Heeseung yazdığı şeylerden sonra geri dönmüş ve Jake'in evine doğru koşmuştu. Bir yalan uyduracaktı.
Evin kapısını çaldı. Jake merakla kapıyı açmıştı ve Heeseung'la karşılaşınca şaşırmıştı. Konuşmaya başladı.
"Ne oldu Heeseung? Bir şey mi unuttun?"
"Ailem beni evden attı."
"Ne?"
"Ailem beni evden attı."
"Ciddi misin?"
"Böyle şaka olmaz bence."
"İçeriye gel."
Heeseung Jake fikrini değiştirmeden içeriye daldı. Zaten ailesiyle iyi geçinmiyordu yani bir şey fark etmezdi. Salona geçti ve oturdu. Üzgün bir tavır takındı.
Jake merakla onun onun yanına oturmuştu. Gözlerini Heeseung'a dikip sordu.
"Anlatır mısın? Gerçekten çok merak ediyorum."
Heeseung tamam anlamında kafasını salladı ve tam anlatmaya başlayacakken Jake'in telefonu çalmaya başladı. Jake telefonu eline aldı. Heeseung çaktırmadan baktı, Niki arıyordu. Heeseung bıyık altından sırıttı. Jake ona dönüp,
"Bakabilir miyim? Sorun olmazsa."
"Sorun yok, bak tabii."
Jake tamam anlamında kafasını salladı ve aramayı açtı. Konuşmaya başladılar.
"Selam, Niki! Bir sorun mu var gece gece?"
"..."
"Ah.. gelemem üzgünüm. Çok geç oldu ve yanımda Heeseung var."
"..."
"Heeseung?"
"..."
"Neden benle mi? Proje yapıyorduk ve ,jake Heeseung'a bir bakış attı, Heeseung geç olduğu için burada kalmaya karar verdi."
"..."
"Üzgünüm Niki. Heeseung ile bir projemiz var bir kaç gün müsait olamayacağım."
"..."
"Pekâlâ, görüşü-"
Niki Jake'in cevap vermesini beklemeden aramayı kapatmıştı. Heeseung neden aradığını tahmin edebiliyordu. Yine de sordu.
"Ne olmuş? Bir sıkıntı mı varmış?"
"İlk evime gelebilir misin diye sordu, ben reddedince yarın müsait olup olmadığımı sordu."
Heeseung anlayışla kafasını salladı. Düşündüğü gibi olmuştu. Niki onunla buluşmak için Jake'i aramıştı.
Heeseung bir anda Jake'in göğüsüne yattı. Jake şaşkınlıkla geri çekildi. Heeseung üzgün bir sesle konuştu.
"Sevgiye ihtiyacım var, Jake.."
Bu yalan doğru da sayılırdı. Okulda ve akrabalarının arasında hep sevilmeyen kişi olmuştu. Jake elini Heeseung'un saçlarına koyup okşamaya başladı.
Heeseung Jake'in deli gibi çarpan kalbini duyabiliyordu. Heeseung orada olmak istiyordu. Jake'inde ondan hoşlanmasını istiyordu.
Bir anda göz yaşlarına boğulmasıyla Jake endişeyle konuşmaya başladı.
"Heeseung! Aman Tanrım, ağlıyor musun?"
Heeseung bu sorunun üstüne kafasını iyice Jake'e gömdü. Jake yavaşça Heeseung'u oturur pozisyona getirdi ve onu kollarının arasına aldı.
"Üzgünüm, Heeseung. Böyle şeyler haketmiyorsun. Gerçekten üzgünüm."
"Sen kötü bir şey yapmadın, Jake. Özür dilemeyi bırak."
"Burada kalabilirsin, Heeseung."
"Teşekkür ederim, Jake. Harika bir insansın."
Jake ve Heeseung sıkı sıkı sarılmışlardı birbirlerine. Birbirlerini tamamlıyorlardı sanki. Layla yavaşça onların yanına geldi ve havlamaya başladı. Jake gülümseyerek Heeseung'dan uzaklaştı. Heeseung'un eli hâlâ Jake'in belindeydi.
"Layla'mın uyku vakti geldi."
"Layla'm mı?"
"Evet."
"Bana da Heeseung'um desene."
Jake hızla ve sonuna kadar açılmış gözlerle ona döndü. Yanakları hafiften pembeleşmeye başlamıştı. Utançla ayağa kalktı ve Layla'yla konuşmaya başladı.
"Hadi gel Layla. İlk önce sana su vereyim."
Layla ve Jake salondan ayrıldılar. Heeseung'un planı iyi ilerliyordu.
Jake geri geldiğinde Heeseung koltuğa uzanmış gözlerini kapatmıştı. Jake onun önünde çömeldi ve Heeseung'un alnına düşen saçlarını çekti. Heeseung gözlerini açınca Jake yeninden kızarmaya başladı. Heeseung bunu gülümseyerek karşıladı.
"Üzgünüm, Heeseung."
"Sorun değil, Jake. Sen her sıkıldığında özür mü dilersin?"
Jake güldü, Heeseung da aynı şekilde karşılık verdi.
"Sen yatakta yatarsın ben burada yatarım."
"Saçmala Jake!"
"Saçmalamıyorum, misafir sayılırsın!"
"Aynı yatakta yatabiliriz."
Dedi Heeseung gülümserken. Bu sözün Jake'in yanaklarını kırmızı olmasını sağladı. Tamam anlamında kafasını salladı ve bir şey demeden odasına geçti. Heeseung da gülümseyerek onu takip etti.
————————————————————
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ayol Heeseung hızlı değil ben çok hızlı davranıyorum smskwkskskskskjekdkdk
