My Professor, Is My Husband

#MPIMH 09

“WHAT ARE YOU TWO DOING?” gulantang na tanong ni Sir Jerrico. Sinarado muna niya ang pintuan at nilock iyon para walang nakapasok na ibang tao. Napatayo ako dahil sa pag ka windang

Paano na iyan. May naka alam na ng sikreto namin ni Nicholas. Anong gagawin ko. Hindi ko na alam.

Tumingin ako kay Nicholas na kalmado pa ring naka upo. Hindi man lang siya nagulat o nagulat man lang? Wala lang sa kaniya iyon. Ano na naman ang iniisip niya. Hindi ko alam kung ano ba talagang tumatakbo sa pag iisip niya.

‘Nicholas, what are you planning?’

“Nicholas, bakit kayo nag lalampungan? Ano 'to Nicholas?” naguguluhang tanong ni Sir Jerrico.

“Why? Is there a problem?” kalmadong sagot nito. Anong is there Nicholas. Tangina naman.

“Tangina, Nicholas estudyante mo yan. Puta ako nakokonsensya sayo pare. Alam mo naman ang mga patakaran rito diba kahit saan naman sa lahat ng school may patakaran na bawal kang mag karoon ng affair sa estudyante mo” paliwanag niya rito. Napapataas na rin ang boses niya.

“I know, relax okay” seryoso naman ang mukha ni Nicholas. Samantalang ako ay pinagpapawisan na kahit may aircon naman.

“What the fuck, Nicholas. Ako mag rerelax dahil may nakita akong nag lalampungan? Isang guro at isang estudyante? Tangina pare ano ba talagang pinaggagagawa mo?”

Ito ako ngayon. Nakatayo hindi man lang maka pag salita. Ayaw bumuka ng bibig ko. Pinapanood at pinakikinggan ko lang silang dalawa. Nanginginig na ako na para akong nilalamig. Hindi na ako maka pag isip ng maayos. Andami na ring tanong ang nasa isip ko.

“Bro let me explain—” napahinto ito sa pag sasalita ng sumabat ulit si Sir Jerrico.

“Explain ba kamo? Tangina naman oh. Mawawalan ka ng lisensya at madadrop itong si Samantha... Hindi mo ba naiisip iyon?” tama si Sir Jerrico. Madadrop out ako at mawawalan Siya ng lisensya pag may naka alam ng relasyon namin.

“Damn. Then let me tell you the story behind this relationship... But in one condition?” Kumalma na si Sir Jerrico at naupo Siya sa isang couch.

“Sit down, wife” utos sa akin ni Nicholas. Agad naman akong naupo. Nangangatog ang tuhod ko sa pag-uusap nilang dalawa.

Nag simula ng mag kuwento si Nicholas.

Naging maayos naman ang lahat. Hindi na nakarating sa dean office ang nangyari kanina.

Nakahinga ako ng maluwag. Nangako naman si Sir Jerrico na Hindi niya ipag sasabi sa lahat ang sikreto namin.

“Sorry pare sa inasta ko kanina... Nag aalala lang ako sa inyong dalawa kung anong mangyayari once na nalaman nila ang sikreto niyo” pang hihingi ng pasensya ni Sir Jerrico.

Hindi pa rin ako nag sasalita hanggang ngayon dahil hindi maalis sa isip ko ang nangyari kanina. Pahamak ka talaga Nicholas.

“Ah nga pala Samantha sorry... But don't worry I won't let them know your precious secret” tinapik pa ako ni Sir Jerrico saka kinindatan. Ngumiti naman ako kahit papaano.

“Next time pare ikuwento mo sa akin ang talambuhay mo para hindi agad ako mag rereact ng ganon katindi”

“Its not my fault for you to act like that, and I'm not a story teller” tumanggi siya. Ako nalang kaya mag tanong sa kaniya ng talambuhay niya baka sakaling mag salita siya.

“Tss, buti natitiis ni Samantha yang ugali mo” ayy diyan ka nag kakamali Sir Jerrico. Konting konti na lang talaga mauubos na pasensya ko riyan.

“Just go back to your work Jerrico, don't bother me when I'm at work”