ASKER - TEXTİNG

11

YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN

...

Kışın soğuğu iliklerime kadar işlerken boş bir arazide yürüyen bedenimi süzdüm.

Tüm vücudumun titremesine sebep olan üstümdeki ince gömleği ve altımdaki taytı böyle bir havada ne amaçla giydiğimi sorgularken bir yandan da etrafıma bakıyordum.

Hiç kimse yoktu.. yapayalnız gecenin en karanlık vaktinde burada ne yaptığımdan bihaberdim.

Ay, etrafı ışığıyla az da olsa etrafı aydınlatıyordu ama görünürlerde hiçbir şey yoktu.

Boşlukta gibi hissediyordum. Nereye gittiğimi bilmeden ilerlemeye devam ettim.

"Kimse var mı" kendi sesimi duymakta zorluk çeksem de pes etmedim. Daha güçlü bir şekilde bağırdım

"Kimse var mı"

Yoktu.

Korkmaya başlamıştım. Uzun vakittir yürüyor olmam ve soğuğun bedenimi esir altına alması beni yormaya başlamıştı.

Göz kapaklarım ağırlaşmaya başlamışken kendimi zorlayarak görüşümü netleştirmeye çalıştım.

Biri vardı.

Gözlerimi kırpıştırarak benden neredeyse 5 metre ötede hareketsiz bir şekilde yerde yatan bedene baktım.

Adımlarımın hızını artırıp kim olduğunu anlamak için ona yaklaşmaya başladım.

Yanına vardığımda gördüğüm kişi tüm algılarımın açılmasını sağladı

Anında yere atılıp onu sarsmaya başladım

"Hakan"

Çığlığa kaçan bağırışımla Hakan gözlerini zorlukla araladı.

Ellerim istemsizce yanaklarına gittiğinde göğsündeki kurşun yarasına baktım. Kan içinde kalan üniformasını gördüğüm an etraf bulanıklaşmaya başlamıştı

"Hakan noldu sana"

Yüzünü ellerimin arasına saklayıp bir süre öyle kaldıktan sonra derin bir nefes alarak dudaklarını araladı

"ölüyorum"

Söylediği şeyle birlikte yanağımda bir ıslaklık hissetmiştim

"hayır sus yardım çağırıcam.. nasıl çağırıcam bı şey söyle! kimse yok burda"

"Kim..kimse gelmeyecek beste. Seninle..ilk karşılaşmamızın böyle olmasını..istemezdim."

"Hakan nolur deme böyle. Ölme lütfen "

"Beste.."

"Hakan nolur deme bı şey yorma kendini lütfen. Kurtarıcam seni nolursun ölme"

Ayaklanmaya çalıştığımda bileğimde hissettiğim baskıyla kalakalmıştım.

"Kimse yok burda..kabullen"

Ellerimi saçlarına yerleştirip okşamaya başladım.

Berbat gözüküyordu,
Gerçekten ölüyordu