Gerçekler.

229 11 1
                                    

Arkadaşlar ben bu hikayeyi yazıyorum ama ne yorum geliyo ne de vote. Şuan en az 5 yb hazır ama sizin de bana destek vermeniz lazım. Bana destek verip yorum atarsanız ve karakterler hakkındaki düşünceleri yazarsanız gerçekten çok mutlu olurum. Aklımda çok güzel senaryolar var. Vote ve yorumlarınızı bekliyorum. Sizleri seviyorum canlarım iyi okumalar :D

.........Buğranın ağzından........

-Amk Mert nerde bu kızlar nerdeyse 2 hafta oldu hala bulamadık. En son o depo da izlarini yakalaşık sonrada kacirdilar yine kızları. Adamlara soyledin dimi hala arıyorlar mı?

-Evet söyledim. Ama şaka maka acayip özledim Esra yı böyle yanımda olsun ona sıkı sıkı sarılıyım öpeyim istiyorum.

-Valla ne yalan sôyleyim bende Sahrayı çok özledim. Kayboldukları gün ona çıkma teklifi edicektim. Ama geç kaldım. Keşke zamanı geri alabilseydim. Var ya o Keremi elime geçireyim çok feci canını yakıcam.

-Aradan o kadar zaman geçti nerdeyse 1 yıl Kerem le Mert hala unutmuşa benzemiyor. Oğlum eğer bunların olucağını bilseydim Aycan a hayatta elimi sürmezdim.

-Amaçladıkları şeyi tahmin edebiliyorum Aycan'a karşılık Esra Dilan'a karşılık da Sahra ama böyle biseye hayatta izin vermem.

.........Sahranın ağzınadan....

  Gece baya güzel uyumuştum. Sabah yüzüme vuran güneş ışığı ile kendime geldim ve sabah sabah basımda zebani gibi dikilen Esrayı görünce baya ürktüm. Başımı koyduğum yastığı tuttuğum gibi Esranın suratina fırlattım ve ardından "niye sabah sabah tepemdesin" diye ekledim. Heyecanla yastığı alıp sırtına koydu ve "şu plan işini napıcaz" dedi. Yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkadım ve yanına oturdum. Kahvaltıdan sonra Kerem ve Mert gittikten sonra başlayabiliriz.

"Tamam o zaman odama gidip güzelce giyiniyim o zaman malum pijamalarla geldim" dedi ve çıktı. Bende üzerimi değiştirmek için yataktan kalktım. Dolabın kapağını acip siyah dar paça pantolonu giyip üstüne salaş bi tişör buldum ve yatağa attım. Pijamanın üstünü cikartip onu da yatağa attım tam tişörtümü giyecekken pat diye odaya biri girdi. İlk başta bu patavatsızın Esra olduğunu sandım ve üstümü giymek için acele etmedim ama arkamı bi döndüm ve bi anda Kerem i görünce çığlık attım ve arkamı döndüm. Hemen giyinip Kerem e bağırmaya başladım. O da sadece piçce sırıtarak yanıma yaklaştı. Sadece kahvaltı hazırla dicektim dedi. "En azından kapıyı çalsaydın öküz " dedim. Bu sözlerimden sonra biraz kızmış olacaktı ki sinirle soluğunu dışari vererek konuştu."Galiba sana fazla yüz verdim". Korkarak geri çekildim çünkü Kerem bana zarar verebilirdi. "Pa-pardon" dedim güçlükle.

  Acaba bana karşı niye bu kadar kabaydı sürekli bana zarar vermek istermiş gibi bi hali vardı ondan korkuyordum. Buğra bana karşı hep kibar olduğu için çoğu erkeği boyle sanardim ama baya yanılmışım. Kerem gözlerimin içine içine bakıyordu.Cesaretimi toplayıp konuştum. "Seninle konuşmam lazım " dedim. Sakince yatağına oturdu ve yanina oturmamı istedi. "Seni dinliyorum?" dedi. Konuşmaya başladım:

-Berk ve Buğrayla aranızda neler geçti?

-Gerçekten çok mu merak ediyorsun. Duyduklarından sonra sevgilinden baya soğuyabilirsin çünkü ben bile en yakın arkadaşımdan soğudum.

-Oha ne yani siz ve onlar bi aralar yakınmıydınız?

-Çok merak etme. Sonra altından kalkamazsın. Zaten zamanı gelince öğreniceksiniz. Dedi ve oda dan cikti.

  Ben resmen şok olmuştum. Nasıl yani bunlar yakın mıymış. İnanmıyorum ya . Acaba konu ne. Noldu da böyle bozuladular. Hala meraktan çatlıcak gibiyim.

ASLA YAPMA! (Mafyaların Çatışması)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin