The Last Rule

Chapter 13 - Calm

"Paano si Tito kung ganon? Wala silang coach kapag" tanong ni Raela. Na-kuwento ko kasi ang magaganap sa birthday ni Lola. Kagaya ng na-plano ay mag-stay kami sa isang beach resort for one whole week para sa celebration ng birthday ni Lola.

Iyon lang ang sinabi ko, hindi na nila alam 'yong part na sa first three days ng stay namin doon ay preparation ng opening ng bago nilang resort, ang kauna-unahang five star hotel and resort sa pinakamaliblib na costal region ng Isabela. At sa Day Four ay ang opening mismo at pa-advance birthday na rin ni Lola dahil paniguradong napakarami nanamang bisita at iba't ibang klase ng mga matataas na tao.

Outreach program naman ang gagawin namin sa mga nakatira sa isla para sa ikalimang araw namin at kinabukasan ay ang tunay na birthday ni Lola. Ang sabi niya ay kaming pamilya lang daw ang magkakasama sa araw na 'yon. Siguro ay uuwi si Tita Dennisse.

"Makinig kayo kay Kriz ha, kayang-kaya niyo yan." Wala silang game or training kanina pero nandito ang mga players para sa meeting nila. One week kasing mawawala si Papa at si Kuya Kriz muna ang tatayong coach nila habang wala si Papa, mababawasan din sila ng dalawang players pero sure ako kaya nila yun.

Katatapos ko lang mag-ayos ng mga gamit na dadalhin ko and I'm so excited! Bukas na kami ba-byahe. Finally makakapag-dagat ako bago ang pasukan!

The players are scattered in the house, they are everywhere. Even si Papa ay nakikipag-kulitan sa labas dahil may mga naririnig akong tawanan. Tahimik akong naka-upo sa dining area habang kinakain ang cookies na ibinigay ni Kuya Kriz, namiss ko to! Hindi na ako nagulat nang may kamay na namulot sa isang cookie na nasa harap ko, wala na talagang hiya ang mga 'to.

I looked at that person nang tahimik siyang umupo sa tapat ko. Alam ko na agad kung anong sasabihin niya.

"Pa-airdrop" nangingiti niyang sabi saka isinubong buo ang cookie. I gave him my phone at alam na niya agad ang gagawin niya. Ang mga shots last time ang ipapasa niya panigurado dahil hindi na niya napasa 'yon last time kasi nga nagmamadali siyang umuwi para makita 'yong girlfriend niya.

"Kaya, kaya namin?" ika niya nang maibalik sa akin ang cellphone ko.

"Kayang-kaya niyo yan" I said, maybe they are worried kasi ito ang unang beses na wala si Papa pero I think nasa kanila parin 'yon. They can still play without him, siguro kailangan lang nilang alalahanin ang mga paalala niya and besides anjan si Kuya Kriz.

"Siyempre frist time wala si Coach, wala pa 'yong dalawang magagaling tapos pati ikaw" I understand his worries pero ako? Ano namang kinalaman ko sa game? I rolled my eyes on that and I heard him chuckle.

"Ngayon nalang kita ulit nakita na umirap ha"

"You need to be thankful I'm being nice to you" sagot ko sa kanya at umalis na dahil may mga gamit pa pala akong hindi na-prepare.

Nagising kami ng maaga dahil maaga din kaming pumunta sa mansiyon. Everyone's waiting for us when we arrived. Meron na silang lahat even Tita Dennisse na galing Europe.

"Tita!" tumatakbo akong sinalubong siya at hinayaan ko nalang ang mga kasama ko na maglabas ng mga gamit namin. Sinalubong niya rin ako ng yakap at nagbeso kami.