ
"ဆရာမကြီးသေသွားလည်းနာ
ရှိတယ်လေ"
သူ့ရင်ဘက်ကိုသူပုတ်ပြပြီးပြောနေ၏ ဒါကိုမယုံသလိုကြည့်နေသောအသေးလေးကြောင့်
"ဘာယဲနာကမကူညီနိုင်ဘူးထင်နေတာလား"
"အေး မယုံဘူးလစ်တော့"
အသေးလေးကသူ့ကိုလစ်ဆိုပြီး
လက်အမူယာနဲ့ပါလုပ်ပြတော့
"ပြီးရောလေ
သက်သေပြရတာပေါ့"
"ဘာလဲဟ ဒီသောက်ခလေးက"
သူ့ကိုလက်ညိုးပြန်ထိုးကာ
တဖက်ကိုထွက်သွားပြန်လေသော
ဒီအသားရည်ဒီမျက်နာပေါက်ကဘယ်လိုမှindiaတောသာလေးလို့ယုံရန်မရှိ ဘယ်ဥကပေါက်လာတဲ့သောက်တတ်ကြူးလေးများလဲ
အသေးလေးတယောက်
ခပ်ချဥ်ချဥ်တွေတွေးရင်းခလေးကိုကြည့်နေ၏
YOU ARE READING
မျဥ်းပြိုင် (Completed)
Fanfictionအနီးဆုံးနေရာမှာတူညီစွာရှိတယ် ဆုံမှတ်တွေလည်းတူနေတယ် ဒါပေမယ့် .....မျဥ်းပြိုင်တွေ
