moon track, victorykickoff

1.0 uygulamali

Bölüme gecmeden önce medyadaki editi izler misinizz💗😽

•
(Bu kısmı 'Without me' dinleyerek okuyabilirsiniz!)

Sen Rina'nın evini nereden biliyorsun Kota?"

Reika'nın sorduğu bu soruyla tüm gözler Kota ve bana dönmüştü. Ne diyeceğimi bilememiş bir şekilde arkadaşıma baktım. Ardından arkadaşımın hoşlandığı çocuk olan Kota'ya.

"Neden cevap vermiyorsun Kota?" İkinci soruyu sorup sessizliği bozan Ryuuji olmuştu. Ouzou ve Erika şokla olayı izliyordu. Ben ise... Ben sadece Kota'nın bir cevap vermesini bekliyordum.

Ryuuji öfkelenmiş gibi gözüküyordu. Hızla ayağa kalktı ve Kota'ya doğru yürüdü. Tam karşısında durdu ve aşağıya baktı. Yüzündeki alaycı sırıtışı korurken konuşmaya başladı. "Cevap vermeyi düşünüyor musunuz?"

Kota kafasını bana döndürdü ve alayla güldü. Önce Reika'ya sonra Ryuuji'ye baktı ardından sonunda konuşmaya başlamıştı. "Evini bilmem için gelmiş olmam mı gerekiyor?" Dediğinde onu başımla onayladım.

Erika bana şüpheyle baktığında ona şaşırarak baktım. Hayır, Kota'yla bir ilişkim yoktu! "Bende nereden bildiğini soruyorum, gayet normal bir soru..." Dedi Ryuuji kırmızı gözlerini kardeşinden ayırmadan. Kota ağzından 'hah' gibi bir ses çıkarttı ve devam etti.

"Bu tepkide ne böyle?" Dediğinde Reika'da sinirlenmeye başlamıştı. "Cevap vermeyecek misin kardeşim? Ya da sen Rina, cevap vermeyecekseniz gideceğim..." Dediğinde konuşması için Kota'ya baktım. Kardeşinin kulağına eyilip birşeyler fısıldamıştı. Ne dediğini bilmiyordum ancak Ryuuji utanmış görünüyordu.

"Shou'ya insanların özel hayatı olduğunu gayet sakin bir şekilde anlattıktan sonra, mesajlardan nerede olduğunuzu öğrendim ve Shou'dan kibar bir şekilde adresi istedim. Oda attı." Dediğinde herkes rahatlamış görünüyordu. "Bunu kavga çıktıktan sonra söylemek zorunda mıydın?" Diye mırıldandıp koltuğa oturdum. Kota başını olumlu anlamda salladığında alayla güldüm.

Etrafa baktığımda Erika ve Ouzou'yu bulamadım.  Reika'da fark etmiş olacakki "Erika ve Ouzou nerede?" Diye bir soru yöneltti. "Gerçekten, nereye gittiler?" Diye mırıldandı Ryuuji. Ardından koltuğun üzerinde, benimde tam olarak kalçamın yanında duran telefonuna uzandığında kemikli eli kalçama sadece iki saniyelikte olsa deymişti. Bu bile kıpkırmızı olmam için yeterli bir sebepti.

Telefonunu aldığında hemen gözleri beni bulmuştu ancak kendime hakim olamayıp gözlerimi kaçırmıştım. Telefonunun rehberinde girip Ouzou'yu aradığını gördüğümde ayaklandım.

"Alo, Ouzou." Dedi Ryuuji. Bir kaç saniye sonra devam etti. "Neredesiniz?" Diye sorduğunda karşı taraftan gelen sesi kafasıyla onaylamış ve devam etmişti. "Neden haber vermiyorsunuz?" Demiş ve cevap geldikten sonra gülerek, "Kolay gelsin o zaman size!"  Deyip telefonu kardeşinin yüzüne kapatmıştı.

"Ne olmuş?" Dedi Kota. Hiçte meraklı görünmüyordu. Oysaki ben meraktan ölecektim! "Anlatsana, çatlatma insanı!" Diye kızdığımda sırıtmış ve konuşmaya başlamıştı. "Kavga çıkacağı için bulaşmak istememişler. Beraber dışarıya çıkmışlar."  Dediğinde somurttum. "İnsan bizede haber verir!" Dediğimde Reika araya girdi.

