𝐁𝐈𝐋𝐈𝐍𝐂𝐈𝐍 𝐎𝐓𝐄𝐒𝐈「ᴛᴏᴍ ᴍ. ʀɪᴅᴅʟᴇ」

| ilk keşfeden

Archer panikle kapıyı kapatıp arkasını dönerken gözlerini yumdu. Gördüğü görüntü onu öyle büyük bir şoka uğratmıştı ki düzgün tepki veremiyordu.

Lord ve Carmen... Sevişiyorlardı.

Odaya yaklaşırken gelen kadın inleme seslerinden telaşlanmıştı, Carmen'e ait olduğunu tahmin ettiği ama kabul etmek istemediği inlemeleri açık pozisyon olarak görmek...

Midesi bulanmıştı Archer'ın.

Ne düşüneceğini bilmiyordu bile. Hangisine daha çok şaşırdığından emin değildi.

En yakın arkadaşıyla evlenmek üzere olan ve ona aşık pozları kesen Carmen'e mi yoksa kızlardan uzak durmak konusunda yıllar boyu nam salmış olan lordlarına mı?

Kiernan'ın kıskançlığı boşa değildi demek. Bir ilişki vardı ortada, Archer tüm gerçekliğiyle görmüştü bu ilişkiyi!

İğrençti. Yakından tanıdığı iki kişiyi sevişirken görmek iğrençti.

Nasıl yaparlardı böyle bir şeyi? Ne zaman başlamıştı bu? Kimse nasıl fark etmemişti?

İnsanları parmaklarında kukla gibi oynamıştı Carmen de Tom da.

Archer kapının açılma sesini duyunca arkasını dönmek istemese bile döndü, başka çaresi yoktu çünkü.

Tom gömleğini pantolonunun içine sokmamıştı, saçları hala dağınıktı.

Carmen ise... Endişeyle kendisine bakıyordu. Elbisesi yine üzerindeydi, saçları darmadağınıktı, ruju dudaklarının kenarına yayılmıştı, boynunda kızarıklık vardı.

Tom dümdüz bir ifadeyle Archer'a baktı. Her zamanki gibi dik ve umursamaz duruyordu.

Carmen'le ilişkisinin hiçbir yanından utanmıyordu sonuçta, gizlemesine de gerek yoktu artık.

Kiernan için iş işten geçmişti.

"Burada gördüklerini unutacaksın." dedi Tom. Archer ona büyük bir şokla baktı. "Anladın mı?"

"Ama... Siz..." Carmen'e döndü gözleri tekrardan. "Nasıl?"

"Dediğimi yap, Archer." Tom onu çenesinden sertçe tutup yüzünü kendisine çevirdi, Carmen'e bakmasını istememişti. "Kimse az önce gördüklerini duymayacak, ağzını açmayacaksın."

Yeşil gözler büyük bir hınçla kendisine bakarken Archer ondan korktu. Tom her zaman korkutucu bir insan olmuştu ancak daha önce onu hiç böyle görmemişti.

Bu kadar sert, baskın, şiddet dolu ve korumacı.

"Ta- Tamam." dedi korkusundan.

Karşısındaki çocuğun ne kadar kuvvetli olduğunu biliyordu, üstelik onun yoldaşıydı artık.

Lord Voldemort'a ters düşmeye cesaret edememişti.

"Güzel." dedi Tom. "Git şimdi."

Archer, Carmen'e son kez bakıp arkasını döndü ve hızlıca koridorda kayboldu. Onun gidişini izlerken Carmen dik görüntüsünden sıyrılıp omuzlarını düşürdü.

"Kiernan'a söyleyecek." Carmen elini sarı saçlarından geçirdi, kalbi korkuyla küt küt çarpıyordu. "Onun en yakın arkadaşı, mutlaka söyleyecek."

Tom yanında panik atak krizi geçiren kıza baktı. Mavi gözlerindeki dalgalar hırçınlaşmış, telaşla kıyılara vururken "Söylemeyecek." dedi. "Cesaret edemez."

"Nasıl bu kadar emin olabiliyorsun?" Carmen, sevgilisine bakarken onun oldukça normal gözüktüğünü fark etmişti. Sanki az önce korkunç bir şey yaşanmamış gibi duruyordu.