Unicode
အပိုင်း - ၂၂ ဇာတ်သိမ်း
"သွားတော့။
မင်းအခန်းမင်းပြန်"
"ဒယ်ဒီကလည်းဗျာ။
သားလည်း မာမီ့နားနေချင်တာပေါ့။သားကိုလည်း တလှည့်တော့ အချိန်ပေးသင့်တယ်လို့မထင်ဘူးလား"
သားအဖနှစ်ယောက် စကားနိုင်လုနေသည်ကို မိုရှန်ပြုံးပြုံးလေးကြည့်နေ၏။
"မပေးနိုင်ဘူး ဟေ့ကောင်။
သွားတော့ ဂျောင်း။မင်း ငါ့မိန်းမ ဗိုက်ထဲလည်း 9 လကြီးများတောင် နေခဲ့သေးတာ...တော်ရောပေါ့"
"ကဲပါ ကိုကိုရယ်။သားသားကို စ မနပေါနဲ့။လာ...သား...မာမီနားကို"
"လာဘူးဗျာ။မာမီတို့တင် အဖော်ရှိတယ်ထင်မနေနဲ့ သားလည်း အဖော်ရှိတယ်"
*နေသန်လင်္ကာ ဘုဆတ်ဆတ်ပြောပြီး မိဘတွေအခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်။
(ဒယ်ဒီလိုမျိုး မိန်းမနားကပ်လွန်းတဲ့ အဖေမျိုး မမြင်ဖူးပေါင်)
💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮
"ကိုကိုက ဘာလို့ ကလေးကို နှင်ထုတ်လိုက်ရတာလဲ"
သားထွက်သွားသည်နှင့် မိုရှန် ကိုကို့ကို ဟောက်လိုက်၏။
"မိန်းမကလည်း သားက တနေကုန် မိန်းမလေးအနားမှာလေ။ကိုကို့မှာ company ကပြန်လာရင် ဒီအချိန်လေးပဲကပ်ရတာကို နှစ်ယောက်တည်းနေချင်တာပေါ့ကွာ"
"ဟယ် အဲ့ဒါဆို မို့ကို ဘာလို့ မွေးခိုင်းသေးလဲ"
"ဒီလောက်ကြီးကပ်မယ်မှန်း မသိလို့ပေါ့"
"ခစ်ခစ် ကိုကိုကလေ တကယ်ပဲ ကလေးနဲ့ကိုလိုက်ပြိုင်နေတာ။သားလေးစိတ်ထိခိုက်သွားပြီလား မသိဘူး"
"မထင်နဲ့ မိုလေး။မင်းသားက ကိုကို့ထက် စွမ်းတယ်ကွ။ကိုကိုကသာ အသက် 30 ကျော်မှ အချစ်ကို တွေ့တာ။ကိုကို့သားက ခုကို တွေ့နေပြီဗျာ"
"ဟယ် မိုလည်း မသိရပါ့လား"
"မိုလေးက ဘယ်သိမှာလဲ။မို့ရဲ့ designer သင်တန်းသူတွေနဲ့ပဲ လုံးထွေးနေတာကိုး။မနှစ်ကပြောင်းလာတဲ့ ဟိုဘက်ခြံက ကောင်မလေးက သားထက် နည်းနည်းတော့ ကြီးတယ်။သားက ဘယ်လိုခေါ်တယ်ထင်လဲ။
YOU ARE READING
528+ထောင့်ငါးရာ (Complete)
Romanceကိုကို့ ပါးစပ်ကပြောတဲ့ ချစ်တယ် ဂရုစိုက်တယ် ကြင်နာတယ်ဆိုတဲ့ စကားတွေကို "မို" ကြောက်တယ်။ "မို" လိုချင်တာ ဖခင်မေတ္တာငတ်နေတဲ့ သမီးတစ်ယောက်ရဲ့ အချစ်မျိုးမဟုတ်ဘူး။ ယောက်ျားတစ်ယောက်က မိန်းမတစ်ယောက်ကို ချစ်တဲ့ ချစ်ခြင်းမျိုး ကိုကိုရဲ့။ ...
