ASLA YAPMA! (Mafyaların Çatışması)

Olay Günü

  Sabah uyandığımda çok neşeliydim. Bu günün çok güzel geçeceğini umuyordum. Kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Aşağiya kahvalti yapmaya indim. Kahvaltimi bi guzel yaptıktan sonra esraya mesaj attim. Ondan cevap beklerken odama cikip en renkli elbisemi seçtim ve onu giydim. Bide üstüne bi güzel makyaj yaptim. Aradan yaklaşık 30 dakika geçti fakat Esradan hala haber yoktu. Endişelenmeye basladim sonradan aklima ailesiyle kavga etmiş olma ihtimali geldi. Merak ettim onu ve tekrar mesaj attim. Ama telefona baktigimda mesajlarim ona iletilmiyordu. İyice telaslandim ve hemen aradım. Korktuğum gibi telefonu kapaliydi. Sonradan farkettim ki telefonu da dun geceye ait mesaj gordum . herhalde uyku sersemiyken okuyup sonrada unuttum. Olamaz..

Mesajda evden kactiğini söylüyordu. Ve bana adresi mesaj atmıştı. Hiç üstümü bile değiştirmeden hızla evden çıktım. Neyseki çok uzak değildi sadece biraz tenhaydi. Sonunda adrese geldim. Biraz yürüdükten sonra karsima kulübe gibi biyer cikti korkarak içeri girdim. Ama kapıyı açtığımda çok mutluydum. Çünkü Esra karşımdaydı. Tedirgin gözlerle ona bakıyordum. Ağlayarak bana sarıldı. Tahmin ettiğim gibi ailesiyle kavga etmişti ama bu sefer konu ciddiydi. Onu bizde kalması için ikna ettim ve kizdim.

-Unuttum mu Esra ilk kural: Asla evden kaçma

Özür diledi ve bidaha yapmıcağnı söyledi. Neşeyle eve doğru yürümeye başladık. Ortalıkta kimsecikler yoktu birkaç adim daha attiktan sonra arkamızdan siyah takım elbiseli iki tane yakışıklı çocuğun yavaş yavaş yaklastigini gördüm. Biraz korkmuştum ve Esraya acele etmesini söyledim. Öyle hızlı yürüyoduk ki neredeyse koşuyoduk. Biz hizlandikca onlarda hizlandi. En sonunda bize yetiştiler. Onlara dönüp

-Ne var niye bizi takip ediyorsunuz

   diye sordum

Sorumun ardından ikiside ceplerinden beyaz bi mendil cikararak zorla bize koklattilar. Ve şimdide bu siktiğimin yerindeyiz.