"ဂျောင်ဟိုဆော့ရှီက ဘာကြိုက်လည်းဟင်
ကျတော်တို့က ဂျပန်စာစားဖို့သာခေါ်လာရတာ
ကြိုက်မကြိုက်မမေးမိလိုက်ဘူး
အဆက်ပြေရဲ့လားဟင်"
ပါရဂူကြီး၏ ကောင်လေးဟာ
နေခြည့်အားစကားစပြောလာခဲ့သည်
"ဟုတ် ရပါတယ် ကျတော်အဆင်ပြေပါတယ်"
"အဆင်ပြေတယ်တဲ့လား ဒါဆို
နေခြည် ဒါလေးစားကြည့်"
သူတို့စကားပြောနေတုန်း
ဘေးကနေ သူစားလက်စ
ဆူရှီကိုခွံ့ပေးလာတဲ့တရားလူကြီးချုပ်၊
ငါးဥနီနီလေးတွေရဲနေတဲ့ဆူရှီဟာ
တခြားလူအမြင်မှာစာစချင်စရာလေးပေမယ့်
သူ့အတွက်မြင်တာနဲ့ပျို့ချင်စရာသာ
သူ့ပါးစပ်နားရောက်လာတဲ့
ဆူရှီကိုမစားချင်ပေမယ့်
ကြောက်စိတ်နဲ့ အသက်အောင့်ကာ
ပါးစပ်ဟပေးလိုက်သူ...
သို့သော်သူစားလို့လုံးဝမရတာမို့
ပါးစပ်ထဲရောက်သည်နှင့် စပျို့ကာအန်လေပြီ
ထိုအခါမှ ရှေ့ကနစ်ယောက်က
ပျာယာခပ်ကုန်ပြီးအမှိုက်ပုံးကမ်းပေးသူကကမ်းပေး
ရေကမ်းပေးသူက ကမ်းပေးနဲ့ပေမယ့်
ကင်ကတော့ဒီအတိုင်းလက်ပိုက်ပြီး
နေခြည်အန်နေတာကိုကြည့်နေခဲ့သည်။
"နောက်တစ်ခါဆို စားလို့မရရင်
မရဘူး ပြော နေခြည်...
ကိုယ်မင်းကိုမင်းမတည့်တာတွေအထိ
အတင်းမကျွေးဘူး..ဒီသင်ခန်းစာကို
သေချာမှတ်ထားပါ"
"ကင် မင်းသူဒါတွေစားမရဘူးဆိုတာ
သိသိကြီးနဲ့ကျွေးရလား..."
"မဟုတ်တာကိုအားနာနေပြလို့
...
တမင်ဘာမှမပြောပဲထားလိုက်တာပါ"
"ကင်
မင်းကတော့လား"
"နေခြည်ကဆူရှီတစ်ခါမှမစားဘူး
အကိုတို့နေရာမှာကျတော်သာခေါ်သွားကြည့်
မိုးမွန်အောင်ကျတောိ့ကိုထိုးမှာလေ..
အခုသူစိမ်းလူကြ သူဘာမှမဟုတ်သလိုသည်းခံနေတာ..."
"ကင် မင်းစိတ်ထိခိုက်နေတာလား"
"မဟုတ်တာ..ကျတော်ကလွှဲပြီး
သူကဘယ်သူ့ကိုမဆိုအမြင်ကြည်ပေးနိုင်တာက်ုကြည့်ပြီး...စိတ်ကပေါက်လာလို့...
...
ဒါကအမြဲတမ်းပဲ အစကနေအခုထိ
ကျတော်အကြပ်ကိုင်မှရတော့သည်အထိ
သူ့ကျတော့်ကိုဆို မညှာတာတာလေ..."
VOUS LISEZ
မျဥ်းပြိုင် (Completed)
Fanfictionအနီးဆုံးနေရာမှာတူညီစွာရှိတယ် ဆုံမှတ်တွေလည်းတူနေတယ် ဒါပေမယ့် .....မျဥ်းပြိုင်တွေ
