1.Bölüm : "Başlangıç."

11K 684 418
                                    

Yeni bir hikayeden, yeni bir evrenden hepinize merhabalar. Çok heyecanlıyım. Ben bu evreni çok sevdim. Umarım ki sizlerde çok seversiniz! Yolumuz uzun ve güzel olur inşallah✨

Bölümü okurken yorum yapmayı unutmayın lütfen. Sizlerin de düşüncelerini çok merak ediyorum💛

Başladığınız tarihi buraya bırakabilirsiniz⏳

Başladığınız tarihi buraya bırakabilirsiniz⏳

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

27 Nisan 2023

"Bursalı mısın kadifeli gelin çaydan mı geçtin?

Yanakların al al olmuş konyak mı içtin ah, konyak mı içtin?"

Eğer Bursa'da bir mahalle düğünündeyseniz bu şarkıyı duymamanız imkansızdı. Ve eğer bu düğünde Bursalıysanız bu şarkıda oturmanız da imkansızdı. Tam şuan olduğu gibi.

Mahalleden Esra sonunda ilk ve tek aşkı Ali'ye kavuşuyordu. Onların elinde olsa bu zamana kadar çoktan evlenmiş, iki de çocuk yapmışlardı. Ama Esra'nın babası bu işe o kadar da istekli olmadığı için türlü türlü istekler çıkarıp kızını ve müstakbel damadını senelerce oyalamıştı. İşsiz adama kız verilmez, evsiz adama kız verilmez, arabasız adama kız verilmez, birikimsiz adama kız verilmez diye diye ancak bu kadar oyalayabilmişti. Tabii bu süreçte Ali de ciddi manada mal sahibi olmuştu. Evdi arabaydı derken ben bir an Esra'yı bırakıp başkasıyla evlenecek diye korkmuştum ama neyse ki Ali adam çıkmıştı. Ve bu gece itibariyle tam olarak evli ve barklılardı.

Şimdi bana sen bu hikayenin neresindesin diyecek olursanız ben bu hikayenin hiç bir yerindeyim. Ali ve Esra ile aynı mahallede büyüyen, annelerimizin ortak gün yaptığı, mahallede ki herkes gibi düğüne davet edilen biriyim. Aslında düğüne çokta isteyerek geldiğim söylenemez fakat az önce bahsettiğim şarkıyı duyunca dayanamamış oynamaya kalkmıştım.

"Hadi kız Ayşe sultan." Dedim anneanneme doğru oynayarak giderken. "Oturmak için mi çağırdın beni düğüne?"

Kollarımı sallayarak üstüne doğru eğilince anneannem beni itti. "Kız deli, git ötede oyna."

"Aaa!" Diye bağırdım hemen. Neyse ki müziğin sesi oldukça yüksekti de bir kaç kişi dışında kimse bu boru gibi sesle bağırışımı duymamıştı. "Ne kadar ayıp kız. Ahiretliğinin torunu evleniyor, kalkıp iki göbek atmayacak mısın?"

"Ne göbek atması kız? Tövbe tövbe!"

"Madem tövbe tövbe beni niye zorla getiriyorsun?" Dedim.

"Zorla gelene bak sen. İstemem yan cebime." Dedi anneannem.

Hazır cevap oluşumun kime çektiğini hemen hatırlayıp şarkının ritmine ayak uydurarak anneannemden uzaklaştım. Ama o da hak ediyordu çünkü ben dün kınaya gidip mahalleden arkadaşlık görevimi yerine getirmiştim. Bu gün düğüne gelmeyecek ve evde yatağıma yayılıp dizi izleyecektim. Annem de bunu gayet kabul etmişti. Fakat anneannem asla kabul etmemiş, beni yaka paça evden çıkartmıştı. Bağırışlarına katlanamayıp o kadar çabuk hazırlanmıştım ki evden çıktığımda bir an 'acaba pijamayla mı çıktım' diye düşünerek üstümü kontrol etmiştim. Neyse ki aceleyle de olsa siyah bir elbise ve beyaz topuklu bir ayakkabı giymeyi başarabilmiştim.

Dedemin BakkalıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin