MY DEAR HOPE..SOPE

Part5

×هوسوک خانواده نداره
-ینی چی که نداره
×چون نخبس به خاطر اینکه یکی از کارهاشو ازش بگیرن خانوادشو میکشن
-ینی الان هیچ کیو نداره؟
×نه اون بی شرفا حتی خواهر کوچیکترشم کشتن

دلم براش سوخت خیلی سختی کشیده بود یه دیقه واستا ببینم الان منی که دلم حتی برای مین هو ام به رحم نمی اومد برای این پسره جانگ هوسوک به رحم اومد حس میکنم دیگه درست نیس من پیشتر از این پیش هوسوک بمونم از مین هو خداحافظی کردم. چون مین هو کارای شرکت رو کرده بود رفتم خونم درو باز کردم رفتم تو اتاقم انقدر خسته بودم که با همون کت و شلوار نتم خوابیدم.

(1هفته بعد )

-خب آقای لی پس قرار داد رو امضا میکنید؟
^بله بله چرا که نه؟
-خوبه
قرارداد رو گذاشتم جلوی مدل جدیدی که اومده بود کارا داشت خوب پیش میرفت همه چیز خوب بود
^خداحافظ آقای مین فردا میبینمتون
درو بست و رفت یک هفته ای بود مین هو شرکت نیومده بود سوئیچ روبرداشتم برم بیمارستان

(دقیقه بعد 30)

داشتم میرفتم سمت اتاق هوسوک که مین هو رو دیدم روی صندلی نشسته بود و داشت گریه میکرد ولی بی صدا من این مین هو رو میشناختم یادمه دقیقا وقتی مادرشو از دست داد همین طوری که گریه میکرد رفتم کنارش نشستم دستمو انداختم دور گردنش و بغلش کردم

-چیشده مین هو؟

با اینکه نگرانش بودم ولی هنوزم لحنم سرد بود

×هوسوک، هوسوک رفته تو کما

چی داشت میگفت هوسوک رفته تو کما یک لحظه رفتم تو شوک حتی پلک نمی زدم بازم همون حس غریبه ی آشنا
سراغم اومد برای اولین بار بعد از مرگ مادرم نگران کسی شدم حس میکردم این پسره جانگ هوسوک داره دنیای یخی منو ذوب میکنه.

(ماه بعد 1)

یک ماه گذشته بود تو این یک ماه هر روز میرفتم دیدن هوسوک ظاهرا و باطنن این پسره منو تسخیر خودش کرده بود هر روز یک ساعت بالای سرش می نشستم و باهاش حرف میزدم الانم داشتم آماده میشدم برم دیدن هوسوک مین هو ام حالش بهتر شده بود دکترا میگفتن حال هوسوک بهتر نشده ولی خوب مین هو معتقد بود خوب میشه منم امیدوار بودم به اینکه هوسوک برگرده اصن اون باید برمیگشت چون تنها کسی که تونست بعد از 10 سال منو وابسته خودش کنه هوسوک بود اون تنها کسی بود که میتونست دوباره لبخند روی لبام بیاره رسیدم بیمارستان داشتم میرفتم سمت اتاق هوسوک که..

خب خب جاداره یک تشکر بکنم از کسایی ک ووت میدن ازتون ممنونم..
ووت فراموش نشه..