NIRAN

12. Bölüm

İntikam peşinde

Bölüm şarkısı - Tom Odell  "another love"

Marcinadan....

Bu Arendi gitmemiş miydi? gözümdeki yaşı silip ayağa kalktım. "Gitmemişsin" bir anda bana sarılmasıyla donup kaldım bana sıkıca sarılıyordu şoktan çıkıp onu ittim "ne yapıyorsun".

Sinirlenmiştim "üzgünüm dayanamadım seni böyle görmeye, sensiz hayatım mahvoldu" söylediği sözler beni daha çok sinirlendirmişti. "Hangi yüzle bana sarılma hakkını buluyorsun" parmağımı tam göğsüne koyup ittim beklemediği için sendeledi, "sen" güldüm çıldırmıştım artık.

"Sen mahvoldun öyle mi" kendimi gösterdim, "bana bak, bana sizin yüzünüzden ne haldeyim hayatım bir günde mahvoldu neden? Cevap ver neden" gözleri kan çanağıydı.

Mezarı gösterdim "bak iyice bu anı aklına kazı, orda benim hayatım var o gitti artık bir ölüden farkım yok anladın mı beni, ben artık yokum, beni o gün belkide tutmasaydınız kurtarırdım onu" yere düştüm beni tutmaya koşacakken elimi kaldırdım.

"Sakın tek adım bile atma beni dinleyeceksin, kurtaramadım onu değerlimi hayatımı neden ha neden sizin yüzünüzden, şimdi ben onu duymayacağım yanıma koşarak gelmeyecek, gülüşünü görmeyeceğim" mezara baktım.

"Artık orda uyuyacak bir daha görmeyeceğim asla" derin nefes aldım belki ciğerlerime nefes yeter diye ama sanki nefesimi kesmişlerdi sahi artık nefessiz yaşayacaktım bir ölüden farkım kalmadı artık.

"Şimdi sen ve İsidore geldiğiniz yere geri dönüyorsunuz birazcık beni önemsediysen zaten ölü olan beni daha da öldürmezsin, bende Lunamın katilini bulup" gözümü kapattım aklımdan ona karşı yapacağım tüm işkenceleri düşündüm "neyse bunu bilmene gerek yok, onu bulduktan sonra Luna'mın yanına gelicem" gülümsedim yanında olucam Luna ilk kez sözümü tutmayacağım üzgünüm, sensiz yapamam yanına geleceğim.

Kafamı kaldırıp Arene baktım o, da yere çökmüş gözleri dolmuş bana bakıyordu.
"Haklısın benim yerim artık burası değil hayatını mahvettim, kahretsin ki haklısın keşke ben ölseydim, orda olsaydım da, sen böyle olmasaydın" içimde ufak burukluk olsada umursamadım.

"Sen kendini öldüreceksin değil mi" bunu söylerken zorlanmıştı gözlerini kapatmıştı sanki inanmak istemiyormuş gibi. Kafasını iki yana salladı "hayır buna izin vermem seni o gün tutmak zorundaydık anladın mı, bu kadarı yeter intikam mı istiyorsun o katili ben olmadan bulamazsın bu kadar gücün yok".

Güldüm, bana şaşkınca bakıyordu "beni tanıdığını mı sanıyorsun" kafamı iki yana salladım "üzgünüm ama sen Arsenik'i daha tanımıyorsun ismini duydun bizi dinledin ama sadece ismimi duydun kimliğimi bilmiyorsun, söz konusu Lunay'sa Arsenik olmaktan hiç çekinmem" ona baktım ne dediğimi anlamaya çalışıyor gibiydi.

"Artık Arseniğin gücünü gösterme zamanı geldi" deli gibi gülüyordum. Hala anlamıyordu ki sanırım kaşlarını çatmış bana bakıyordu bu kez o güldü "ne yani diyelim Arsenik oldun sadece dövüşmekten başka ne bile bilirsin ki en fazla çok iyi nişan ala biliyorsundur hala bana ihtiyacın var".

"Aren, Aren hayır sadece o değil, dediğim gibi tanımıyorsun beni senin o garip cihazların mı yardım edecek sanıyorsun hayır, Aren benim onları öğreneli çok oldu hatta istersen, arttırayım fazlasını biliyorum merak etme" ayağa kalktım.

"Şimdi sizi daha fazla bu ülkede görmek istemiyorum ikinizden birini etrafta görürsem acımam ölüm emrinizi veririm, unuttuğunuz bir şey var ben Marcina Perlit aynı zamanda Arsenik bu ülkenin kraliçesi ben istediğimi alırım" deyip arkama bile bakmadan yürüdüm son kez Lunama veda edip saraya döndüm.