moon track, victorykickoff

2.7 idam edicem seni köpek

"Bunu burada mı konuşacağız?" Dediğimde Ouzou bir kaç saniye bana baktıktan sonra gözlerini kısarak, "Nerede konuşmamızı beklersin?" Dediğini kaşlarımı çattım.

Pekâlâ, herkes oldukça gergin olmalı.

"Bir günde kaossuz olsun arkadaş!" Diye söylenmeye başladı Shou. Herkes birbirine bakarken Ryuuji lafa girdi, "Sen anlatmaya başlamaya ne dersin?" Dediğinde sertçe yutkundum.

"Aslında pek bir şey yok. Osaka'dan Tokyo'ya yeni geldiğim zamanlarda Akira ile tanıştım ve kısa bir ilişkimiz oldu o kadar." Dediğimde Ouzou pek tatmin olmuşa benzemiyordu. "Normal bir ilişkiden ibaretti. Ayrıca bunda bir sakınca olduğunu düşünmüyorum. Sonuç olarak kimseyi ilgilendirmez!" Dediğimde biraz sert çıkıştığımı fark ettim. Ouzou alayla güldü. "Pekâlâ. Şimdi sıra Rosa ve Amaris'te." Dediğinde geçiştirmeye çalıştığını fark etmiştim.

"Bunda açıklanacak ne var bilmiyorum ancak ağabeyim ile bir sorununuz olduğunu bilmiyorduk. Hatta tanıştığınızı bile bilmiyorduk. Buraya ağabeyimle beraber geldik. Sizden sık sık bahsederdik bir gün tanışmak istediğini bile söylemişti. Meğersem yalnızca dalga geçiyormuş..." Diye kısaca açıkladı Rosa.
Amaris'te onu başıyla onayladığında hepimiz ikna olmuştuk.

Rina sessizce masada olanları izlerken, bir anda elini masada duran kokteyle çarpmış ve kokteylin üzerine dökülmesine sebebiyet vermişti. Bardaktan çıkan ses ile herkes ona döndüğünde Rina utanarak, "Kusura bakmayın!" Tarzı bir şeyler mırıldanmıştı.

Bunu bilerek yaptığını biliyordum. O yapmasaydı ben yapacaktım. Çünkü anlatma sırası Reika'daydı. Ve bunu anlatmanın Reika için ne kadar utanç verici ve zor olduğunu biliyorduk. Heleki Kota'nın o bakışından sonra ben bile korkmuştum.

Rina kucağına düşen bardağı alıp tekrar masaya koyduğunda yanında oturan Ryuuji hemen eline geçen ilk peçeteyle kızın üstündeki ıslaklığı siliyordu. Çok tatlılar...

Ryuuji ıslanmış peçeteyi tekrar masaya koydu ve sandalyesine astığı ceketini eline aldı. Rina elini olumsuz anlamda salladığında Ryuuji umursamadı ve ceketini kızın omuzlarına attı. Rina utanarak, "Teşekkür ederim, Ryuuji. Buna gerek yoktu!" Dediğinde Ryuuji cevap vermedi ve masadakilere geri döndü.

Kota tüm konuşma boyunca göz temasını kesmediği Reika'ya bakmaya devam ederken, "Hadi devam edelim. Değil mi Reika?" Diye sorduğunda Rina gözlerini şokla açmış ardından diğer yanında oturan Kota'ya bakmıştı. Harekete geçmesi gerektiğini anladığında hemen yanında duran Kota'nın kokteyline dirsek atarak çocuğun üzerine devirdi.

Kota öfkeyle hemen ayağa fırladığında Rina'da ayağa kalktı. Eliyle ağzını kapatıp yapmacık bir telaşla, "Ah, üzgünüm Kota! Aman tanrım, bugün ne kadar sakarım..." Dediğinde Kota sinirle ona bakıyordu.

"Senin derdin ne?!" Diye öfkeyle sorduğu soruya Rina gözlerini devirdi. "Dedim ya! Kazayla oldu." Evet, bu asla inandırıcı değildi. "Ryuuji, hadi kardeşine lavaboda gömleğini silmesi için yardım et!" Dediğinde Ryuuji garipser bakışlarını Rina'ya çevirdi. Neyin var senin? Dercesine bakıyordu. "Hadi!" Dedi Rina gülümseyerek. Ryuuji pes ederek Kota'ya gidelim işareti yaptı. Kota hiç istemesemde üzerini silmek için lavaboya gitmişti.

Rina derin bir nefes alarak yerine oturdu. "Umarım, aptal olmadığımızı farkındasındır." Dedi Ouzou süpheyle Rina'ya bakarken. Shou merakla, "Neden ki?" Diye sorduğunda onun ne kadar enayi olduğunu bir kez daha anlamıştım.

...

"Şişmandım." Dedi Reika yüzümüze bakmak yerine yere bakarken. "Kimse beni takımında istemiyordu. Ama ben futbol oynamak istiyordum!" Dediğinde kendisinin bencil olduğunu düşündüğüne yemin edebilirdim. "Ailem, para ile beni Amarillo'nun alt yapısına soktu. Bu şekilde zayıfladım." Dediğinde Kota alayla güldü. "Futbolu fitness ile mi karıştırdın? Çoğu kişi bu kadar çabalarken bile Amarillo'ya giremiyor. Parayla alt yapıya girmek bencillikten başka bir şey değil!" Dediğinde kaşlarımı çattım.