I Accidentally Hit on my Crush's Brother (BL Series: 01)

Chapter 13

[Disclaimer: This chapter contains mature content which is not suitable for very young readers and close-minded people. Please do read at your own risk and responsibly. Don't worry, 'di 'to jugjugan.]

When I finally realized that I have already fallen for Kade, the next days have become even more dreadful. I constantly thought of him to the point of going crazy.

I mean, kagigising ko sa umaga, iniisip ko agad na tawagan siya tapos lagi naman akong nadidismaya kung hindi niya masagot. Because of that, I would be gloomy all day.

Pati pagligo, iniisip ko kung anong mangyayari kung sakaling sabay na kami maligo kapag sinagot ko na siya. Will we just scrub each other's backs? Wash each other's hair? Watch each other's naked body? Or... maybe... we'll do 'naughty' things, too, when the mood sets right?

Pati tuwing nadaraanan ko 'yung kusina ko, iniimagine ko na kapag kami na, siyempre gusto ko siya makasama magdamag kaya dapat tumira kami sa iisang bubong. Just the two of us. Tapos tuwing magluluto si Kade, yayakapin ko siya mula sa likod tapos hahaplusin niya naman 'yung mga braso ko bago ako bigyan ng halik sa pisngi, sa noo, tyaka sa labi. Iniisip ko pa lang 'yon, na-e-excite na ako.

Tapos tuwing nagsusulat ako, hindi ako mapakali. Bilang manunulat, gusto kong gawing libro 'yung kwento namin ni Kade. Na-i-imagine ko rin 'yung readers ko na maiinggit kasi mayroon akong siya. Tapos tuwing may book signing event ako, dadalawin niya ako as my biggest fan.

Another one whenever I go to sleep, I would imagine myself nuzzling my head on his bare chest with his hands around me in a tight embrace after doing our every night s-x. Maaamoy ko siya nang todo tapos hahaplusin niya nang hahaplusin 'yung buhok ko para patulugin ako. Siguradong makakatulog ako nang mabuti kung gano'n. Kahit pa makapa-kapa ko 'yung ano niya, matutuwa pa ako.

Ahh.. just thinking about it made me want to cry—I miss him so much. I just want him to graduate as soon as possible, so we could hang out more without thinking of his workloads.

Ganito pala talaga kapag in love. Makita mo lang siya, buo na ang araw mo. Marinig mo lang boses niya, nakakagaan na ng loob. Banggitin niya lang pangalan mo, nakakabilis na ng tibok ng puso. Hawakan ka lang niya, parang bomba ka nang kahit kailan pwedeng sumabog. Tapos 'yung nakakatawa, nagiging delulu ka talaga.

Well, I was in love with Kace before, so I knew about these all too well. But guess what? This time, it felt different.

Kay Kade, walang sakit.

I just... believe in him so much that he wouldn't hurt me in any case.

That's the kind of person he is.

'Ten ten ten tenenen tenenen tenenen ten ten ten ten'

Nabalikwas ako ng tayo mula sa pagkakahiga nang magring ang phone ko. May tumatawag. Galak ko itong hinablot mula sa bedside table at mas lalong lumawak ang pagkakangiti ko nang makitang si Kade ito. Siyempre, sinagot ko agad.

I cleared my throat and tried to sound as dry as possible para hindi niya mapansin na sobrang excited akong tumawag siya. "Kade? What's up?"

Narinig ko pa ang ilang kaluskos na tila nahulog ang phone nito at tarantang kinuha ito ulit. [K-Kuya Hiro!]

Kumunot naman ang noo ko nang marinig kong hinihingal ito. "Ayos ka lang ba?" Nag-aalalang tanong ko. "Ba't parang naghihingalo ka?"

[Hinihingal? A-Ah! Hinihingal nga ako. Tumakbo kasi ako! Oo... tumakbo ako!] pagak itong natawa. Dahil doon, nakaramdam ako ng pagdududa.

"You're suspicious. May ginawa ka bang mali?" Tanong ko bago ihiga muli ang sarili habang yakap-yakap ang unan ko.

[W-Wala, 'no!] Yeah, meron. For sure, meron.