Yazarınız aşırı fazla zeki olduğu için (!) Kitabı yayından kaldırıldı (yanlışlıkla oldu) bu yüzden tekrar yayınlıyorum özür dilerim
En baştan başlamaya ne dersiniz?
2001.01.01 yıl başı. İşte ben doğmuşum bu gün, sıfır birleri toplayıp gece saat 01:01 de doğmuşum. Abim Jimmy donaldson, ismimin mania somi donaldson olmasını istemiş. Ve öyle de olmuş. Annem ve babam ben 10 yaşındayken ayrıldılar. Babamla birlikte Türkiye'de yaşamaya başladım. Abim de Amerika'da kaldı annemle. Şu an 22 yaşındayım abim de 25 yaşında olması lazım. (Yıllara veya yaşlara pek takılmayın matematiğim çok kötü sorry)
Boyum 1.57 olduğu için çocuk muamelesi görüyorum.Ve evet boyum gerçekten 1.57 kilom 42, gözlerimin rengi abiminkiler gibi mavi. Ama saçlarım... Nasıl desem? Biraz farklı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Doğuştan bu şekilde. Aslında hoşuma da gidiyor. Yani boyamak için açmam gerekmiyor. Ama dalga konusu olmak sinir bozucu. Her neyse...
Evde durumlar pek iyi değil açıkçası. Babamın yeni karısı babamı bana karşı dolduruyor. Bu yüzden vücudumda bir sürü kesik izi, morluk ve yanık izleri var.
Artık dayanamıyorum... Anlık bir karar aldım! AMERİKA'YA GİDİYORUM!! Valizini topladım. Kış ayındayız ama yaşadığımız yer deniz seviyesinde olduğu için pek soğuk değil. Bu yüzden yanıma fazla kalın şeyler almadım. Ve üzerime çok akıllı olduğum için bunu girdim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Vücudundaki izler pek belli olmuyordu uzaktan. Neyse işte evden kimseye söylemeden çıktım ve önceden aldığım uçak bileti ile havaalanına gittim. Abime istesem de haber vermezdim çünkü hatlar uyuşmuyor. Uçağa bindim. 12 saatlik uçuş sonrası Amerika'ya gelmiştim. Etrafa bakındım. Hava buz gibiydi. Affedersiniz ama götüm donmuştu. Üzerime mont bile almak aklıma gelmemişti. "Neyse ya dayanırım bu soğuğa." Yolda gördüğüm bir çok kişiye abimin evini sordum. Gitmem 2 günü buldu. Koskoca iki gündür bir ev arıyorum amk. Huh sonunda buldum evi. Kapıda korumaları var? Kapıya gitmeye çalışırken biri beni kolumdan yakaladı. "Nereye gidiyorsunuz küçük hanım?" "Birincisi ben küçük değilim! İkincisi nereye gittiğim seni ilgilendirmez!" Adam telefonundan bir numara çevirdi ve aradı. Uzağa gidip konuştu ve bana döndü. "Burada daha fazla kalmayın aksi takdirde sizin için hiç iyi olmayacak!" Bunu dedi? Bana dedi? Ağzım doğal olarak bir karış açıldı. Sorun çıkaramazdım, boynumu eğip yoldaki kaldırıma oturdum. Aradan tahminimce 1 saat kadar geçti. Bende gidip şansımı tekrar denemeye karar verdim. Bu sefer koruma elindeki sopa benzeri şeyi ile bana vurdu ve beni merdivenden aşağıya ittirdi. Çok fazla merdiven yoktu 3-4 basamaklı. Yere düştüğüm zaman burnumun ve dudağımın kanadığını demir tadından hissettim. Ayağa kalkmaya çalıştım. Ve kaldırıma ilerledim. Tekrar beklemeye başladım kan her yerime bulaşmıştı. Yine 1-2 saat geçti. Ve tekrardan şansımı denemek istedim. Adamın yanına gittim. İnsan gibi konuşmak, anlaşmak istiyordum. Ama pek anlayacağını sanmıyorum. "Beyefendi içeri girmeme izin verir misiniz artık rica etsem???" "Olmaz hanımın kesin emri var! Eve dışı sinek dahi sokmamiza izin yok! Anlamıyor musun lan sen laftan?!" "Abicim lanli manli konuşma benle o kafani sana yediririm!" Artistligim bu kadardı. Adam beni bir hamleyle (şu balkonlarda ki neydi korkuluk muydu ondan ismini unuttum şimdi) onun üzerinden attı. Karların üzerinde yatıyordum artık. Kanım kara karıştı. Ben yerde o şekilde yatarken bir araba yanaştı evin önüne. Arabadan birkaç kişi indi. Biri yanıma geldi ve eğildi. Gözlerimi araladım ve ona baktım. Beni tanımış olacak ki sarıldı... "M-maniş" bana sadece abim ve arkadaşı kris maniş derdi. Ama bu abim değildi eminim. Peki kris?
