CAPTURED MEMORIES (Buencamino Cousins Series 2)

PROLOGUE

"Cut!! okay okay roll, We will do the editing cause this is the finale of the movie!" sigaw nang director "30 minutes break!!" dagdag pa nito.

I literally close my eyes and do open it energetic. Kahit gabing gabi na ay nag t-taping parin kami for the last episode ng ginagawang movie. I can't do anything because this is my choice, the industry of artists like me.

My body is still tired from the project given by this company. They say they like my acting skills so they chose me. I can't blame them, I'm a good and famous artist and model worldwide. Especially in Japan and here in the Philippines.

"Ate Ivel!!" my manager called me who likes to call me "Ate". She came to me and immediately gave me a jacket and let me wear it first. We entered a big tent given by Adam, the company owner. I will rest here.

Binigyan ako nang tubig ni Dria at inayos ang aking mukha. I stood up first to jump and not to fall asleep, Dria told me that. That's what she does so I imitated her. Legit naman dahil pagtumatalon nga ako'y nawawala ang antok ko.

Worn out na worn out na yung katawan ko, ebarg! "Ah sakit" bulong ko matapos tumalon ay umupo ulit. Baliw na kung baliw pero wala na talaga akong paki at inulit pa at pag talon upo.

"Alam mo teh, lagyan kita nang efficascent oil!" sabi ni Daria at lumapit saakin may dala dalang efficascent oil na pinabili ko sakaniya. "At tsaka nga pala teh, bukas yung modelling event na pupuntahan ah... kailangan physically fit na tayo roon at siguradong papatayin sa sakit ang katawan mo bukas" dagdag pasabi nito na nag pangiti lang saakin. So easy.

Napatingin ako nang makitang hawak niya na ang Efficascent oil. Simula kasi nung sinabi niya iyan saakin ay nagustuhan ko rin, pati yung vicks na sinasabi niya gusto ko rin nun kaya bumibili na ako pagnauubos.

Nagpalagay ako at ilan pang minuto ay bumalik na ulit sa taping. Umaga na nang matapos iyon. Mga alas dose na nang umaga.

"Tara na kuya Isma, pagod na si ate kakatapos lang nang last film nila ngayon e" Inis na sabi ni Shera habang nakatingin saakin sa back seat nang van.

"Haysst, uwi na po tayo. Pagod na po ako e" sabi ko, kahit naman na may lahi akong japanese ay fluent parin ako sa tagalog. Marunong naman ako mag japanese e. Pero talagang kinalakihan ko na ang bansang Pilipinas at dito na ako nakapag-aral.

Mabilis namang pinaandar ni kuya Isma ang van kaya ipinikit ko ang aking mga mata at hinayaan ang sariling makatulog sa portable na higaan rito. Bigay nang management ang aking ari arian na magagamit sa pagiging artista ko. Kaya pati itong van ay bigay narin saakin. Of course, it's black and tinted.

Nakauwi ako sa bahay ko, pumasok rin sa loob si Dria. Habang si kuya ismael naman ay ipinarada muna ang van sa garage.

The two, are staying at my house because I don't want to go home to Mamà and I want them both to be here. I know I can trust them, lalong lalo na si Dria. Malaki ang tiwala ko sakaniya.

I went inside and immediately went up to the second floor of the house. The light is still off but I'm used to it. I'm the owner of the house, I know every nook and cranny here even though it's still dark and there's no light.

Pag akyat ko ay hinarap ko sila, nakahawak pa sa ulo ni Shera si Isma. Haysst, naol. "Oyasuminasai..." sabi ko at dire-diretso na ang akyat.

Naglinis nga lang ako nang katawan bago naisipang hubad na akong matulog.

Masarap ang tulog nun pero sakit nang katawan ang abot ko bukas. Sigurado na ako roon.

Agaran akong nakatulog dahil sa pagod na nararamdaman simula kaninang umaga. Although masaya kasama ang mga ka-trabaho ko is I do think mas masarap kasama ang kama...

VOTE to support my story.