Oy vermeyi unutmayın aşk bahçelerimm. İyi okumalarr:)
✨
Yine gece yatarken annemin bağırış sesleriyle uyandım. Belli ki babam bu gecede içkiyi fazla kaçırmıştı.
Yatağımdan kalkıp, ayıcıklı terliğimi ayağıma geçirip odanın kapısına doğru yürüdüm. Tam kapıyı açacağım esnada sert bir şeyin kapıya fırlatılmasıyla geriye doğru kaçtım. Fırlatılan şey sayesinde kapı açılınca fırlatılan şeyin annem olduğunu görmemle ağzımdan acı dolu çığlıklar kaçtı.
Hemen anneme doğru koşup elimi başının altına katıp anlından gelen kanı elimle temizlemeye çalıştım.
" Anne, anne uyan anne nolur beni tek bırakma anne gitme"
Babama bakıp bu manzara karşısında gülümsediğini görünce bi anda ona doğru atladım. Karşına geçip bağırmaya başladım.
"Ya sen naptını zannediyorsun, sen hangi hakla anneme el kaldırıyorsun. Kimsin ya sen, kimsin?"
O an yanağıma yediğim şiddetli tokat ile yere düştüm. On yaşımda ilk defa babam bana el kaldırdı.
"Kalk ayağa, kalk."
Yanağım zemine değmiş şekilde yerde yatarken, kolumdan tutup beni yatağıma doğru fırlattı.
Salona gittiğinde elinde bir bıçak ile geri döndü.
Korkudan ağlamaya başladığımda ağlamama daha çok sinirlenmiş gibi bana öfkeyle baktı sanki karşımda babam değil başka bir adam vardı ama ben onun çocuğuydum, onun kızıydım.
Yanıma geldiğinde elinde olan bıçağı daha sıkı tuttu.
"Baba yapma, baba lütfen bırak beni."
Başımı yatağa itip omuzumla çenem arasında kalan boynuma iz bırakıcak şekilde küçük ama her baktığımda acı dolu çığlıkları ve kötü anıları hatırlatacak bir iz bıraktı.
Ağlayışlarım daha çok arttığında sanki ağladığım için öfkelenip daha da derine bıçağı batırdı.
Daha fazla batırmaması için sustum ama içim hayla kan ağlıyordu. Bir yanım anneme bir şey oldu korkusuyla yanıp tutuşuyordu.
En sonunda geri çekilir çekilmez aşağıya indi dış kapının çarpma sesi geldiğinde daha fazla içmeye gittiğini anladım.
Hemen yatağımın üstünden kalkıp annemin yanına gittim.
"Anne, anne kalk ses ver!"
Yavaş yavaş gözlerini açtı.
" Su"dedi.
Hemen komodinimin üzerindeki sürahiden su doldurup annemin içmesine yardımcı oldum.
"Anne nolur polise gidelim. Haberlerde hep babalar eşlerini öldürüyordu. Sen ölürsen ben annesiz ne yaparım? Ölme anne beni tek bırakma."
"Kızım olur mu hiç öyle şey babalar eşlerini hem sever hem döver öyle bir şey olmayacak hem senin baban çok iyi biri" dedi annem ama on yaşındaki ben bile hem sevip, hem dövmenin kötü bir şey olduğunu biliyordum.
Çoğu kadın böyle şeylere sustukları için çocukları annesiz kalıyordu. Ailedeki şiddet en çok da çocukları öldürüyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bazı Yaralar Geçmez
خيال (فانتازيا)Her yer siyahtı. Bedenim acı doluydu en çokta kalbim. İhanete alışmak çok zor gelmişti. Gökyüzü siyah, insanlar siyah, hayatlar simsiyah... Ve en çokta ben, ben simsiyahtım. Ölüden farkım yoktu. Ölümle yaşam arasında ki çizgideydim. Göğsümde ve kası...
