NIRAN

15. Bölüm

"Bulacağım seni"

Bölüm şarkısı ~"Him&I"

Marcina'dan....

"Aren! Gidiyorum ben Luna'nı bulacağım" gidecekken, Aren kolumdan tutup bir anda beni kendine çevirdi. Elini yanağıma koyup konuşmaya başladı. "Marcina, bak sakin ol önce. Tamam sana inanıyorum. Ama bir plan yapmalıyız eğer Luna'nın başı belada ise ve ya biri onu kaçırmışsa o kişiyi bulmalıyız. Anlıyor musun? Çok dikkatli olmalıyız başı belada ola bilir! Her şeyi çözeceğiz bana güven lütfen. Böyle yaparak bir yere varamayız sakin olup düşünmeliyiz ".

Gözlerimin dolduğunu hissediyordum kalbimde hissettiğim acının haddi hesabı yoktu o kadar yorgun, bitkin ve mutsuz hissediyordum ki. Sanki her şey üzerime üzerime geliyordu bağırıp çağırmak istiyordum neden ben, neden biz diye ama bütün hislerimi içime gömmeliydim çünkü şu an sadece güçlü olmam ve dik bir şekilde ayakta durmam lazımdı.

Rol yapacaktım sanki her şey yolunda ve sanki hiç sıkıntım yokmuş gibi. Keşke Luna yanımda olsaydı ona sarılsaydım. Ama onu bulduğum an bir saniye bile düşünmeyecektim ona koşup hiç sarılmamış gibi sanki onun olmadığı zamanın acısını çıkarır gibi hatta hiç bırakmayacak gibi sarılacaktım.

Aren, o bu zamanda yanımda olacaktı bana güvenmediğini asla unutmadım ama madem bana yardım edecek onu kullanacağım Luna için yapmayacağım şey yok. Ve sonuçta Aren ne kadar onu tanıdığımı söylese de ona hala mesafeli olmalıyım belki de yalancıdır belkide düşmanımdır.

Ama ondan önce kafamı toplamam ve iyi bir plan yapmam gerekiyor. Önce halkımla konuşacağım ve benim gücümü her kese göstereceğim. İşte bu benim savaşım. Ve bu savaşta mağlup olmaya hiç niyetim yok.

"Tamam Aren anladım seni, lütfen şimdi saraya gidelim dinlenmek kafamı toplamak istiyorum". Başını salladı ve üzün bir şekilde bana baktı. Sanki gözlerine baktığımda bir anı gördüm ama derken gözümün önünde bir anı canlandı.

Geçmiş......

Deli gibi yağmur yağıyordu, sanki gökyüzü tüm yağmur damlalarını bize gönderiyordu. Çocukluğumdan beri yağmur beni mutlu ederdi sesi, huzur veriyordu bana ve yine öyle hissetmiştim hep yağmurda dans etmek isterdim ama hiç bir zaman cesaret edip çıkmamıştım aslında cesaret değilde insanların beni gelecek kraliçeleri bildikleri için bunu yapmam onlar için onların gözünde sanki çok büyük suçmuş gibi görünürdü.

Ama şu an yanımda Aren vardı onun yanında hiç yapmadığım şeyleri yapmaya cesaret ediyordum ona baktığımda sadece güven ve sıcaklık hissi vardı sanki o yanımdayken her şeyi yapa bilirdim. Ve öyle de yapmaya karar verdim neden olmasın ki. Koşarak dışarı çıktım.

Ve yağmurda deli gibi zıplamaya başladım. Kahkaha seslerim eminim ki en uzaktan bile duyulurdu. Gözlerimi kapattım ve yüzümde yağmur damlalarını hissettim. Bu hissi okadar çok seviyorum ki.

Gözlerimi açıp Aren'e baktım bana içten bir şekilde gülümseyerek bakıyordu.
"Aren gel hadi dans edelim" deli gibi gülüyordum kesinlikle sarhoş olmuştum ama bu sarhoşluk başkaydı. Hiç bir şekilde anlam veremediğim bir sarhoşluk içimde binlerce kelebeğin uçmasına sebep olan sarhoşluk.

"Marcina güzelim hadi gel bak zaten çok durdun hastalanırsın" böyle olmayacağını anlayarak koşarak yanına gidip elinden tuttum.

"Hadi gel korkanın çocuğu olmazmış" bunu duyunca kahkaha attı.

"Bunu nerden duydun" dedi.

"Hep Luna söylüyor ve bu hep beni güldürüyor, kesinlikle onun bu tatlı sözlerine hayranım".