Η υπόθεση των ονείρων μου

Κεφάλαιο 22

Η συζήτηση μας έγινε στον προαύλιο χώρο της φυλακής αλλά οι φύλακες μας παρακολουθούσαν στενά εννοείται. Μου είπε πως θέλει απλά κάποιον να τον ακούσει χωρίς να τον κρίνει και έτσι και έκανα. Μου είπε πως είχε γεννηθεί στην Κεφαλλονιά και είχαν μετακομίσει στην Θήβα λόγω δουλειάς της μητέρας του. Εκείνη ήταν στρατιωτικός και έφερνε χρήματα στο σπίτι την στιγμή που ο πατέρας του ήταν διαρκώς εξαφανισμένος και έκανε παράνομες δουλειές και αν κάτι δεν πήγαινε καλά, ξεσπούσε στα παιδιά του. Ο γάμος των γονιών του είχε γίνει με προξενιό και φαινόταν από τα πρώτα μόλις χρόνια ότι δεν πήγαινε καλά. Οι γονείς της μητέρας του είχαν πεθάνει και είχε μείνει ορφανή. Αυτό έδωσε πάτημα στον άντρα της να την κάνει ότι ήθελε. Η μητέρα του τον αγαπούσε πολύ. 

Ξαφνικά όταν ο Γρηγόρης ήταν έξι χρονών η μητέρα του αρρώστησε από καρκίνο του μαστού και ξεκίνησε χημειοθεραπείες. Σταμάτησε να εργάζεται και τα χρήματα τελείωναν λόγω εξόδων για τις εκετασεις της, οι οποίες κόστιζαν πολύ. Ο πατέρας του είχε ήδη μπλεχτεί στο κύκλωμα της πορνείας αλλά η μητέρα του δεν είχε δυνάμεις για να τον σταματήσει. Τον άφηνε να συνεχίζει ότι κάνει για να υπάρχει έστω και ένα εισόδημα στο σπίτι για να ζήσει καλύτερα το παιδί της. Μετά από λίγο καιρό νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο σε πολύ άθλια κατάσταση. Μία βδομάδα μετά άφησε την τελευταία της πνοή κρατώντας το χέρι του παιδιού της, λυπημένη που το εγκατέλειπε για πάντα χωρίς να τον αφήνει σε καλά χέρια. Στην κηδεία της ο άντρας και πατέρας του Γρηγόρη δεν παρευρέθη. Ο Γρηγόρης ήταν με τον θείο του και αδερφό της μητέρας του εκείνη την μέρα. Με το πατέρα του συναντήθηκε αργότερα για να επιστρέψουν στο σπίτι τους.

Από την επόμενη μέρα κιόλας τα πράγματα έγιναν πολύ πιο δύσκολα, οι κανόνες του σπιτιού ήταν πάρα πολύ σκληροί, δρακόντειοι. Δεν μπορούσε να βγει έξω, ούτε να παίζει όσο θα ήταν αυτός στο σπίτι. Θα πήγαινε μόνος του σχολείου και μετά σπίτι. Κάθε φορά που γυρνούσε έβλεπε τον πατέρα του μεθυσμένο και διάφορους να μπαινοβγαίνουν στο σπίτι. Πολλές φορές έμενε νηστικός γιατί εκείνος έλειπε. Του έφερνε στο σπίτι πολλές γυναίκες με τις οποίες ερωτοτροπούσε μπροστά του για να μάθει με βάση εκείνον πως είναι οι "σωστοί" άντρες. Μία μέρα χτύπησε το τηλέφωνο του σπιτιού και πήγε ο Γρηγόρης να το σηκώσει. Ο πατέρας του τον χτύπησε τόσο πολύ εκείνο το βράδυ που δεν πήγε σχολείο για δύο βδομάδες.

Στο σχολείο όταν πήγαινε ζήλευε τα άλλα τα παιδιά που είχαν φίλους, παιχνίδια, καλύτερους γονείς. Μόλις έφτασε τρίτη γυμνασίου και πλέον δεκαπέντε ετών ο πατέρας του τον πήρε μαζί του σε έναν οίκο ανοχής θέλοντας να τον κάνει "άντρα". Εκεί τον ανάγκασε να προβεί σε σεξουαλικές πράξεις με γυναίκες. Αυτό γινόταν κάθε βδομάδα, ενώ μετά από λίγο καιρό δεν δίστασε να φέρνει κορίτσια στην ηλικία του στο σπίτι τους για να τα βιάσει ο Γρηγόρης. Με ένα τοξικό κι προβληματικό οικογενειακό περιβάλλον, έβρισκε διασκεδαστικό το να χλευάζει εμένα και την οικογένεια μου μπροστά στους συμμαθητές. Είχε μάθει ότι αυτό ήταν το σωστό, να επιβάλλεται με το έτσι θέλω όπου θέλει και να βοηθά τον πατέρα του στις δουλείες του. Μου είπε πως είχε κλέψει πολλές φορές χρήματα από τους καθηγητές μας αλλά και από συμμαθητές μας, ενώ όταν τσακώθηκε με τα παιδιά που έκανε τότε παρέα δεν δίστασε να σπάσει το πόδι του ενός.