Arayış~Tom Marvolo Riddle

Ölüm Bölüm 14

Bu şarkıyı seviyorum❤️💙❤️

{Athena Elladora Malfoy}

Sabah yine kan ter içerisinde uyandım. Madalyonu almak için o iksiri içtiğimden beri her gece kabuslar görüyordum. Uykularım altüst olmuştu.

Yataktam kalktım ve kahvaltı ettim. Marvolo yine benden önce kalkmış,kahvaltı etmiş araştırma yapıyordu. Ben de sessizce yatağıma oturdum. Ama unutmamıştı. Kolyesini çıkarıp düşünseliye çevirdikten sonra bana baktı.

Ayağa kalıp çekmecede duran asamı elime aldım. Aklıma bir kaçış yolu gelmişti.

"Büyü yapamayız Marvolo. Düşüncelerimi sana veremem."

"Anı çıkarmak asa aracılığıyla yapılsada büyü değildir Athena. Yalnızca düşünceleri asa çekirdeğinin manyetik alanına sokarsın ve o onları yakalar."

Asamı şakağıma götürdüm ve o günü aklıma getirdim. Asanın ucuna utunduğunu hissettiğimde geri çektim. Asamın ucundan sarkan gümüşi bir iplik vardı. Onu düşünselinin içerisine koydum.

{Biricik Yazarınızın Anlatımıyla}

Genç adam yüzünü düşünselinin soğuğuna gömdü ve yerin ayaklarının altından çekildiğini hissetti. Tekrar yere vurduğunda yabancı bir odada gözlerini açtı. Anladığına göre burası Malfoy malikanesiydi. Ve etrafta koşturan 5-6 yaşlarında küçük bir kız ve bir oğlan vardı. Dikkatli bakınca fark etti. Aynı saçlar,aynı gözler. Bu Athena'ydı. Yanındaki ise abisi Draco. Çocuklar oradan oraya koşturup ebelemece oynarken onları izledi Tom. Tam o sırada küçük kız durdu.

"Abi,ben bu oyundan sıkıldım. Hadi saklambaç oynayalım."

"Tamam. Ebe kim olacak?"

Küçük kız bir an düşündü. Sonra kollarını göğsünde bağlayıp "ebe değilim" diye bağırdı.

"Hep aynı şeyi yapıyorsun Athena."

"Ama sen de hep kanıyorsun abi."

"Nereye sayayım?"

"Koridorun başındaki kolona say."

"Nereden nereye kadar saklanmak var?"

"Her yere!"

"Her yere olmaz Athena. Merdivenlerden inerken düşüyorsun. Zaten sakarsın. Sadece bu kat olsun."

"Tamam"

İkisi birlikte odadan çıktılar ve biraz sonra küçük kız parmak uçlarına basarak odaya girdi. Saklanacak bir yer bakındı. En sonunda üzerindeki örtü yere kadar varan bir fiskos masasında kaldı gözü. Örtüyü biraz çekip altına girmeye çalıştı. Biraz daha çekti ve bumm. Masanın üzerindeki güzel vazo artık yerdeydi paramparça bir şekilde.

Tam o anda kapıdan babası girdi ve yerdeki kırık vazoya baktı.

"SENİ APTAL , İŞE YARAMAZ VELET. O VAZO KAÇ YILLIK SENİN HABERİN VAR MI?!!!!"

Küçük kız geri geri gitmeye başladı. Babasının bağırışlarından korkmuştu.

"BUNUN HESABINI VERİCEKSİN SENİ BECERİKSİZ!!!"

Kız daha da geriye gidiyordu ki duvara çarptı. Babası onu kolundan tutup yere attığında çığlık attı. Sonrasında ona bir tokat geçirdiğinde de.