Unicode
အပိုင်း - ၁၁
"ကိုနေနိုင်"
"ဪ မနှင်းပွင့်စံ"
Market တစ်ခုမှာ သူတို့နှစ်ယောက်ဆုံမိကြသည်။
"မတွေ့တာတောင်ကြာပြီနော်"
"ဟုတ်တယ်ဗျာ။အလုပ်တွေရှုပ်နေကြတာနဲ့"
"မိုရှန်လေးရော ဘာတွေလုပ်နေလဲ"
"သူ ကွန်ပျူတာသင်တန်းတက်နေတယ်ဗျ"
"ဪ ဟုတ်ကဲ့။ဟို ----- ကိုနေနိုင်ကရော ဒီကို ဘာလာဝယ်တာလဲ"
"ကျောက်ပန်းချီလေး လာကြည့်တာပါဗျာ။မိုလေးက စိတ်ကောက်နေတာ။ဘာကောက်နေမှန်းမသိတာနဲ့ ချော့မလို့လေ။ အဲ့ဒါ------"
"ကိုနေနိုင်က ညီမဖြစ်သူကို တော်တော်ချစ်တယ်နော်"
"အဟင်း....ဆိုပါတော့ဗျာ"
သူ ရယ်သွမ်းသွေးပြီး လည်ပင်းတစ်ချက်ပွတ်လိုက်၏။
"အချိန်ရရင် ကျွန်မနဲ့ တစ်ခုခုလိုက်စားပါလား။ပြောသာပြောရတာပါ။အမြဲငြင်းခံနေရတော့လည်း ခေါ်ရမှာမရဲပါဘူးရှင်"
သူအားနာမိသွားသည်မို့ ဒီတစ်ခါတော့ လက်ခံမည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါသည်။
"ကျွန်တော်က အမြဲအလုပ်ရှုပ်နေလို့ပါဗျာ။ဒီလိုလုပ်ပါ့လား။မနှင်းပွင့်စံက ဖိတ်နေပေမဲ့ ကျွန်တော်မအားတာနဲ့ကို မစားဖြစ်ဘူးလေ။ဒီတစ်ကြိမ်တော့
ကျွန်တော်ဖိတ်ပါတယ်။မနှင်းပွင့်စံ အဆင်ပြေတဲ့ဆိုင် ရွေးလိုက်လေ"
"Oh God!
ဒီနေ့တော့ မိုးရွာတော့မယ်ထင်တယ်။
ဒါဆိုလည်း ဒီ market အပေါ်ကဆိုင်မှာပဲ စားရအောင်လေ။တခြားရှာမနေတော့ဘူး"
"မနှင်းပွင့်စံ အဆင်ပြေသလိုလုပ်ပါ"
💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮
"မိုရှန် ဟိုမှာ နင့်ကိုကို မဟုတ်လား"
"ဟယ် ဟုတ်သားပဲ"
"သူ့ဘေးက မမလှလှလေးက ဘယ်သူလဲမသိဘူး"
"ဟဲ့ သူ့ရည်းစားနေမှာပေါ့"
"ချောတယ်နော်"
"ဟုတ်ပဟယ်။ ဝတ်တတ်စားတတ်လိုက်တာ။မြင်တာနဲ့ကို အဆင့်အတန်းရှိတဲ့ ပုံလေး"
YOU ARE READING
528+ထောင့်ငါးရာ (Complete)
Romanceကိုကို့ ပါးစပ်ကပြောတဲ့ ချစ်တယ် ဂရုစိုက်တယ် ကြင်နာတယ်ဆိုတဲ့ စကားတွေကို "မို" ကြောက်တယ်။ "မို" လိုချင်တာ ဖခင်မေတ္တာငတ်နေတဲ့ သမီးတစ်ယောက်ရဲ့ အချစ်မျိုးမဟုတ်ဘူး။ ယောက်ျားတစ်ယောက်က မိန်းမတစ်ယောက်ကို ချစ်တဲ့ ချစ်ခြင်းမျိုး ကိုကိုရဲ့။ ...