"K-kris abi sen misin?" "Evet maniş benim..." Şok içindeydim. Krisi uzun zaman sonra ilk kez görüyordum. "Saçların.. hâlâ aynilar." Dedi ve saçlarımı sevdi. "Hı hı" "Bunu sana kim yaptı!" Elleri kan olmuştu. Benim kanım. Koruma çıkıp "Ben yaptım!" Dedi. Kris gidip adamın boğazına yapıştı. "Chandler sen arabadan battaniye getir." Dedi tanımadığım çocuk. Uzun boylu olan gidip elinde battaniyeyle döndü. Çocuk beni dikkatlice battaniyeye sardı ve kucakladı. Chandler dedikleri adam telefonundan bir numarayı aradı ve ona gelmesi gerektiğini söyledi. Canım acıyordu ama dayanabilirdim. Yani sanırım. Çok geçmeden evin kapısı açıldı. O tarafa baktığım zaman şok olmuş abimi gördüm. Bir krise bir bana bakıyordu. Krise döndü gözlerim. Adamı yere yatırmış yumrukluyordu. Bir yandan da küfür savuruyordu. Abim onları ayırdı ve benim yanıma geldi. Uzunca bir süre yüzüme baktı. Sonra üzerine baktı. Üşümüş olabileceğimi düşünmüş olsa gerek ki beni ismini bilmediğim çocuğun kucağından alıp eve götürdü. Onlar da peşimizden geldiler. Jimmy beni bir yatağa yatırdı. Ve birini aradı. "Alo Cara? Katie ile gelebilir misiniz?(kris ile ayrılmamış olarak düşünün ) Eee orasını karıştırma Elinizden geldiğince çabuk gelin lütfen. Tamam bekliyoruz." Çok geçmedi 10 dakika anca. Odaya iki tane kadın girdi. Jimmy telefonu çalınca gitmişti. "Uyumasına izin vermeyin!" Dedi telefondaki ses.
Sarı saçlı kadın sorular sormaya başladı. "İsmin nedir? "Mania somi donaldson" "Kaç yaşındasın mania?" "Yirmi iki yaşındayım." "Canını acıyor mu?" Dedi vücudundaki yaraları temizlerken. "B-biraz" "Daha nazik olmaya çalışırım" dedi ve gülümsedi. "Teşekkürler"
Tüm yaraları temizleyince beni banyoya götürüp üzerimi çıkarmaya başladı. Küvete girdim ve oturdum. Su soğuktu. "Üşüyorum..." "Ama su sıcak ki" elini alnıma götürdü. "Ateşin var" dedi Vücudumu güzelce yıkayıp kuruladi. Valizimden iç çamaşırlarımı çıkartıp ban giydirdi. Ve şok içinde vücuduna baktı kaldı. "Jimmy! Bunu görmek isteyebilirsin..." Abim içeriye girdi. O da şok olmuştu. Neye baktıklarını merak ettiğim için baktım. Ve o da neydi? Karnimda kocaman bir kesik vardı. Ve sanırım bayağı da derindi. Ama neden kanamiyordu? "Banyodayken böyle birşey olmadığına yemin bile edebilirim!" "İyi de nasıl oldu bu?!" "Jimmy sakin ol! Mania? Canin acıyor mu?" "H-hayir" "Bu nasıl oldu biliyor musun?" "Hayır " Ben doktor çağırıyorum!" Abim telefonla birini aradı ve hemen gelmesini söyledi. Dediği gibi hemen de geldi. Doktor, sorular sormaya başladı "nasıl oldu? Acıyor mu? Nasıl hissediyorsunuz?" Vesaire. "İyiyim. İyi hissediyorum. Sadece biraz yorgunum..." Doktor yaraya dikiş atıp "dinlenmesi gerek" dedi ve gitti. Sarı saçlı kadın bana valizimden Pembe tulumumu çıkarıp giydirdi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çünkü tek uzun ve kalın şey buydu.
900 kelimee. Ve bu günlük benden bu kadar devamı yarın gelecek... Bir oy ve yorumu çok görmeyin kardeşinizden... Sağlıcakla kalın görüşürüz!!!
