ASLA YAPMA! (Mafyaların Çatışması)

Acı

  Zaman ilerliyordu ve acıkmıştık. İçeri elinde tabaklarla bi adam girdi. Herhalde bize yemek getirmişti. Adam yemekleri önümüze bıraktı tam gitmeye yeltenirken konuştum

-Ellerimiz bağlıyken nasıl yememizi bekliyorsun.

Suratıma mal mal baktıktan sonra ellerimizi çözdü ve

-10 dakika sonra kontrole gelicem dedi.

Bileklerim acıdığı için bileklerimi sıvazlıyordum. Ama Esra yemeye çoktan başlamıştı. Anlaşılan baya acıkmıştı. Bende çok vakit kaybetmeden yemeye koyuldum. Baya bi acıkmışız. Yemeğimiz bittikten sonra Esraya dönüp

- "Hazır ellerimiz çözülmüşken kaçış yolu bulmalıyız" dedim. Ama o o kadar sakindi ki anlam veremiyordum.

-Merak etme eninde sonunda buradan kurtulcaz. Diyordu

Nasıl bu kadar emindi? Acaba neler planlıyordu.

-Nasıl bu kadar emin olabiliyorsun? Dedim

-Sadece biliyorum işte buradan bi şekilde çıkıcaz.

  Onun böyle olmasına anlam veremiyordum. Nolursa olsun buradan kaçmak zorundaydım işimi şansa bırakamazdım. Ben kaçmak için ayağımdaki ipleri çözmeye çalışırken içeriye Kerem ve Mert girdi. Kerem yaptığım şeyi anlayınca yüzüme sert bi tokat attı ve

-Buradan kaçış yok güzelim. Dedi

  ......acı.....

Canım çok acıyodu. Korkulu gözlerle Kerem e baktım geçmiş bir köşeye zevkle acı çekmemi izliyordu. Esra hemen yanıma gelip nasıl olduğumu sordu. Yanağımda 5 parmağının da izinin çıktığını söyledi. Öfkeyle Kerem e bakarak

-Bu yaptığın yanına kalmıcak dedi.

Mert de

-Hayırdır psikopat mafya sevgilileriniz mi bu yaptığımızı yanımıza bırakmicak dedi ve çekip gittiler.

   Resmen başımdan aşağıya kaynar sular dökülmüştü. Ne demek mafya sevgili...