AŞK ÇIKMAZI : Barış Alper Yılmaz, ff.

17. Bölüm

°°°ŞEHVET°°°

İçimde harakeerine devam ederken. Yüzlerimizi eşitledim." Seni çok seviyorum dev adam. Seni çok seviyorum.."Dedim kollarımı boynuna dolayarak.
Büyük eli belimi okşadı.
" Ben seni daha çok seviyorum güzelim."Dedi. Yanağımı okşadı." Ne yaptın sen bana? Ben böyle değildim.."Dedi inleyerek. Ikimizde zirveye ulaştığımızda kucağından inip bol t-shirtümü üzerime geçirdim. Oda eşofmanını giydi.

Gülümseyerek ensemi kaşıdım.
" Şey ben gideyim."Dedim mutfağa doğru adımladı. Arkamdan kahkaha attı." Ne oldu utandın mı sen?"Dedi arkamdan gelirken." Utandım."Dedim. Makarnaya yönelmiştim ama soğudu için donmuştu. Yüzüm düştü.
" Hayatta şansım benim zaten.."Diye söylendim. Arkamdan gelip sarıldı, çenesini omuzuma koydu." Ben sana yiyelim derken senin aklın başka yerlerdeydi."Dedi sıcak dudaklarını dudaklarıma sürterek.
Bedenim kasıldı.
" Ben böylede yerim sorun değil.."Dedim.
" Saçmalama ben sana başka bir şey hazırlarım şimdi."Dedi benden ayrılıp buzdolabına yöneldi. Onun arkasından bende o yöne gittim.

" Gerek yok geç oldu zaten saat onbir olmuş..ekmek var mı? "Dedim. Bana doğru döndü."Evet.." Gülümsedim. "Güzel ozaman şurdan balıda alayım."Dedim dolaptan bala uzandım ve alıp tezgaha koydum. Ekmeği ekmek kutusundan çıkardı ama ekmek küflüydü. Utanarak ekmeği yerine koydu.
" Anladım sen sporcu olduğun için kim ne zamandan kalma o ekmek."Dedim.
" Pasaklı değilim ben ama ben unutmuşum." Dedi yanakları kızararak.

Çekmeceden kaşık alıp bal kavanozun açtım.
" Önemli değil insanlık hali. Aç değilim zaten." Dedim kaşığı bala daldırıp dudaklarıma götürüdüm. Bir kaşık baldan bir şey olmazdı.

Sonra kaşığı yıkayıp topladım.
" Doydum bile."Dedim.
Gülümsedi." Hiç sanmıyorum ama."Dedi.
" Kaynanama söyleme ekmeği..."
Güldüm.
" Kaynananın buraya geldiğimden haberi yok, şu an beni Tuğçe ile kampta sanıyor."
" Kamp? " Dedi.
" Yalan söyledim anneme. Buraya gelebilmek için."
" Benimle iki günü geçirmek için yalan mı söyledin?"Dedi kızarak.
" Neden kızıyorsun sen, öbür türlü görüşemiyoruz." Dedim.
"Yalan kötü bir şey."
"Biliyorum."Dedim.
" Bana hiç söyleme olur mu? "Dedi.

Başımı tamam anlamda salladım." Merak etme sana hiç söylemem."
"Anlaştık." Dedi gülümseyerek.
"Ben duş alacağım sonra istersen uyuruz.."
"Şey ilk önce ben duş alsam olur mu? Saçlarım tez kurumuyor.."Dedim. Tabi istersen ikimizde duş alabiliriz.
" A öyle mi tamam ozaman ilk önce sen gir duşunu al sonra ben alırım. Sana t-shirtlerimden bir tane bulayım."
"A tamam hic hayır demem bu teklifine."Dedim dudağımı dişleyerek.
" Banyoyu biliyorsun ozaman.." Dedi yatak odasına doğru yönelerek.
" Sende biliyorsun, t-shirtü getirmek falan istersen..çekinmeden girebilirsin."Dedim boğuk sesimle.

Arkasını dönüp göz kırptı. Yerim seni.

"Yok ben elimile uzatırım t-shirtünü." Dedi ve yatak odasına girdi. Yüzüm düştü. Gelse ne olurdu? Kendi bilirdi. Banyoya girip kapıyı kapattım ama kilitlemedim belki gelirdi.

Üzerimdeki t-shirtü çıkarıp kirli sepete attım. Sonra ılık suyu ayarlayıp duş başlığının altına girdim. Su saçıma aşa akmaya başlamıştı. Yanda duran duş jeline uzanıp elime sıktım. Sonra avucumu burnuma götürüp koktum. Çok güzel kokuyordu. Vicuduma iyice yayıp köpürttürdüm.
Şampuanınada uzanıp saçımı şampuanladım. Tüm vicudum o kokmuştu. Üzerime akan ılık suyun altında biraz kalıp durulandım. Gelmemişti..

Suyu kapatıp asık olan siyah bornozunun içine girdim ve kuşağını belimde bağladım.

Aynayın başında kendime baktım. Makyajım silinmişti, tamamen doğal kalmıştım. Küçük misafir çocuğu gibi çekmeceleri karıştırmaya başladım. Aradığım şey saç tarağıydı. Bulunca gülümseyip elime aldım. Dört değişik saç tarağı vardı. Bukadar bakımlı olması içimi eritti..