𝐁𝐈𝐋𝐈𝐍𝐂𝐈𝐍 𝐎𝐓𝐄𝐒𝐈「ᴛᴏᴍ ᴍ. ʀɪᴅᴅʟᴇ」

| on iki yıl

HAZİRAN 1959

On iki yıl olmuştu neredeyse.

Carmen ve Tom'un hayatlarından on iki yıl geçmişti. Hala omuz omuza oldukları, birlikte mücadele ettikleri ve bazen birbirleriyle mücadele ettikleri tam on iki koca yıl.

Yaşları ilerlemiş, ikisi de otuzlu yaşlarına gelmişlerdi. Buna rağmen hala genç gözüküyorlardı, yaşlılık onlara yakın zamanda uğrayacakmış gibi durmuyordu. İkisi de hala görenin dönüp bir kez daha baktığı çekiciliklerini koruyorlardı.

Hayatları değişmişti, dünyayı da onlar değiştirmişti.

Tom bundan yedi yıl önce Bakan olmuştu. Yirmi altı yaşındaydı Bakan olduğunda ve Bakanlık koltuğuna oturan en genç Bakan unvanına da sahip olmuştu böylece.

Önceki Bakan'ı indiren kişi olmuştu Tom Gaunt. Ölüm Yiyen saldırılarıyla başa çıkma konusunda vasat bir politika izleyen Bakan'a Tom, Bakan Yardımcısı göreviyle danışmanlık vererek koltuğu devretmesinin ve kaostan uzaklaşmasının en yararlısı olacağını söylemişti.

Koltuğu da böylece kendisi almıştı.

Ölüm Yiyen saldırılarıyla başa çıktığı söylenemezdi, Karanlık Lord olduğu için. Fakat halkın gözünü boyamak için altı ay boyunca Ölüm Yiyenleri sessizliğe gömmüş, birkaç göstermelik tutuklama yaparak 'Ölüm Yiyenlerin başlarını' tutuklamıştı.

Halk da onu sevmişti başarılı politikalarından ötürü.

Bu konuda Carmen'e büyük bir teşekkür borçluydu Tom çünkü tüm akılları karısı vermişti ona. Kocasının saltanatının temellerini en sağlam şekilde atmış, her yönden onun başarılı olması için çabalamıştı.

Yavaş yavaş Bakanlık'ın üst düzey yetkililerini değiştirmişlerdi. Safkan destekçisi kişiler aralarına katılmış, Ölüm Yiyenlerin birkaçını da yerleştirmişlerdi. 

Önemli bir karar verileceği zaman insanların Tom'un üzerine gitmemesi için "Karar oy birliğiyle verilmiştir." açıklamasını yapabilmek adına yapılan bir değişimdi bu.

Sıra daha sonra Seherbazlara gelmişti. Bu konuda da Hogwarts'taki Ölüm Yiyen adayı Slytherinler yardımcı olmuştu. Seherbazlık sınavını geçen kişilerin kiminin safkan destekçisi olduğunu Tom bir listeyle biliyordu.

Dumbledore her ne kadar engel olmaya çalışsa da engel olamamıştı. Sınavı geçen insanlara karşı ne yapacaktı ki? Haklarıyla Seherbaz olmuş, yetenekleri sayesinde de önemli mevkilere yükselmişti bu kişiler.

Tom kısacası tüm Bakanlık'ı kimsenin haberi olmadan ele geçirmiş, halkın sevgisini de elinde tutmuştu.

Bir süre sonra Ölüm Yiyenlerin birinin halka açık duruşmasında ona söyleyeceği metni vermiş ve konuşmayı yapmasını beklemişti.

Hakları olanı istediklerini, muggle-doğumluların aşağı olması gerektiğini ve bunun nedenlerini açıklayan metin büyücülük dünyasını ikiye bölmüştü. Kimisi Ölüm Yiyen'e hak vermiş, kimisi muggle-doğumluların haklarını savunmuştu.

Bu karmaşayı dindiren ise Tom'un halk oylaması yaparak "Muggle-doğumluların hakları kısıtlanmalı mı kısıtlanmamalı mı?" sorusunu halka taşıması olmuştu.

Dumbleodre nüfuzunu kullanarak bu sorunun sorulmaması bile gerektiğini söylemiş olsa da yeni Bakanlarını çok seven halk, soruya cevap vermek için can atmıştı.

Bir sürü bulanık Tom'un önceki eylemleri yüzünden öldüğünden ötürü popülasyonları azalmıştı. Hatta o kadar azalmıştı ki az bir farkla safkan destekçileri oylamayı kazanmıştı.