6. BÖLÜM

333 18 5
                                    

... Bismillahirrahmanirrahim...

~ Eylül'den ~

+Kızım hadi gel yardım et bak yeni komşularımız birazdan taşınacak ve biz daha bir şey yapmadık.

-Tamam annede kimler taşınıyor mahalleye?

+ Hatırlar mısın bilmem ama sen küçükken mahallede vardı ya benim yakın arkadaşım Emine teyzengil sen daha 7 yaşlarındayken taşınmışlardı kocasının işlerinden dolayı

Annem tepkimi ölçmek için yüzüme baktı.

- Anne hani sen hep dersin ya Emine teyzenle konuştum sana selamı var o kişi mi?

+ Evet Eylül o hani küçükken de oğluyla abin arkadaştı ve siz hep kavga ederdiniz. Hani birde abin hep bahseder ya arkadaşından beraber polisliği okudular.

- Tamam anne tam hatırlamıyorum ama kafamda bir şeyler oluştu derken annemde gülümsemişti. Bende karşılık verdim gülümsemesine ama aklım 15 sene öncesine gitmişti küçükken beni deli eden bir çocuk hatırlıyorum ama siması ve ismi işte onu hatırlayamadım aman neyse zaten görürüm elbet. Kollarımı sıvadım ve anneme yardım etmeye başladım annem yaprak sarması yaparken bende poğaça ve kurabiye yapmaya başladım.

- Annee ben dışarı çıkıyorum.

Tabikide bunu diyen pek yakışıklı polis adayı abimdi kendisi 4 yıl POMEM okumuş ve 1 yılda özel eğitim görüp polis adaylığına hak kazanmıştı ve çok gurur verici benim için hep özenmişimdir polislere aslında abimden kaynaklı olabilir bu durum küçükken hep polis olacam derdi ve sonunda oldu. O benim kahramanım ayy yine kendi kendime daldım.

- Nereye oğlum daha yeni uyandın bir şeyler atıştır hiç değilse.

Abim annemin yanına gelip annemin yanaklarından öperek yaptığı sarmalardan 2-3 tane ağzına attı hemen.
- Ayy deli oğlan sana demiyor muyum pişmeden yeme diye ah ahh ama kim dinliyor ki beni

- Ama sultanım sende böyle güzel yapmasaydın çiğ de olsa senin yemeğin ımmm mükemmel olmuş bu arada deyip tekrar annemi öpünce annemde hemen yumuşamıştı zaten dayanamaz hiç bizi üzgün görmeye canım annem . Birden yanağımda baskı hissettim ve yerimde sıçradım abim kahkaha atarak
- Yine nereye daldın bakalım ufaklık deyip diğer yanağıma da öpücük kondurmuştu.

- Hiç sizi böyle görünce özlemişim bu manzarayı kahramanım geldi sonunda deyip abime sarıldım hemen karşılık verdi o da biraz duygulanmıştım çünkü babamı hatırlamıştım onu çok özledim ve abimi hep babamın yerine koydum o 5 yıllık eğitim sürecinde abimi çok aramıştım ama o hiç bizi yanlız bırakmadı hep izin günlerini bizle geçirirdi ve birde Ekim var onun da çok desteği oldu bana.

- Hadi abicim sen anneme yardım et bakalım bende yeni komşularımızı karşılamaya gideyim .
- Oğlum akşam yemeğe çağırmayı unutma tamam mı ?
- Tamam sultanım hadi ben çıktım .

Bizde annemle işimize devam ettik yemekler ve tatlılar hazırlanmış ve birde temizlik yapmıştık .

Akşam olmuştu ve sofrayı da kurduk ve hazırlanmaya gittim bordo bol elbisemi giyip üzerine de krem şalımı taktım. Mutfağa gidip annemin yanına oturdum ve 5 dakika sonra zil çaldı annemle hemen kapıya gidip misafirlerimizi karşıladık.

- Hoşgeldiniz Eminecim deyip annem Emine teyzeye sarıldı ve sonra bende sarılıp hoşgeldiniz dedim sonra içeriye Emine teyzenin eşi Mehmet amcada girdi ona da başımıza selam verdik annemle son olarakta abim ve Cihangir girdi. Cihangir de abim gibi uzun boylu neredeyse 1.90 cm kadar var ve esmer tenli, ela gözlü, biçimli yüz hattına sahip yakışıklı ayy ben ne diyorum ya affet Allah'ım resmen şu 20 saniyede adamı gözlerimle yedim .
- Öhümm, Abicim artık bizide alacak misin içeriye? yoksa daha bekleyelim mi dışarda.

