Çilekli Süt 🍓

23-) Çıkış Yolu🌌

Can Koç-> Gökyüzünü Tutamam

23. Bölüm: Çıkış Yolu

Nisa'nın Anlatımıyla:

Bazı pişmanlıklar vardır hayatta, hiç dinmeyecek pişmanlıklar. Keşke böyle yapmasaydım deyip kendini suçladığın pişmanlıklar. Zamanı geri alabilmek diye birşey olsaydı da o güne dönseydim keşke dediğin pişmanlıklar.

Aslında bize ders veren şey bu pişmanlıklardır. Pişmanlıklar, hayattaki yenilgi bize hayatı öğretir. Tekrar ayağa kalkar yürümeye devam ederiz sonra tekrar düşeriz ama yine kalkarız. Alışırız düşmelere daha hızlı kalkarız. Ama hep kalkarız, yıkılmayız.

Derin düşünceler beynimizi yorarken kalkarız. Bazen hayatta bizi kaldıracak insanlar buluruz, dostlar. Yolda birlikte ilerleriz. Belki de bazen iki yol çıkar karşımıza, biri kapkaranlık ama kestirme bir yol, diğeri aydınlık fakat upuzun bir yol. Belki de çıkmazdasındır, çıkış olmadığını düşünüyorsundur. Yanılıyorsun, yanılıyoruz.

"Göğe bak, gökyüzüne bak, yıldızların gökyüzünde saçtığı o ihtişamlı renk karmaşasına bak. Bir çıkış yolu var. Her zaman bir çıkış yolu vardır. Bu çıkış seni pişmanlıklardan kurtaracak. Bu yol senin hayatın olacak. Devam et yürümeye, merdivenlere çık. Gökyüzü seni bekliyor, hep bekliyor. Acele etme çok yüksek! Aşağı düşebilirsin! Gökyüzü her zaman yukarıda, sanki bir battaniye gibi saracak seni, sana zarar gelmesine izin vermez. Tutar battaniye kollarıyla bedenini. Düşmene izin vermez, vermeyecek. Merdivenlere çık, tekrar dene. Tırman gökyüzüne, uçan balonların arasında önce sen ulaş gökyüzüne. Gökyüzü seni bekliyor, yıldızlar seni bekliyor. Onları geride bırakma."

"Gökyüzü mü?"

"Evet gökyüzü. Seni bekliyor. Yıldızlar süslemiş gökyüzünü o harika rengini daha da harika yapmış, senin için bugün daha parlak daha ihtişamlılar. Ay dolunay olmuş daha çok parlayabilmek için. Ağaçlar senin için dans ediyor, bu tatlı uğultular senin için, uç artık uçan balonlar gibi tırman gökyüzüne."

"Olmaz gökyüzü bana karanlık tarafını gösterdi. Yıldızlar olmasa ay olmasa kapkaranlık gökyüzü. Gökyüzü gökyüzü değil artık o karanlık bir hiçten ibaret."

"Ay gökyüzünün kalbi. O ayın batmasına izin verme. Bu en çok seni karanlıkta bırakır. Gökyüzü yıldızsız kalır. İzin verme buna."

"İzin verme!"

"Kalk!"

"İzin verme!"

"Kalk çabuk!"

Sesler birbirine karışıyor ve yavaş yavaş yok oluyordu. Gözlerimi araladım. Neler oluyor?

"Kız kalk!"

"Anne ne oldu tatile girmedik mi zaten ya!"

"Biz köye gidiyoruz! Gelecek misin?"

"Ne köyü o nereden çıktı durduk yere?"

"Tatil ya kızım benim de işim yok gideceğiz işte!"

"Yok ben gelmeyeceğim."

"Evde yalnız mı kalacaksın?"

"Abim de mi gidiyor ki?"

"Evet hep beraber gideceğiz."

"Kaç gün kalacaksınız?"

"5 gün kalır döneriz kızım."

"Tamam ben evde tek kalırım, belki Rüveyda'yı da çağırırım."

"Tamam o zaman biz bir saate çıkıyoruz görüşürüz. Her gün ara beni merak ederim sonra! Kapını da iyice kilitle!"

"Tamam anneciğim görüşürüz."