4. Bölüm

20 4 2
                                    

Korumam....

Marcinadan.....

Ama buda neydi bu  gerçek miydi ki gördüğüm şey karşısında resmen donmuştum bu insanlar kimdi ve bizden ne istiyorlardı ."Marcina noldu cevap ver endişeleniyorum" "Luna şuna bak bu bu sanki bir geçit böyle bir şey mümkün mü bu gerçek mi" Luna fotoğrafa baktı ve muhtemelen oda şok olmuştu .Artık bunu biri açıklasın yoksa deliricektim lütfen bunun bir şaka olduğunu söylesinler yoksa akıl hastanesine düşecektim .Bir süre sonra tekrar telefona baktım "tamam sakinim bu bunun bir açıklaması vardır diğer resimlere bakalım belki bir şey buluruz Luna" resimleri çevirmeye başladım ve ikinci bir şok gelmişti bu her kimse Lunaya zarar mı verecekti
bu resimdeki Lunaydı taç takma töreninde çekilmiş Lunaya baktım pencereden dışarı bakıyordu hayır hayır ya ona zarar verirse fotoğrafını neden çekti onu bulup
öldürücektim asla izin vermezdim Lunama dokunmasına evet o her kimse onu ilk önce bulmam lazımdı diğer fotoğraflarada baktım yine ve yine ve yine Lunanın fotoğrafı artık
delirecektim nefes alamadığımı hissediyordum hava almam lazımdı elimdeki cihazı bıraktım koşarak dışarı attım kendimi 'Marcina'diye arkamdan Luna bağırdı bir anda ne olduğunu anlamamıştım sanırım düşmüştüm ve kafamı çarpmıştım evet evet böyle kesinlikle bu oldu çünkü gördüğüm şey gerçek olamazdı Luna koşarak yanıma geldi 'Marcina iyi misin bana bak noldu ' elimi kaldırarak ileriyi işaret ettim Luna baktığım yere bakti ikimizde şok olmuş bir şekilde o şeye bakıyorduk .

Bu o bu o fotoğraftaki şey koşarak geçite gidiyorduk ve geçit küçülüyor du ama nasıl nasıl ola bilir böyle bir şey derken geçitten gerçek olmamasını dilediğim iki insan çıktı kafamı çevirip Lunaya baktım gözleri dolmuştu karşımda utanmadan gülen i...

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bu o bu o fotoğraftaki şey koşarak geçite gidiyorduk ve geçit küçülüyor du ama nasıl nasıl ola bilir böyle bir şey derken geçitten gerçek olmamasını dilediğim iki insan çıktı kafamı çevirip Lunaya baktım gözleri dolmuştu karşımda utanmadan gülen iki insan bunlar Lunanın anne ve babasıydı kahretsin...... Lunanın odasında bir saatten çoktur oturuyorduk kimseden çıt çıkmıyordu ve Luna ağlamamak için zor duruyordu bana sarılı bir şekilde onlara bakıyordu elimde olsaydı onları geldikleri yere geri gönderirdim yada öldürürdüm ama onlar Lunaya hesap vermek zorundalardı. Luna bana onları öldür dese bir dakika bile düşünmem öldürürdüm Lily de onları sevmemiş olucak ki bizim önümüzde  durmustu muhtemelen yaklaştıkları an onlara saldırmak için bekliyordu kızım . Artık sinirlenmiştim dayanamadım ve söze başladım "konuşacaksanız konuşun eğer boyle durucaksanız  lütfen gidin" dedim Luna mı çok üzüyorlar dı bu gün artık ne kadar kötü ola bilirdi ki . Artık onlara nasıl baktımsa konuşmaya başladılar "güzel biricik Lunamız
çok özür dileriz seni aramadık bırakıp gittik ama başımıza çok kötü şeyler geldi bir çalışma  yapıyorduk ve bize görev vermişlerdi hala devam ediyor lütfen bizi affet bu ne diye sorma söylememiz gerekiyor ama seni gerçekten çok seviyoruz güzel kızım lütfen affet bizi" dedi annesi bu nasıl bir saçmalıktı nasıl bir bahaneydi ben buna asla inanmamıştım ama bu Lunanın seçimiydi ."Neden neden gelip benimle konuşmak yerine kalbimi parçalamayı seçtiniz belki küçüktüm ama sizi anlaya bilicek yaştaydım bunlar sadece  bahane lütfen artık gidin evinize ve beni daha fazla üzmeyin eğer seviyorsanız" "kızım üzgünüm seni üzdük evet gidelim ama evimizi kaybettik artık bir kalacak yerimiz yok" dedi Lunanın babası of gerçekten mi bumuydu "burası beni ilgilendirmiyor" dedi Lunam çok güzel dedi ama ne kadar onları sevmesemde ben bir kraliçeyim onları evsiz bırakamam ve onlar Lunamın  anne babası burda iş bana düşüyordu "tamam burda kala bilirsiniz ama çabucak gideceksiniz ve Lunanın benim gözüme gözükmeyeceksiniz şimdi çıkın hizmetliler odanızı gösterir ve bu kararım için beni pişman ederseniz korkun benden" "dedim "çok çok teşekkür ederiz kraliçem" dediler ve gittiler. Luna ağlamaya başlamıştı koşarak ona sarıldım "şişt Lunam sakinleş gittiler seni üzmelerine izin vermem değerlim bak bana" gözlerindeki yaşları sildim ve yine sarıldım bir süre sonra sakinleşmiş ve uyumuştu "Lily onun yanında kal kızım bu odaya benden başka kimse girmesin bebeğim onu ben gelene kadar koru" Lily beni anlamış gibi mırıldandı ve Lunanın yanında oturdu . Yavaşça odadan çıktım ve Violanın yanında doğru gittim yanında bir erkek vardı sanırım abisiydi yani korumam ne gerek vardi ki babam benim nasıl olduğumu görseydi muhtemelen koruma fikri aklına bile gelmezdi ve evet babam ve annem sabah gidiyordu  ve benim veda etmem gerekirdi olaylardan aklıma bile gelmemişti ve artık halkımla ilgilenmem gerekirdi . Düşüncelere dalmış yürürken Violanın yanına varmıştım yanındaki abisi beni görünce yavaşça elimi aldı ve öptü 'merhabalar kraliçem ben Aeros Midori sizin korumanız sizinle tanışmak büyük bir onur ' bir gözü mavi diger gözü kahve rengiydi ama mavi gozunun üzerinde çizik vardı.

NIRANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin