AŞK ÇIKMAZI : Barış Alper Yılmaz, ff.

16. Bölüm

Bitmeyen Arzu

5 gün sonra

Büyük sırt çantama bir elbise, kot pantalon, t-shirt ve makyaj malzemelerimi sıkıştırmıştım. Beş gündür Barış ile görüşmüyorduk. Antremanlar ve maçlar derken bana zaman ayıramıyordu. Şikayetçi değildim hiç ama onu özlemiştim.

Vicuduma yapışan sımsıkı parlak pembe tayt giymiştim üzerine ise beyaz bol bir t-shirt. Sarı saçlarımı at kuyruğu yaptım. Telefonumu çantama atıp odamdan çıktım.

"Gidiyormusun?" Dedi annem.
"Evet gidiyorum."Dedim.
"Tuğçe'ye çok selam söyle. Dikkatli olun çadırda bak. Başınıza bir şey gelmesin."
"Tamam selamını söylerim, dikkatli oluruz anne çocuk değiliz." Dedim spor ayakkabılarımı giyerken.
"Barış bölüyor mu kampa gideceğinizi kız kıza.." Dedi annem ima ile.
"Gidince haber vereceğim.."Dedim mahsus. Oysaki ben Barış'a gidiyordum. Tuğçe ile kamp işi annemi kandırmak için bir yalandı sadece. Barış bilmiyordu ona gireceğimi, sürpriz yapacaktım. Iki gün tatildi. Yarın buluşacağız diye biliyordu.

" Neden önceden haber vermiyorsun. Boşu boşuna kavga çıkaracaksın."Dedi annem kızarak.
" O bana kızmaz.."Dedim yanağını öptüm annemin." Anne bir şey yok biz iyiz onunla. Aştık her şeyi biraz rahat ol."
" Tamam nasıl dersen."Dedi.
Ona el sallayıp asansöre bindim.

Kalbim deli gibi çarpıyordu. Resmen iki gün, iki gece bizimdi. Onun için neler yapıyordum. Acaba bana kızarmıydı? Yok dedi iç sesim neden kızsın sana.

Apartmandan çıkınca arabama bindim ve sırt çantamı yan koltuğa attım. İstikamet sevgilimin eviydi.

°°°

Arabamı kilitleyip bahçeye doğru adımladım. Acaba evdemiydi? Evde olmasa bana haber verirdi. Yüzde yüz evdeydi.

Dudaklarımı yaladım. Bana anahtar yaptıracağın söylemişti ama henüz yaptırmamıştı. Zile basıp. Heyecanla beklemeye başladım.

Birkaç dakika sonra kapı açıldı. Gri eşofman takımınla sevgilim kapıda belirdi. Beni görünce şaşırdı, sonra gülümsedi. Hızla kollarını beline sarıp başımı sert göğüsüne yasladım.
"Ben geldim sevgilim, sana geldim evden kaçıp sana geldim..iki gün, iki gece bizim. Ne istersek yapacağız ne istersek. Ben düşündüm bir gün yat-" Büyük elini dudaklarıma götürüp susmam için bastırdı. Yavaşça sarılı şekilde bizi içeriye doğru döndürdü. Gözlerim şokla büyüdü.

Kerem ve Berkan şaşkınca bize bakıyorlardı. Berkan beni taklit etmeye başladı Kerem'e sarılarak.
" Sana geldim sevgilim, sana geldim.." Kerem bastı kahkahayı. Barış'ın avucunun içini öpüp elimle elini dudaklarından çektim. Yanaklarım kızarmıştı. Utanmıştım.
"Selam çocuklar."Dedim masumca elimi kaldırarak.
" Selam Açelya."Dedi Berkan.
"Hoşgeldin."Dedi Kerem.
" Hoş buldum."Dedim. Barış kapıyı kapatarak elimden sırt çantamı aldı.
"Teşekkür ederim aşkım."
"Hanım köylü."Dedi Berkan. Ona dil çıkardım.

"Sende ol, bekar kalmazsın bak."Dedim.
" Yarama tuz bastın nankör arkadaş." Dedi Berkan.
Kıkırdadım. Onun yanına koltuğa oturdum.
" Ne yapıyorsunuz? "Dedim.
" Ne yapalım gördüğün gibi oyun oynuyoruz."Dedi Kerem elinde konsolları tutarak.
" Aşkım sana kahve yapayım mı? İstiyormusun."Dedi Barış yanıma eğilip yanağımı öptü. İçim kıpır, kıpır oldu. Ona doğru döndüm burunlarımız bir birine degmisti.
Gülümsedim." Zahmet olmayacaksa. İçerim aşkım ben."Dedim. Burnumun ucunu öptü.

" Kerem bakmamak için direniyor ama gözü kaydı.. "Dedi Berkan gülerek.
" Sus aptal."Dedi Kerem ona.
" Hemen yapıyorum aşkım."Dedi Barış mutfağa doğru giderken.
" Banada yap aşkım şekerli olsun."Dedi Berkan.
Omuzuna vurdum.
" Aşkıma öyle deme.."
Dedim gülerek.
" Senden önce ben vardım."
"Kusacağım şimdi imana."Dedim.
" Boşversene sen takma bunu."Dedi. Kerem.