"Sanırım Ouzou uygulamalı gösterecek..."

...
(Bu kısmı 'Işıkları Söndürseler Bile' dinleyerek, okuyabilirsiniz!)

Erika Takatou

(Buradan sonra uygunsuz
şeyler var!)

Kavga çıkacağını anladığımız an, Ouzou ile kendimizi dışarıya atmıştık. Şimdi ise Shou ile tanıştığım parkın biraz ilerisindeki sitelerin arasında oturmuş sohbet ediyorduk.

Etrafıma baktığımda; Beyaz duvarların üstünde lacivertle binaların numaraları yazıyor. Aşağıya doğru baktığımızda biraz uzağımızda duran parkı görebiliyorduk.

Gündüzleri burada hep çocuklar olurdu. Geceleri daha güzel gözüküyor...

Gözlerimi parktan çekip uzun bir süredir beni izleyen kırmızı gözlü çocuğa döndüm. Buraya oturduğumuzdan beri gözlerini üzerimden hiç çekmemişti. Güzel gözleri vardı.

"Sana yazdığım şeyi hatırlıyor musun?" Dediğinde hangi mesajdan bahsettiğini anlasamda anın heyecanıyla, "Hangi mesaj?" Diye sorma gereksinimi duymuştum. Gözlerini ilk defa üzerimden çekmiş ve yere bakmıştı. "Uygulamalı gösterebileceğimi söylediğim mesaj..." Demişti alayla. Devam etti. "Göstermemi ister misin?" Dediğinde gözlerimi şokla açarak ona baktım.

"Eğer cevap vermezsen bunu 'evet' olarak kabul edeceğim." Demişti gülerek. Bende ona baktım ve güldüm. Üzerime eğildiğinde cevap vermemekte direttim. Cevap vermemek, 'evet'  demekten daha cazip geliyordu.

Hızlı bir hamleyle beni belimden kavrayıp kucağına otutturdu. Şaşkınlık içerisinde ona bakarken o ise sadece arsız bir şekilde sırıtıyordu. Kırmızı gözlerini gözlerimden ayırdı ve dudaklarıma indirdi.

Karanlığın içerisinde ilgisini tek çeken şey dudaklarımmış gibi izliyordu. Ben ise ne yapacağını merakla bekliyordum. Kemikli ellerinden birini boynuma, diğerini belime doladı ve beni kendine çektiğinde sonunda dudaklarımız buluşmuştu.

Bu öpüşme, bir öpüşme değildi. Bu bir buluşmaydı. Yarım bırakılmış dudakların tamamlanışıydı...

Dudaklarını oynatmıyor sadece dudaklarını dudaklarıma bastırıyordu. Tutkulu bir şekilde öpüşmek yerine, o sadece öpmeyi tercih etmişti. İncitmek istemiyorcasına bastırmıştı dudaklarını, dudaklarıma...

Dudaklarımız ayrıldığında, bir süre bakışmıştık. İlk harekete geçen ben oldum ve kucağında dahada yerleştim. Bu hareketim dudaklarında bir sırıtışa neden olmuştu. Kucağında dahada yerleştiğimde, bu onunda hareketlenmesine neden olmuştu. Bu sefer tutkulu bir öpücük istediğimi belli eden bakışlarımı yönelttiğimde anlamışcasına dudaklarıma kapandı.

Bu sefer bastırmıyor, tutkulu bir şekilde öpüyordu. O, dudağımı emip, çekiştirirken bende rahatsız bir şekilde kucağında durmaksızın hareket ediyordum.en sonunda boynundaki elini belime koydu ve beni kucağında sabitledi. Dudaklarını tam tekrar dudaklarıma kapatacakken arkamızdan gelen ses buna engel olmuştu.

"Ouzou?" Bu sesin sahibi hiçte beklediğim biri değildi...

•

Fav karekter?

Fav sahne?

Fav ship?

Fav söz?

İlk defa smut bile denmeyecek bir şey yazdım umarım linç yemem bu kısmı istendiği için yazdım ve uyarıda koydum💗

Görüsürüzz😽