YOU | Jirosé

| gone |

4 bin okunma için teşekkürler! Bu ilk özel bölümümüz, umarım beğenirsiniz.
İyi okumalar.

✨

Sevdiklerini kaybetmek nasıl bir histir, hiçbir zaman bilemememiştim. Yaşadığım kayıplar hep kısa süreli olmuştu. Kaybettiğim insanlarla sonunda hep kavuşmuştum. Ama şimdi kavuştuğum birini tekrar kaybetmiştim.

Sevdiğini kaybetmek, yaşamadan asla bilinmeyecek bir duyguydu. O an yaşadığın boşluk hissi tarif edilemezdi. Çaresizlik hissi ise öyle acı vericiydi ki tarif bile edemiyordum. Elinizden gelen hiçbir şey yoktu. Ağlayıp kendinizi hırpalasanız da giden geri gelmiyordu.

O, benim için çok değerli bir insandı. O, benim her şeyimdi. Onsuz yaşama düşüncesini hayatımın hiçbir anında aklımdan geçirmemiştim. Ondan nefret ettiğim kısa süre boyunca da içten içe onu istiyordum.

İnsanlara çok fazla bağlanmanın iyi olmadığını söylerler. Çünkü eğer çok seversek tanrı onları bizden çabuk alırmış. Böyle şeylere inanamazdım, ta ki yaşayana kadar.

Ellerim mezarın toprağının üzerinde gezinirken gözyaşlarıma engel olamadım. Belki çok duygusalımdır ama bu kadarını kaldıramıyordum.

"Bana söz vermiştin... Bırakmayacaktın beni, neden tutmadın sözünü? Neden bırakıp gittin beni?"

Hıçkırdığımda gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim. Jimin beni ağlayarak görmeyi sevmezdi. Onun karşısında beni ağlayarak gördüğü her andan nefret ettiğini söylerdi.

"Ağladığın her an için dünyayı yakarım," demişti bir keresinde bana. Ağlamamdan nefret ettiğini her zaman söylerdi ama ağlamama engel olamazdı.

Elimi karnıma götürüp okşadım. Jimin'i hastaneye götürdüğümüzde bayılmıştım ve o zaman doktor bana hamileliğimin daha ilk haftalarında olduğumu söylemiş, beni tebrik etmişti.

Hamileydim.
Ve Jimin bunu öğrenemeden ellerimin arasında kayıp gitmişti.

"Kızımız olursa Jisu, oğlumuz olursa Jisung koyalım ismini. Ne dersin? Bence çok güzel isimler."

Gülümsedim. "Bence de çok güzel. Çok güzel bir his olmalı."

"Ne?"

"Çocuğunun olması diyorum, çok güzel bir his olmalı."

Jimin gülümseyerek, "Tabii ki çok güzel bir his olacak. Küçük küçük sincaplarımız olacak. Bundan daha güzel ne olabilir ki?" demişti.

"Ama ya hamile olduğumda çok kilo alır da çirkinleşirsem? O zaman da beni sever misin?"

Kollarını bana sarmış saçımı okşamıştı. "Saçmalama. Ben seni her halinle severim. Ne olursan ol benim için dünyanın en güzel kızısın. Her şeyiyle mükemmel olan ve bana ait olan dünyanın en güzel kızı."

Dudaklarımın arasında kaçan hıçkırığa engel olmadığımda ağlamam şiddetlendi.

Lisa omzumu sıvazlarken, "Ağlama artık, bir şeyler oldu ve engel olamadık. Kendini harap etmeyi bırak. Gidelim hadi." dedi.