യുദ്ധഭൂമിയിൽ സീതാ സ്വയംവരം

897 105 46
                                    

നയന പതിയെ നടന്ന് ജിന്നിൻ്റെ അരികിൽ വന്നു ഇരുന്നു....

അവളെ ഒന്ന് നോക്കി അവൻ വീണ്ടും മുന്നിലേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു.... കുറെയേറെ സമയം അവർ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല... സമയം ഉച്ചയാവാറായി.... വെയിൽ കനത്തു തുടങ്ങി...

നയന: ജിന്നേട്ടാ.. വാ തിരിച്ച് പോവാം... നല്ല വെയിൽ വന്ന് തുടങ്ങി... പിന്നെ... രാവിലെ ഇറങ്ങിയത് അല്ലെ.... പോയിട്ട് വല്ലതും കഴിക്കാം .. വാ...

ജിൻ പതിയെ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി... നയനയ്‌ക്ക് എന്തോ ആ നോട്ടം താങ്ങാൻ ആയില്ല... അവള് എതിർവശത്തേക്ക് നോക്കി...

ജിൻ: Mmmm... വാ... നിനക്ക് വിശക്കുന്നുണ്ടോ?
നയന: eey ... ഇല്ല... ഞാൻ ...
ജിൻ: എന്നാല് കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് പോവാം...

വീണ്ടും കുറെ സമയം മിണ്ടാതെ ഇരുന്ന ശേഷം .. നയന സംസാരിച്ച് തുടങ്ങി...

നയന: അവനെ വഴക്ക് പറയാൻ ആയിരുന്നെങ്കിൽ പിന്നീട് ഒറ്റയ്ക്ക് വിളിച്ച് പറഞ്ഞാല് മതിയായിരുന്നു... എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ വച്ച് പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് ആവും അവന് ഇത്രയും വിഷമം ആയത്.... അതും അല്ല... ഞാനും അവനെ പറഞ്ഞല്ലോ... അപ്പോ പിന്നെ ആർക്ക് ആയാലും ദേഷ്യം വരും... അതുകൊണ്ട് ആവും അവൻ അങ്ങനെ പ്രതികരിച്ചത്... അവനെ ഇങ്ങനെ കരഞ്ഞ് ഞാൻ ഇത് വരെ കണ്ടിട്ടില്ല... ജിന്നേട്ടൻ വഴക്ക് പറഞ്ഞത് അവന് ഒരുപാട് സങ്കടം ആയെന്നു തോന്നുന്നു....

ജിൻ: നീ അവനെ കാണാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് അത്രയേ ആയുള്ളൂ... അവൻ ജനിച്ച അന്ന് തൊട്ട് കാണാൻ തുടങ്ങിയതാ ഞാൻ... അവന് വേദനിക്കാൻ വേണ്ടി തന്നെയാ ഞാൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്.... അവനെ ഇത് വരെ ഞങൾ ആരും ഒരു വാക്ക് കൊണ്ട് പോലും നോവിച്ചിട്ടില്ല... അവൻ്റെ എല്ലാ തൊന്നിവാസത്തിനും കൂട്ട് നിന്നിട്ടെ ഉള്ളൂ... ഈ കാണുന്ന 4 ചേട്ടന്മാരും അതേ... അവരെ മൂന്ന് പേരെയും parents nte മുന്നിൽ നിന്ന് maximum രക്ഷപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.... എന്നാല്... അത് തെറ്റായി പോയി എന്ന് എനിക്ക് ഇപ്പൊ തോന്നുന്നു.... Tae യോട് നിനക്ക് ദേഷ്യം കാണും എന്ന് എനിക്ക് അറിയാം.... പക്ഷേ പഴയത് പോലെ അല്ല... അവൻ ഇപ്പൊ കുറെ മാറി... മുഴുവനായും മാറി എന്നല്ല... അത്യാവശ്യം വക തിരിവ് വന്നിട്ടുണ്ട്... ഓഫീസിൽ പോവാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ നല്ല മാറ്റം വന്നിട്ടുണ്ട്... ജിമിനും അതേ... ഇവനും അത് പോലെ തന്നെ ആവും എന്നാ ഞാൻ കരുതിയത്... പക്ഷേ... അവൻ അവരെ പോലെയും അല്ല എന്ന് എനിക്ക് ഇപ്പൊ തോന്നുന്നു.... അനാവശ്യമായ ഒരു അഹങ്കാരം ഉണ്ട് അവന്.... മുപ്പത് അല്ല മുന്നൂറ് വയസ്സ് ആയാലും അവന് അത് പോവില്ല... അതിന് ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചിലത് വേണം.... അല്ലാതെ അവൻ ഞങ്ങടെ കൈ വിട്ട് പോവും....

In Bangtan house Inn Where stories live. Discover now