NIRAN

6. Bölüm

Bölüm şarkısı Rihanna "Diamonds"
Marcinadan...
Aren teklifimi kabul etti diye çok sevinmiştim Marcina planın çok güzel yapacağım dediklerini ama sana bir şey göstermeliyim benimle gel " ben bir şey söylemeden elimden tuttu kalbim hızlanmıştı. Elimden tutmuş beni bir yere götürüyordu. Ormana gelmiştik burda ne yapıyorduk hiç bir şey anlamıyordum" Marcina bu benim çadırım sana bir şeyler söyleyeceğim belki bana inanmayacaksın ama bunlar bize çok yardım edicek Violanı yakalamak için " nasıl yani ne söyleyecekti ki umarım dediği gibi olmazdı ona inanmak istiyordum" ben aslında burada yaşamıyorum " tam bir şey söyleyecekken" lütfen bir şey söyleme şimdi değil her şeyi anlatayım sonra lütfen " gözlerimin içine çok derin bakıyordu biraz daha bakarsa muhtemelen o gözlerde kaybolacaktım. Kafamı salladım devam etti " ben başka bir dünyadan geldim bu belki sana komik gelir belki bir masaldan uydurduğumu düşünürsün yada saçmaladığımı ama lütfen bana inan çünkü doğruyu söylüyorum ben başka dünyalara gitmeyi yıllardır araştırıyorum ama aslında yaşadığım dünyada başka işlerle de meşgulüm şimdi asıl konumsa ben kendimle yaşadığım dünyadan burayı çekmek için fotoğraf makinesi ses cihazı aklına gelemeyecek kadar çok şey getirdim muhtemelen telefon nedir bu cihazlar falan hiç birini anlamayacaksın ama bak bu ses cihazı Violanın sesini kaydedip her kese göstere bilirsin yada videosunu çekeriz aklına gele bilecek bir sürü kanıtımız olur her kese gerçek yüzünü ifşalarız ve sonunda onu öldürürüz " dedikleri çok garipti ne düşüneceğimi asla bilmiyorum inanmak ve inanmamak arasında kalmıştım ve o başka dünyadan geldiyse o geçit o beyaz saçlı çocuk onlarla ilgisi ola bilir miydi. Arene baktım bana umutla bakıyordu sanki ona inanmamı onu anlamam için gözleriyle yalvarıyordu sanırım ona inanmıştım çünkü o geçiti görmüştüm eğer görmeseydim muhtemelen dediklerine gülerdim. "Aren ben sana inanıyorum ben o geçiti gördüm" bana şaşırmış bakıyordu "ve dediğin cihazlar onları kullanmalıyız ve Viola onu sonda işgenceyle öldürücem sevdiklerime zarar vermeden onu yok etmeliyim seninde benimle bu yolda varmısın" bana baktı ve içten bir şekilde gülümsedi "varım" dedi çocuk gibi sevinçten zıplayasım vardı. Artık onunla bu yolda savaşacaktık çok güçlü bir ekip olacaktık "Aren bide senden bir şey isteyeceğim" "tabi Marcina ne istersen" hadi ama böyle söyleyince her şeyi unuturdum "bunlardan lütfen ne olursa olsun Lunanın haberi olmasın eğer bu yolda bana bir şey olursa yaralanırsam yada her hangi bir şey olursa lütfen onu koru bana söz ver" neden bana öyle bakıyordu sanki canını yakmışım gibi elini kaldırdı ve dudağımın üzerine koydu sanırım beni öldürmek istiyordu "Marcina lütfen sus sana bir şey olmasına izin vermem ve Luna ya anlatmam dediğin gibi olsun söz veriyorum sana" bir anda bana sarıldı hava soğuktu ama onun sarılması içimi sıcak yapmıştı yok gerçekten beni öldürmek istiyordu ona bende sıkıca sarıldım saatlerce burada kala bilirdim.

