ASLA YAPMA! (Mafyaların Çatışması)

Çatışma

Selam arkadaşlar çoğunuz bana mesaj atıyordu. Keremin ağzından yazmam için ve yazdım. Umarım beğenirsiniz. Hepinize iyi okumalar voteleri unutmayınn :))
Multide Kerem

......Keremin ağzından.....
Dün gece Sahrayı öylece yatağa atıp gitmeyi hiç istemezdim. Ama kendime engel olmalıydım. Ve sanırım yavaş yavaş ona alışıyordum. Ona güvenmeye inanmaya başlıyordum.
Yataktan kalktım ve elimi yüzümü yıkayıp koridorun sonundaki spor odasına gidip spor yapmaya başladım. Uzun zamandır boşluyordum. Bu bana iyi gelmişti. Aradan 1.5 saat falan gectikten sonra duş almak için odama doğru yöneldim. Ve bi anda Sahrayı gördüm yavaş ve sakin adımlarla odama doğru ilerliyordu. Arkadan onu izliyordum. Bu hali hoşuma gitmişti cok doğal ve göze hitap eden bi fiziği vardı. Odamın kapısına vardığında eğilip delikten bakmaya başlamıştı. Delikten bakmak için eğildiğinde gözlerim istemeden kalçalarına kaymıştı. Biraz süzdükten sonra ciddi surat ifademi takınıp arkasında durdum ve ona seslendim panikle bana dönüp korkak bakışlarıyla bakmaya başladı. Sanırım kızıcağımı düşünüyordu. Tam gidicekken kolunu tuttum ve telefonum çalmaya başladı.

Arayan:Umut(koruma)

Son kes daha Sahranın yüzüne baktım. Telefonum çaldığı için biraz rahatlamış görünüyordu. Gözlerimi onun üstünden çekip başka yere diktim ve telefonu açmamla Umutun telaşlı sesi kulaklarımı doldurdu.

-Abi büyük bir sorunumuz var. Hemen buraya gelmelisiniz. Berk ve Buğra evin yerini öğrenmiş. Baskın yapmaya hazırlanıyolarmış. Ve bunlara haberi Sahrayla Esra vermiş. Nasıl yaptıklarını sorma ben sana gelince herşeyi anlatıcam çabuk olun.

Bir hışımla telefonu kapattım ve Mertin odasına doğru hızlı adımlarla ilerledim. Çok sinirliydim. Karşıma Sahranın çıkmaması icin dua ediyordum. Eğer çıkarsa canını cok fena yakardım çünkü.
Mertin odasına geldiğimde odası bomboştu. Bende direk Esranın odasına daldım. Tahmin ettiğim gibi burdaydı. Esrayla sarmaşdolaş yatıyolardı. Bunu görünce kan beynime sıçradı resmen.
Odaya girince Mert küfürler savurmaya başladı. Onu hiç dinlemeden yataktan kaldırdım ve resmen sürükleyerek evden çıkarttım. Mert hala kendine gelmeye çalısıyordu. Ne olduğunu anlamamıştı. Sinirli olduğumu bildiği içinde konuşmamayı seçmişti. Hızlı adımlarla arabaya bindik ve şirkete doğru sürmeye başladım.

-Söyle artık ne olduğunu.

-Buğralar yerimizi öğrenmiş. Eve baskın yapmayı planlıyolarmış. Hemen şirkete gidip adamları toplamalıyız.

-Ama nasıl olur? Nerden öğrenebilirler ki?

-Nerden değil kardeşim asıl soru kimden.

-Yoksaaa..

-Evet tam tahmin ettiğin gibi Sahra ve Esradan.

-Kimden haber yollamışlar.

-Orasını bende tam bilmiyorum. Gidince Umut anlatıcak.

Mertin gözlerindeki o hayal kırıklığını görmüştüm. Aynı acıyı tekrar yaşamasına asla izin vermezdim. İkimizinde birbirimizden başka kimsesi yok. Ve ona yine bir zarar gelirse başlarına yıkarım bu dünyayı. Çünkü Mert dışarıdan ne kadar sert ne kadar güçlü görünsede aslında cok duygusal ve cabuk bağlanan ve çabuk güvenen biri.
Şirkete gittiğimizde korumaları geçip en üst kata odamızın bulunduğu bölüme geldik. Mert "ben adamları hallederim sen Umutu bul" dedi ve hızlı adımlarla odasına girdi. Kapımın önünde bekleyen sekretere Umutun nerde olduğunu sordum ve odamda olduğunu söyledi. Bende hızla odaya girdim. Umut koltuğa oturmuş beni bekliyordu. Ben girince birden ayağa kalktı ve önünü ilikledi. Bende yanından geçip koltuğuma oturdum. Sakin görünmeye çalısıyordum. Ama öfkeden deliye dönmek üzereydim. Umuta doğru yönelip sordum