Στο δρόμο προς το εστιατόριο ήμουν διαρκώς σε ανησυχία, ενώ ένας αδικαιολόγητος φόβος με κυρίευε. Κατάφερα πάρα ταύτα όμως να βρω να παρκάρω μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας. Αυτό και αν είναι θαύμα. Αφού βρήκα το μαγαζί παρατήρησα πως ο Αχιλλέας ήταν ήδη καθισμένος σε ένα από τα τραπέζια. Πώς τον πετύχαινα πάντα να είναι ήδη στο σημείο συνάντησης μας πριν από μένα δεν το ξέρω. Καθώς τον πλησίαζα όμως, παρατήρησα πως τα μάτια του ήταν κόκκινα και πρησμένα σαν να έκλαιγαν για πολλές ώρες. Τα τραύματα του φαινόταν στα χέρια του αλλά το πρόσωπο του πραγματικά είχε χειρότερη εικόνα. Πήγα να δώσω το χέρι μου για να τον χαιρετήσω αλλά αντί να μου το δώσει πίσω, προτίμησε να με αγκαλιάσει. Περίεργο εκ μέρους του αλλά δεν με πείραξε καθόλου και έτσι ανταποκρίθηκα. Τον ρώτησα πως ήταν τα τραύματα του, αν πονάει κλπ αλλά εκείνος προσπαθούσε να χαμογελάσει λέγοντας πως δεν είναι τίποτα. Όμως μπορούσα να πω από τον τόνο της φωνής του πως κάτι έτρεχε σίγουρα.
Δεν ήθελα να τον πιέσω και έτσι άνοιξα το μενού του καταστήματος για να παραγγείλω φαγητό. Τον ρώτησα τι θα έπαιρνε εκείνος διότι πολλές φορές είμαι αναποφάσιστος σε τέτοια θέματα και εκείνος μου απάντησε ξερά και κοφτά ότι απλά θα έπαιρνε μία μπριζόλα και μία μπύρα. Δεν έδωσα σημασία στον τόνο του και έτσι παρήγγειλα μία σαλάτα. Το κλίμα έγινε γρήγορα πολύ άβολο και η ατμόσφαιρα αποπνικτική και έτσι αποφάσισα να κάνω εγώ την κίνηση να σπάσω τον πάγο. Τον ρώτησα πως είναι τα πράγματα με την Πέρσα και εκείνος βούρκωσε αμέσως. Τότε κατάλαβα ότι έξυσα μία πληγή και ρώτησα τι συμβαίνει. Ήπιε μία γουλιά από την μπύρα του και μου είπε πως χώρισαν χθες το βράδυ.
Στεναχωρήθηκα να πω την αλήθεια λιγάκι αλλά ήμασταν απλοί συνεργάτες και δεν καταλάβαινα τον λόγο που ήθελε να το πει σε μένα και όχι σε κάποιον φίλο του ή έστω στην οικογένεια του. Έτσι πήρα το θάρρος και με όλο το σεβασμό τον ρώτησα γιατί ήθελε να βρεθούμε. Βέβαια τον ευχαρίστησα που μου το μοιράστηκε αλλά και πάλι είχα πολλές απορίες. Μου είπε πως δεν ήξερε που αλλού να πάει για να μιλήσει σχετικά με το θέμα του τσακωμού που είχε με την Πέρσα. Με την κουβέντα του αυτή μου γεννήθηκαν ακόμα περισσότερες απορίες αλλά τον άφησα να μου τις λύσει με τα λεγόμενα του. Μου είπε πως δεν ένιωθε ερωτικά συναισθήματα για την Πέρσα εδώ και λίγο καιρό αλλά δεν ήθελε να την πληγώσει λέγοντας της το. Εγώ του είπα πως αυτό ήταν χειρότερο, να το κρατά δηλαδή μυστικό. Φάνηκε να συμφωνεί αλλά δεν φαινόταν να ήταν απόλυτα ειλικρινής μαζί μου.

YOU ARE READING
Η υπόθεση των ονείρων μου
HorrorΉμουν τέσσερα χρονών όταν βρέθηκα εκεί για πρώτη φορά. Το σπίτι αυτό όμως με στοίχειωσε για πολλά χρόνια. Βρέθηκα πολλές φορές εκεί και πάντα έβλεπα κάτι καινούργιο. Δωμάτια με διαφορετική ιστορία το καθένα να ξετυλίγονται το ένα μετά το άλλο στα όν...