Ayrıldık bana baktı gülümsedi bana böyle bakarak gülümsemesi içimi kıpır kıpır ediyordu "gidelim mi" dedi kafamı salladım yeniden elimden tuttu güldüm beraber gülerek saraya varmıştık. "Ben artık odama gideyim iyi geceler ve teşekkür ederim" "iyi geceler ve bende teşekkür ederim" dedi. Odamda uzanmış bu gün olanları düşünüyordum bana sarılmıştı ikinci kez ve bu kez uzun sürmüştü elimi ağzıma kapatmış gülüyordum biri görseydi muhtemelen delirdiğimi düşünürdü ama o kadar mutluydum ki bu olanlardan sonra gerçekten mutluluğu unutmuştum ama Aren bana hatırlatmıştı pencereden dışarı baktığımda yıldız kaydı hemen dilek tuttum "lütfen Aren yanımdan asla gitmesin" umarım dileğim gerçek olurdu çünkü ona çok alışmıştım bu kez mutlulukla huzurla uykuya dalmıştım. Sabah erkenden kalkarak seke seke gülerek Lunanın odasına girdim "Lunam hadi kalk bu gün çok güzel bir gün olucak" ayağıma bir şey değdi bu tabiki Lily di "kızım napiyorsun bakalım hadi gel Luna uyanmıyor ona süpriz yapalım mı" diyerek Lily ni alıp mutfağa gittim hizmetliler bana garip bakıyordu ne yani mutfağa girmek yasak mıydı "merhaba kolay gelsin iki kişilik kahvaltı hazırlarmısınız birazdan gelip alırım" diyip Lily le dışarı çıktım hadi "Lily çiçek toplayalım" bir kaç tane Lunanın en sevdiği çiçek papatya toplamıştım mutlu olacaktı bunca olaydan sonra buna ihtiyacı vardı mutlu olmaya çünkü o bunu hakkediyordu. Mutfaktan kahvaltını alıp yanına çiçekleride koydum ve tekrar Lunanın odasına girdim hala uyanmamıştı "aa Luna hala uyuyor musun hadi kalkma vakti sana süprizim var" süprizlere bayılan Luna tabiki hemen gözlerini açıp bana baktı bu haline kıkırdadım "bak bu gün senin için kahvaltını odana getirdim bu gün burda yiyelim hem senin için Lily le birlikte papatya topladık senin en sevdiğin çiçek " çok güzel görünüyor Marcina teşekkür ederim " dedi" "hadi teşekkür etmeyi bırak kurt gibi acıktım yemek yiyelim artık" dediklerime güldü Luna. Beraber kahvaltımızı ettikten sonra biraz dolaşmaya karar verdik bu gün normal geçsin istiyordum savaşa yarın başlaya bilirdik değil mi beraber Lunayla yürürken karşıdan Aren gülümseyerek geliyordu bende gülümsedim ama gülüşüm yarım kaldı bir anda başım dönmeye başladı tam düşecekken Aren "Marcina" diyerek beni tuttu.

Gözlerimi açık tutmaya çalışıyordum Luna "Marcina lütfen gözlerini kapama doktor çağırın" diye bağırıyordu Arene baktım çok endişelenmiş görünüyordu ağlıyormuydu durum okadar mı kötüydü son gücümle "Aren" dedim "Marcina hayır" sonrası karanlık hala sesler duyuyordum "çabuk Luna doktoru Marcinanın odasına getirsinler çabuk olsunlar" bağırıyordu sakin olmalıydı. "Marcinam güzelim lütfen lütfen dayan seninle daha kazanmamız gereken bir savaş var lütfen beni sensiz bırakma sana çok alıştım lütfen" ağlıyordu gözlerimi aça bilseydim şu an keşke ona iyiyim seni bırakmam deseydim göz yaşları yüzüme düşüyordu keşke sile bilseydim şu an göz yaşlarını Luna kim bilir nasıl endişelenmişti bana ne olmuştu neden gözlerim kapalıydı ama sesleri duyuyordum bu ne tür bir şeydi. Artık karanlık beni içine çekiyordu git gide nefes alamıyordum sanırım ölüyordum. Hala ufak tefek şeyler duyuyordum "lütfen gelin bir anda bayıldı nesi var çabuk olun" Lunanın sesiydi birileri nabzıma bakıyordu "nabzı düşüyor öle bilir hemen müdahele etmemiz lazım şu an sizi duyuyor olmalı hala şansımız var ama çok düşük malesef" yanımda iki kişi vardı sanki "Marcina lütfen yalvarıyorum güzelim gitme benim için Luna için lütfen gitme" gitmezdim ki sadece çok yorgundum dayanacak gücüm kalmamıştı karanlık beni içine çekiyordu "çekilin lütfen" nefes alamıyor malesef artık yapacak bir şey kalmadı nabzı çok zayıf onu kurtaramayız ". Her şey bitmiş miydi.....