ASLA YAPMA! (Mafyaların Çatışması)

Mafya Sevgili

    Arkadaşlar ben bu hikaye işinde yeniyim vote ve yorumlarınızı bırakırsanız bende sizin isteklerinize göre daha iyi yazabilirim şimdiden teşekkürler iyi okumalar...

     Esranın yüzüne anlamsız gözlerle bakıyordum. Açıklama beklediğimi anlamıştı.Bana böyle önemli bişeyi nasıl söylenmezdi. Çok sinirlenmiştim ona. Bir kuralı daha ihmal etmişti. Ben bu kızla napıcaktım bilemiyorum. Hoşlandığım çocuk mafyaymış ve benim haberim yok. Ben böyle düşünmeye devam ederken Esra konuşmaya başladı

-Bak Sahra düşündüğün gibi değil sana söylemek istedim ama nerden başlicağmı bilemedim

-Her nolursa olsun Esra benden böyle önemli birşeyi nasıl saklarsın

   Demekki bizi bunun için kaçırdılar Ee ne yapmayı düşünüyosun nasıl kurtulucaz buradan

-Merak etme Berkle Buğra gelicekler ve kurtulucaz.

-Nasıl bu kadar emin olabiliyorsun ya gelmeslerse

-Eminim Sahra eminim mutlaka gelecekler. Ben Berk e güveniyorum o beni bulmak için herşeyi yapar.

-İnşallah dediğin gibi olur yoksa benden çekeceğin var. E peki bu mafyaların Berklerle işi ne niye onlar yüzünden bizi kaçırdılar.

-Bu sefer cidden bu sorunun cevabını bilmiyorum.

    Biz böyle düşünürken Kerem ve Mert geldi. Karşımıza oturdular.

Kerem: -Demek sevgilinin mafya olduğunu yeni öğrendin öylemi güzelim

-Birincisi o benim sevgilim değil ikincisi bizden ne istiyorsunuz madem onlarla kavgalısınız neden biz

-İntikam

   Acaba bu neyin intikamıydi.Telaşla içeriye adamlarından biri girdi. Eğilip Mert in kulağına birşeyler fısıldadı. Mert in gözleri bi anda büyümüştü. Resmen yuvalarından çıkacaktı. Sinirle ayağa kalktı ve adamlara bağırmaya başladı. Hazırlayın şu ikisini onları buradan gôtürmeliyiz. Kerem Mert e bakıyordu. Nolduğunu anlayamamıştı. Mert eğilip Kerem e fısıldadı olayı. Kerem aniden bi kahkaha patlattı.

- Demek sonunda buldular hı?

  Umut dolu gözlerle Esra ya baktım. Sonunda kurtulabilecektik.

Kerem: -O kadar sevinmeyin sizi buradan götürücez.

    Yine içime bi öküz oturmuştu. Adamlardan duyduğuma göre Berk ve Buğra nın adamları bizim tutulduğumuz mekanın etrafında görülmüşler. Hiç vakit kaybetmeden ellerimizi bağlayıp kafamıza poşet geçirdiler. Kollarımıza iki tane izbandut gibi adam girmişti. Resmen sürükleniyorduk. Önümü göremiyorum ve açıkçası baya korkuyordum. Esrayla ikimizi ayrı ayrı arabalara bindirdiler. Aradan yarım saat geçti ve arabanın durduğunu hissettim. Galiba gelmiştik. Ama burası neresiydi nereye getirmişlerdi bizi. Arabadan inince kafamdan poşeti çıkarmışlardı. Derin bi nefes alıp telaşla gözlerim Esra yı aramaya başladı. Onu gördüğümde rahatlamıştım. İyi görünüyordu. Bi anda önüme baktım ve görüklerim karşısında şoka uğramıştım. Burası neydi böyle..