ASLA YAPMA! (Mafyaların Çatışması)

Peki ya sen?

Ben hala şokun etkisindeydim. Bi yandan da düşünüyordum acaba Keremin anlattıklarını Esraya söylemeli miyim diye. Eger söylersem Esra Berkten iyice kopup Merte yönelicek. Zaten yavaş yavaş Mertle birbirlerine karşı birseyler hissediyolar. Bu iyice güçlenicek. Ama söylemessem de Merti kötü bilmeye devam edicek. Üstelik Mertin hicbi suçu yokken ve bütün suç Buğrayla Berkinken. Buna izin veremezdim. Ama cok arada kalmıştım. Ne olursa olsun yinede Mertle yakınlaşması benim pek hoşuma gitmiyordu. O sırada odamın kapısı tıklandı ve içeriye Esra girdi. Yanıma yaklaşıp yatağıma oturdu

-Nasılsın ? Biraz daha iyi hissediyo musun ?bu

-Evet iyiyim

-Valla senin yerinde ben olsam bende iyi olurdum ne güzel aldı Kerem seni kucağına bide yanına yemek getirdi yatağına daha ne isticeksin.

-of Esra hasta halimle onu düşüncek durumda değildim kusura bakma

-tabi tabi eminim öyledir. Ee peki bu surat ifaden ne böyle cok üzgün duruyorsun.

Ona anlatmayı o kadar cok istiyordum ki anlatamam ama henüz anlatmak icin erkendi zamanı gelince herdeyi anlatıcaktım. Ama ne olursa olsun ondan sır saklamak benim icin cidden cok zor.

Gülümseyerek cevap verdim."Merek etme biraz yorgunum ondandır."

O da gülümseyerek cevap verdi."Pekala seni yalnız birakıyım da dinlen o zamn bende Mertin yanına gidiyorum daha sonra yine uğrarım."

Gülümseyerek kafamı salladım ve kendimi yatağa attım gerçekten de yorgun hissediyordum.

.........Esranın ağzından.....

Sahranın odasından çıkıp aşağıya indim. Bıraktığım gibi Mert hala televizyonun karşısındaki koltukda oturuyordu. Beni görünce koltukda toparlandı ve yanına oturmam için işaret yaptı. Gidip yanına oturdum.

-Sahra nasıl iyi mi ?

-İyi gibi ya ama yüzü cok solgundu.

-Yorgundur.

-Bilmiyorum yaa...

-Bişey sorucam? Neden sende Keremin Sahraya davrandığı gibi (soğuk) davranmıyorsun bana?

Gülümseyerek cevap verdi.

-Öyle mi olmamı istersin.

-Hayır istemem ama neden Kerem böyle bana bile daha iyi davranıyo.

Mert bi iç çekti ve devam etti.

-Kerem zamanında zor günler yaşadı. Artık eskisi gibi değil.

Cesaretimi toplayıp sorumu Merte yönelttim.

-Peki ya sen?

-Ben onun aksine geçmişi geçmişte bıraktım.

Bu cevabı duyduğuma sevinmiş gibiydim.

-Şimdi ben sana bi soru sorucam Esra.

-Tabi sor?

-Berk i seviyo musun ?

Bu soruyu sormasını gercekten beklemiyordum. Surat ifadesi cok ciddileşmişti. Acaba ne cevap versem ki. Eğer seviyorum dersem benden uzaklaşır ve ben bunu istemem hayır dersem ona ilgim olduğunu sanır ve kolay bi kız olduğumu düşünebilir. En iyisi cevap vermemekti

-Ben ben bi Sahraya bakıyım. Malum en son durumu kötüydü.

Tam kalkıcakken kolumu tuttu ve gözlerimin içine bakarak tekrar sordu

-Onu seviyor musun dedim??

Arkadaşlar hikaye hakkındaki yorumlarınızı bekliyorum. +10 vote olunca yeni bölüm gelicek. Bir dahaki bölümde görüşmek üzere :*:*