Af Eylül ya rezil oldun bir de şuna bak ya nasıl gülmemek için kendini sıkıyor Cihangir Bey!

- Özür dilerim abicim aslında ben şey Ekim de gekecekti de dalmışım kusura bakmayın buyrun

Onlar içeriye geçince derin nefes aldım. Hemen telefonumu çıkarıp Ekime yazdım.

Siz: Ekoşum nerdesin çabuk gel lütfen sana çok ihtiyacım var

Ekim: Yoldayım aşkım 10 dakikaya ordayım. Noldu ki böyle

Siz: Ya misafirler yani yeni taşınan komşular yemeğe bize geldi bu arada eskiden bizim mahallede oturuyorlarmış ama bildiğin üzere yaşadığım olaydan sonra geçmişe dair bazı anılarımda hafıza kaybım var. İşte Cihangir abimin kankası o da polis beraber okumuşlar ve benimde küçüklük anılarım var onunla. Neyse işte geldiler ve ben onu incelerken içeri almadım ve abim öksürüp bizi almayacan mı içeriye falan dedi işte rezil oldum bende seni beklediğimi falan söyledim.

Ekim: Öyle mi peki abin ne dedi?

Siz: Himm bir şey demedi ama yüz ifadesi bir değişti içeri girmeden 😂

Ekim: Nasıl değişti? Kızdı mı yoksa biliyordum işte sevmiyor beni

Siz: Dur ve kızım ne 2 dakikada drama queenliğe büründün

Siz: Abimin o saniyelik bakışlarında bir parlama ve hafif tebessüm gördüm. Yakında yengem olursun bak demedi deme.

Ekim: Saçlamala kanka ne yengesi şey yani yanlış görmüşsündür

Siz: Yaw he he Eko şuan heyacandan eminim domatese dönmüşsündür ve zaten heyecandan klavyeyi kullanamadın hahaahaa saçlamala nedir ya hahaha

Ekim: Aç kapıyı geliyorum 3 dk'ya ordayım.

"Eylüll " annemin çağırmasıyla telefonu cebime atıp mutfağa annemin yanına gidip yemekleri hazırladık. Kapı çalmıştı saate baktım gerçektende 3 dakikada geldi bizim deli kız. 'Himm iç ses sencede biraz fesatlık yapsak mı?' 'Bencede'

-Abiii kapıya bakar mısın elim doluda
-Tamam abicim baktım ben.

Nihahahaha hemen kapıdan bakayım bende ve evet arkadaşlar abim kapıyı açar ve birkaç saniye karşıya bakar ağzı hafif açılır şoka girdi resmen hahahaa ve bingo domates kızımızda pancara dönmek üzere neyse gideyim de daha fazla renkten renge girmesin müstakbel yengem hahahaha

-Aaa Ekimcim sen mi geldin hoşgeldin geç içeriye abi AŞK olsun ama niye almıyorsun kızı içeriye
- Öhümm şey hoşgeldiniz buyrun deyip içeri geçti benim utangaç abim sırıtarak Ekoşuma baktım. Yihh o nasıl bakış öyle Allah'ım sen koru beni resmen gözlerden ateş çıkıyor rengi pancara dönüşmüş bir zombiyi andırıyor şuan
yihh geliyor geliyor tabi bende geri geri gidiyorum gidiyorum derken aha sert bir şeye galiba duvara çarptım ama bir dakika Ekim niye kaş göz işareti yapıyor ki
- ne diyon Ekim Allah aşkına zaten duvara tosladım senin şu zombi halin yüzünden ama Ekim bizim duvarlar hareket mi ediyor yoksa hayır Allah'ım sen koru ruh falan mı var arkamda. Ben korkarak arkama dönüyordum ki Ekim kollarımdan tuttuğu gibi kendine çekti.

- Ekim noluyor ya ned- 'Yuhh Nayır nolamaz '

Arkadaşlar bir bölümün daha sonuna geldik bölüm hakkındaki yorumlarınızı merakla bekliyorum. Eylül ve Ekim hakkında düşünceleriniz neler ?

Kimsin Sen?  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin