ASKER - TEXTİNG

15

arkiler hiç yorum gelmiyo ya lütfen yorum atın bolca, üzülüyorum :(

Beste: bu evde ters giden bi şeyler var

Hakan: neymiş

Beste: evin normalde de böyle temiz ve düzenli mi

Hakan: tabi canım, titiz adamım ben

Beste: tipik başak burcu yani?

Hakan sırtını kapıya yaslayıp kollarını göğsünde birleştirdi ve salonda etrafı izleyen bana bakmayı sürdürdü.

Hakan: hazırlan dışarı cikariyim seni

Bedenimi ona doğru çevirip yanına yaklaşmaya başladım.

Beste: nereye götüreceksin

Hakan: nasi bı yere götürmemi istersin?

Beste: farketmez, yanımda sen ol yeter

Hakan kolunu göğsünden çekip belime koydu ve beni kendine doğru çekti.

Hakan: alıştırma beni kendine

Beste: korkma, hayatından gidici değilim.. henüz

Göz kırparak bitirdiğim cümleyle dudağını kıvırdı.

Hakan: henüz?

Beste: hıhım..

Hakan uzun bir süre sessiz kaldıktan sonra dudaklarını araladı.

Hakan: akşam yemeği yemeye goturiyim mi seni?

Beste: romantik bı ortama mi gotureceksin? Ona gore giyinicem

Hakan: evet, öyle bi ortama götürücem

Beste: tamam, ben hazırlanıyım o zaman

Hakan eliyle arkasındaki bı odayı işaret ederek konuşmaya başladı.

Hakan: sağdaki odada giyinebilirsin.

Beste: tamam sende hazırlan, şık ol.

Hakan: olmazsam nolur beste hanım?yanınıza yakıştıramaz mısınız

Alaycı cümlesiyle kollarımı boynuna dolayıp gülümsedim.

Beste: her halinle yakışırsın yanıma

Hakan belimdeki kollarını daha da birbirine dolarken dudağını yavaşça yanağıma sürttü.

Hakan: git giyin hadi, hava yağmurlu ona göre giyin

Kollarımı boynundan çekip ondan ayrıldığımda koşar adımlarla valizimi alıp odaya girdim.

___________________

1 SAAT SONRA

Hakan: beste bir saat oldu! Bu gidişle akşam yemeği yalan olucak haberin olsun

Beste: hakan azıcık bekle daha yeni girdim odaya

Hakan: 1 saat oldu beste ne yenisi

Beste: Hakan valizimden kıyafet seçmekte zorlandım napiyim beğenmedim zaten kombinimi üstüme gelme

Hakan: daha ne kadar işin var

Beste: az kaldı Hakan

Hakan: of yavrum off

Beste: Hakan söylenme, geliyorum.

Makyajımı tamamladıktan sonra çantamı alıp odadan çıktım.

Hakan'ın yüzündeki yorgun ifade benim yüzümdeki mutsuzlukla karşılaşınca kaybolmuş, bakışlarını üstümde dolaştırmaya başlamıştı.

Beste: olmamış dimi? Uf, uygun bı şey bulamadım diğer valizde vardı aslında ama onu açarsam çok dağıtırdım ve daha fazla zaman kaybederim, üşendim o yüzden. Hiç mi olmamış?