Unicode
အပိုင်း - ၈
အိပ်ရာမှနိုးနိုးခြင်း ဖုန်းဖွင့်ကြည့်မိတော့
ဦးထော်ရဲ့ miss call တွေအများကြီးကိုတွေ့ရသည်။သူ့ရင်ထဲ ထိတ်ခနဲဖြစ်သွား၏။
(ကလေးလေး ဘာများဖြစ်လို့ပါလိမ့်)
"Hello ဦးထော်"
"ဆရာ ကျုပ် ညကဖုန်းတွေဆက်တိုက်ခေါ်နေတာ"
"ဟုတ်တယ်ဦးထော်။ကျွန်တော် အိပ်ပျော်သွားလို့"
"ဆရာ အိမ်ကို အမြန်ပြန်လာမှဖြစ်မယ်။မိုလေး သိသွားပြီ။ကျွန်တော့်အမှားပါဆရာရယ်။ကျွန်တော့်အမှားတွေပါ"
"ဘာကိုလဲဦးထော်….ရှင်းအောင်ပြောပါ"
"ဆရာကသူ့အကိုအရင်းမဟုတ်ဘူးဆိုတာ မိုလေး သိသွားပြီ”
"ဗျာ"
သူ့နားထဲ အသံအကျယ်အကြီးမြည်ဟီးသွားသလို တုန်ခါသွားသည်။
"ဟုတ်တယ်ဆရာ…ကျုပ်ရှင်း......."
"ကျွန်တော် ခုလာပြီ"
ဦးထော်စကားမဆုံးသေး သူဖြတ်ချပြီး အိမ်ကိုအမြန်ပြန်ခဲ့၏။။
💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮
"ဒေါက်......ဒေါက် "
"မို
ကိုကိုပါ…ကိုကို့ကို တံခါးဖွင့်ပေး"
"မိုလေးကလိမ္မာပါတယ်။တံခါးဖွင့်ပါနော်…ဒေါက် ......ဒေါက် မိုလေး"
မိုလေးဆီမှ ဘာတစ်ခုမှ တုံ့ပြန်သံမကြားရပေ။
"သူဘယ်အချိန်ကတည်းက တံခါးပိတ်ထားတာလဲ"
"ညကတည်းကပဲ"
"ဟာဗျာ အဲ့ဒါကို ရအောင်မဖွင့်ကြဘူးလား"
"သူဘာမှမဖြစ်ဘူးလို့ အသံပေးပါတယ်ဆရာ။စိတ်ချပါတဲ့။သူတစ်ယောက်တည်းနေချင်လို့ပါတဲ့ ဆရာရယ်"
"မိုလေး…တံခါးဖွင့်စမ်း ဒေါက်......ဒေါက်"
သူအသံကို နည်းနည်းထပ်မာလိုက်၏။
"မို....ရှန်... တံခါးဖွင့်ကွာ…
မဖွင့်ရင် ကိုကို တံခါးဖျက်ပြီး ဝင်လာမှာနော်"
"ဦးထော်နောက်ဆုတ် ကျွန်တော် တံခါးဖျက်မယ်"
"လာပြီ"
ESTÁS LEYENDO
528+ထောင့်ငါးရာ (Complete)
Romanceကိုကို့ ပါးစပ်ကပြောတဲ့ ချစ်တယ် ဂရုစိုက်တယ် ကြင်နာတယ်ဆိုတဲ့ စကားတွေကို "မို" ကြောက်တယ်။ "မို" လိုချင်တာ ဖခင်မေတ္တာငတ်နေတဲ့ သမီးတစ်ယောက်ရဲ့ အချစ်မျိုးမဟုတ်ဘူး။ ယောက်ျားတစ်ယောက်က မိန်းမတစ်ယောက်ကို ချစ်တဲ့ ချစ်ခြင်းမျိုး ကိုကိုရဲ့။ ...
