Mahalle düğününde evlerine hırsız girdiğini duyan Müzeyyen, daha bir ay önce aldığı son model bilgisayarını kurtarmak için koşarak eve gelir. Eve geldiğinde, içeriye girmesine engel olan başkomiserde geçmişten gelen bir şeyler olduğunu hissetmesi uz...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kaan?"
Şaşkınlıktan ağzım açık kalmıştı. Evet o kadar şaşırmıştım. Çünkü o kadar şaşırılacak bir şeydi Kaan'ın burada olması.
Ayrıca Kaan düzgün bir şekilde de burada değildi. Yüzü gözü kan içindeydi.
"Müzeyyen." Demişti fakat ne dediğini zar zor anlamıştım.
Acaba rüyada olabilir miydim? Yoksa bu yaşananların başka bir açıklaması olamazdı. Taşındıktan sonra mahalleye bir adım bile atmayan Kaan'ın burada olması mantıksızdı, saçmaydı.
Neden gelmişti? Hadi mahalleye gelmişti neden bize gelmişti?
Her şeyi geçtim. Gerçekten her şeyi geçtim. Mahalleye buraya gelesi gelmişti neden bu halde gelmişti?
"Kaan?" Dedim tekrardan. "Bu ne hal? Ne işin var burada?"
"Özür dilerim." Dedi mahçup bir şekilde. "Ben habersiz geldim."
"Müzeyyen kim gelmiş?" Diye seslendi annem.
Cevap veremedim. Bir an ne diyeceğimi bilememiştim çünkü.
"Müzeyyen?" Diyerek odadan çıktı annem.
"Aa!" Dedi yanıma gelince şaşkınlıkla. "Kaan? Oğlum bu ne hal?"
Anne sence konumuz bu mu? Yani tamam halinde de bir tuhaflık vardı elbette ama neden buradaydı? Neden bu halde buradaydı?
"Kusura bakmayın Elif teyze." Dedi.
"Yok oğlum ne kusuru?" Dedi annem. "Gel geç içeriye bakayım."
Anne bir dur ne yapıyorsun?
Kaan içeriye girdikten sonra kapıyı kapattı annem. "Geç odaya."
"Anne neden aldın içeriye?" Demeden edemedim. Ben ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Belki almayacaktım içeriye? Bu halde kapıya gelmesinde bir tuhaflık vardı çünkü. Her kapıya geleni içeriye mi alacaktık? Tamam Kaan eskiden tanıdığımız biri olabilirdi ama yoldan geçen herhangi birinden farkı yoktu.
Yoldan geçerken bu halde birini görsen elbet yardım ederdin ama eve de almazdın.
"Kızım görmüyor musun halini?"
Ah annem ah annem. Sen böyle iyi kalpli olursan seni çok üzerler.
"Anne tamam da içeriye almaya gerek mi vardı? Hastaneye gitseydi."
Annem bana cevap vermek yerine Kaan'ın peşinden odaya gitti.
Kaan'ı kapıda gördüğüm an içime kötü bir his düşmüştü. Burada olması, buraya gelmesi iyi bir şey değildi. İyi olmadığı için de gördüğüm an kötü hissettirmeye başlamıştı. Ki bu his her an büyüyerek kötüleşiyordu.
