ÖZEL BÖLÜM: NUR KARAYEL

45 13 151
                                    


"Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum"

"Göz yaşı acının ıslak imazsıdır"

🔥

~NUR KARAYEL~

Biz her türlü acıyı tatmıştık birlikte.
O hep benim yanımda,yakınımdaydı.

Ama şimdi uzakta hemde çok uzaktaydı.
Nerede,ne halde hiçbir fikrim yok.

Canım çok yanıyordu,hemde çok.
Kalbimdeki ağrı sanki her saniye biraz daha artıyordu.

Onu bulmam gerekiyordu, hemde hemen.

Nefret ediyorum bu hayattan.
Hiç bi gün yüzümüzü güldüremedi bizim.

Aslında şuan yüzümde buruk bir tebesüm oluştu.
Neden mi?.

Çünkü bizim mutlu olduğumuz minik bir anı düşündüm.
Bu bana bir şaka gibi geldi bunun için tebesüm ettim.

"Of hiç bir yerde yoklar!" Salonun ortasında bir o tarafa bir bu tarafa hızlı hızlı gidip geliyordum bir yandanda düşünüyordum.

Bi anda omzumdan tuttu, bunun üzerine durdum.
Başımı kaldırarak koyukahve gözlerine baktım.

"Merak etme bulacağız onları"dedi. Güven verici bir sesle
Gözlerimi kırpımştırdım gözlerimin dolduğunu görmemesi gerekiyordu. Ama bir türlü engel olamıyordum gözümden bir damla yaş yanağınmı sıyırarak düştü.
Baş parmağını göz pınarlarımda gezdirerek gözümde biriken yaşları sildi.
Bana öyle şevkatli davranıyordu ki.
Bana yalnızca Efsun böyle davranırdı.
Oda şimdi neredeydi hiç bir fikrim yok.

"Nasıl bulacağız yoklar işte!"dedim titreyen sesimle, çaresiz bir şekilde.
Yüzünde buruk bir tebesüm oluştu.
"Merak etme Melih yanında onlara hiçbir şey olmaz Melih korur onu" diyerek bana sarıldı.
Bende kollarımı ona sararak başımı boyun girintisine gömdüm.

Dünden beridir ikisinden de haber yoktu.
Başta  aramalrımızın hiçbirini yanıtlamamışlardı mesajlarımıza da cevap vermemişlerdi.
Daha sonra tekrar aradığımdaysa  telefonları kapalıydı.
Melih en son Uğur'a mezarlığa gideceklerini söylemişti ama üzerinden bir gece geçmişti.
Gece mezarlıkta kalacak halleri yoktu herhalde.

O benim saçlarımı şevkatle okşuyorduki telefonumdan gelen melodiyle ondan ayrıldım.

Cebimden telefonumu çıkararak kimin aradığına baktım.
Canım kumam arıyordu.

Uğur'da, Meriç'i çok seviyordu ve bence bizi kıskanıyordu,sürekli aramıza girip duruyordu bunun için onu kumam ilan etmiştim.

Telefonu açarak aramayı yanıtladım.
"Efendim"
"Nur,Meriç yanında mı ?" Sesi telaşlı geliyordu.bu benim korkmama neden oldu Efsun'a mı birşey olmuştu yoksa.
"e-evet" dedim titreyen sesimle kalbim yerinden çıkacakmış gibi hızlı atıyordu.
"Tamam hoparlöre alırmısın"
"Tamam" diyerek telefonu hoparlöre aldım ve ikimizin arasında tuttum.

ALEVHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin