Η υπόθεση των ονείρων μου

Κεφάλαιο 7

Ξεκινώντας τις σπουδές μου άρχισα να ανακαλύπτω την δική μου θέση στο χώρο της δημοσιογραφίας, μιας και είναι ένας κλάδος με πολλές διεξόδους και πολλές εναλλακτικές. Οι περισσότεροι συμφοιτητές μου ήθελαν να ασχοληθούν με την πολιτική δημοσιογραφία, καθώς είναι αυτή η οποία με βάση τα στατιστικά έχει και τις περισσότερες προοπτικές εξέλιξης, χωρίς αυτό να ισχύει απαραίτητα, απλώς είναι ένα στερεότυπο που επικρατεί. Εγώ αντιθέτως ήμουν πιο ευαισθητοποιημένος για κοινωνικά θέματα. Ήθελα μέσα από την δουλειά μου να φωνάξω για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την δημοκρατία. Ένα επικίνδυνο μονοπάτι για πολλούς, διότι πολλές φορές φροντίζουν να μας κλείσουν το στόμα μία και καλή, για να μην χαλάσει το υποχθόνιο σχέδιο τους, που περιλαμβάνει αδικίες, θανάτους, πείνα, εκμετάλλευση και ότι άλλη κακοήθεια μπορεί να σκεφτεί ο ανθρώπινος νους.

Εργάστηκα ως κοινωνικός δημοσιογράφος αλλά αργότερα ασχολήθηκα επαγγελματικά κυρίως με την ερευνητική δημοσιογραφία. Δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι θα έπαιρνα αυτόν τον δρόμο αλλά κάτι με τραβούσε προς τα εκεί, μία ανώτερη δύναμη; ίσως αλλά δεν πολύ πιστεύω σε κάποιον Θεό ή θεότητα. Στην αποφοίτηση μου είχαν έρθει το Δημητρό, ο Βασίλης και ο Τάσος. Χάρηκα πολύ που τους είδα. Το Δημητρό ήταν πάλι μαζί με τον Βασίλη και ήταν πιο ευτυχισμένο από ποτέ. Είχε περάσει μία τετραετία ψυχοθεραπειών και ήμουν πολύ περήφανος για εκείνο. Εκείνο το βράδυ βγήκαμε να γιορτάσουμε το πτυχίο μου και ήταν μία από τις πιο διασκεδαστικές βραδιές της ζωής μου. Πήγαμε σε καραόκε, πήγαμε για φαγητό και μετά σε ένα από τα πιο γνωστά gay μπαρ της Αθήνας. Την επόμενη μέρα αποφασίσαμε να βγούμε για καφέ για να συζητήσουμε για το τι θα κάνουμε από εδώ και έπειτα στις ζωές μας.

Το Δημητρό μας είπε ότι θα έφευγε στην Νέα Υόρκη για να συνεχίσει τις σπουδές του, ενώ ο Βασίλης θα το ακολουθούσε μέχρι εκεί, καθώς βρήκε μία πάρα πολύ καλή εργασία εκεί. Ήταν και τα δύο τους πολύ χαρούμενα που θα μπορούσαν μετά από τόσες δυσκολίες να είναι μαζί. Εγώ με την σειρά μου θα έμενα στην Αθήνα συνεχίζοντας την επαγγελματική μου καριέρα. Το κλίμα της συζήτησης ήταν πολύ ευχάριστο και γεμάτο όνειρα και προσδοκίες, ωστόσο για τον Τάσο τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Ο Τάσος αφού έμεινε σκεπτικός για λίγη ώρα, μας ανέφερε τα δικά του σχέδια για το μέλλον, το οποίο όμως ήταν βραχυπρόθεσμο πολύ. Με έναν βαθύ αναστεναγμό μας δήλωσε ότι βρισκόταν στο τελευταίο στάδιο του καρκίνου και πως είχε ακόμα δύο μήνες ζωής.