Arayış~Tom Marvolo Riddle

Karanlık Bölüm 17

{Athena Elladora Malfoy}

O soğuk depoda ne kadar kaldım bilmiyorum. Ama her dakika ayrı bir işkenceydi. Bir yandan soğuk,bir yandan crucio lanetinin geride bıraktığı acı,bir yandansa aklıma gelip beni saran anılar.

Hiç kimse yardıma gelmiyordu. Ne abim,ne annem,ne de başka biri. Bu sessizlik ve soğuk artık beni tüketiyordu. Belki de ölüm benim için o kadar da zor değildi. Evet,yaşamak istiyordum ama yaşamam için hiç umut kalmadığında ölüm beni korkutmamaya başlamıştı. Artık sadece abimin benim için dökeceği gözyaşlarına üzülüyordum.

Neden kimse gelmiyordu?

[***]

{Biricik Yazarınızın Anlatımıyla}

Genç adam cisimlenme sınırının hemen dışında belirdiği malikaneye doğru hızlı hızlı yürüyordu. Eli,cebindeki asayı sıkı sıkıya kavrıyordu.

Kapıya vardığında orada bekleyen ölüm yiyenler gördü. Soldaki embesil tipli olan konuşmaya başladı.

"Lord asanı almamı-

Ve o cümleyi tamamlayamadan varisin tek bir asa hareketiyle iki gardiyan da yere yığıldı. Bir zamanlar "evim" dediği malikanenin koridorlarında şimdi yabancı hissediyordu. Aynı hızlı adımlarla toplantı odasına ilerledi. Lordun orada olduğundan adı gibi emindi.

Kapıyı bir hışımla iterek açtığında karşısında "baba"sını gördü. Büyük ve yüksek sırtlı sandalyesinde oturmuş,az önce sinirle karşısında dikilmiş olan oğlunu keyifle süzüyordu.

"demek geldin ha?"

"Nerede"

"Neyden bahsettiğini anlamıyorum."

"O nerede?"

Onunla dalga geçmekten hoşlanıyordu. Ve bu da,varisin sinirlerini zıplatıyordu.

"NEREDE O?!"

"Sakin ol. Bu sorunun herhangi bir cevabı olsaydı senden saklamazdım biliyorsun. Ama yok. Çünkü o Malfoy kızının cesedinden geriye herhangi bir parça kalmadı."

O sırada odada bulunan Draco Malfoy'un kalbi falasıyla hızlanmıştı. Kız kardeşinin öleceğini biliyordu ama bu derece vahşice olmasını beklemiyordu. Biricik kardeşinin ne kadar acı çektiğini düşünmemeye çalıştı.

Varis ise yumruklarını sıkmaktan az daha tırnakları etine geçirecekti.

"Yalan söylüyorsun. O ölmedi."

Ama titreyen sesi onu ele veriyordu.

Lord oldukça keyifli görünüyordu.

"Ne yani. Buraya geldiğinde baygın olan ve asasını bile yanında bulundurmayan bir kız çocuğunun karanlık lordun gazabından kaçabildiğini mi düşünüyordun?"

Genç adam sesini çıkaramadı. Gerçekten de kızın kurtulması imkansızdı. Ama o kolay pes etmeyecekti.

"Hayır,o yaşıyor."

Lordun da sinirleri bozulmaya başlamıştı. Kızın ölümünün haberini alınca oğlunun dikkatinin dağılacağını be gardını indireceğini düşünmüştü ama oğlunun zihni hala eskisi kadar yerindeydi. Yeni bir koz kullanmaya karar verdi. Kızı öldü göstermek işine yaramamıştı,ama ölmediğini göstermekte işe yarardı. Odadaki oğlu ve karısı dışında herkesi kovduktan sonra karısına döndü.